اسم دختر عربی

ساره :    (عبري) (= سارا، ساراي)؛ 1- اميره‌ي من؛ 2- (اَعلام) زوجه‌ي ابراهيم خليل(ع) که به روایت تورات در 90 سالگی اسحاق را به دنیا آورد و در 127 سالگی درگذشت؛ 3- (در هندي) شاره يا نوعي لباس محليِ ...

ساحله :    (عربي ـ فارسي) (ساحل + ه (پسوند نسبت))، منسوب به ساحل ( ساحل.   اسم ساحله در لغت نامه دهخدا ساحل. [ ح ِ ] (ع اِ) لب. (دهار). عراق. (ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی ). کنار. کناره. کران. کرانه. ...

ساجده :    (عربي) (مؤنث ساجد)، ( ساجد. اسم ساجده در لغت نامه دهخدا ساجد. [ ج ِ ] (ع ص )سر بر زمین نهنده. (مهذب الاسماء). پشت خم دهنده. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج، ساجدون و سُجَّد. قوله تعالی : ...

زَكيه :    1- پاك، پاكيزه، زَكي؛ 2- (اَعلام) نام ديگر حضرت فاطمه(س). اسم زکیه در لغت نامه دهخدا زکیة. [ زَ کی ی َ ] (ع ص )تأنیث زَکی ّ. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : فانطلقا حتی اذا لقیا غلاما فقتله ...

زُبيده :    (عربی) (= زبیدة) نام گياهي (هميشه بهار)؛ 2- (اَعلام) دختر جعفرابن منصور زن هارون الرشيد و مادر خليفه امين. اسم زبیده در لغت نامه دهخدا زبیدة. [ زُ ب َ دَ ] (ع اِ مصغر) مصغر زبدة است. (فرهنگ نظام ...

زاهره :    (عربي) (مؤنث زاهر)،   زاهر. اسم زاهره در فرهنگ فارسی زاهره ( اسم ) مونث زاهر از قصرهای باشکوه دوره اسلامی در اندلس است اسم زاهره درلغت نامه دهخدا زاهر. [ هَِ ] (ع ص ) رنگ درخشان و صاف. (المنجد). روشن و صاف. ...

زاهده :    (عربی) 1- زن زاهد. +   زاهد1- ، 2- ؛ 2- (اعلام) زاهده خاتون بانویی عارف، که در زمان خود به عقل و تدبیر و سیاست پردازی آوازه داشت. او در جوانی به عقد اتابک بزایه، حاکم فارس ...

زاکیه :    (عربی، زاکیَة)، 1- (در قدیم) نیکو، پاکیزه. اسم زاکیه در لغت نامه دهخدا زاکیة. [ ی َ ] (ع ص ) مؤنث زاکی. رجوع به زاکی شود. اسم زاکیه در فرهنگ معین زاکیه (یِ) [ ع . زاکیة ] (ص .) مؤنث ...

رابعه : (عربي) (اَعلام) رابعه ی بنت كعب (= رابعه‌ي قزداري) [قرن 4 هجری] شاعره‌ي پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده ...

ذَكيه : (عربي) (مؤنث ذكيّ) به معناي تيز هوش و با هوش، زن تيز خاطر.   اسم ذکیه در لغت نامه دهخدا ذکیة. [ ذُ / ذَ ی َ ] (ع اِ) فروزینه که بدان آتش افروزند. هیزم آتش انگیز. (مهذب الاسماء). ج، ذکی. ذکیة. ...

ذُريه : (عربي) فرزندان، فرزند، نسل.   اسم ذریه در لغت نامه دهخدا ذریت. [ ذُرْ ری ی َ ] (ع اِ) پشت فرزندان. نسل : ای بار خدای همه ذریت آدم با ملک سلیمانی و با حکمت لقمان. ناصرخسرو. ابلیس لعین بدین زمین اندر ذریّت خویش دید بسیاری. ناصرخسرو. ذریة. ...

دُرناز : (عربي ـ فارسي) (دُر= مرواريد، لؤلؤ + ناز = زيبا و قشنگ) (به مجاز) زيبا رو و گران بها. اسم درناز در لغت نامه دهخدا درنا. [ دُ ] (اِ) فوطه ٔ بهم پیچیده و تافته که بدان کسی را ...

دُرسا : (عربي ـ فارسي) (دُر= مرواريد، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت))، 1- شبيه به دُر؛ 2- (به مجاز) گران قيمت و ارزشمند. اسم درسا در اسامی پسرانه و دخترانه درسا نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی,عربی معنی: در(عربی) + سا(فارسی) مانند در، مانند مروارید

دُردانه : (عربي ـ فارسي) 1- (به مجاز) بسيار محبوب و گرامي، عزيزكرده، ناز پرورده؛ 2- (به مجاز) نيز فرزند بسيار گرامي. اسم دردانه در لغت نامه دهخدا دردانه. [ دُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) دانه ٔ ...

خليله : (عربي) (مؤنث خليل)‌، ( خليل. 1- اسم خلیله در لغت نامه دهخدا خلیلة. [ خ َ ل َ ] (ع ص ) مؤنث خلیل که دوست خالص باشد. (از منتهی الارب ). || زن درویش و مفلس. (منتهی الارب ). ج، ...