رابعه : (عربي) (اَعلام) رابعه ی بنت كعب (= رابعه‌ي قزداري) [قرن ۴ هجری] شاعره‌ي پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده است.
اسم رابعه در لغت نامه دهخدا
رابعة. [ ب ِ ع َ ] (ع اِ) (اصطلاح فلکی ) شصت یک ثالثه. جزء شصت یک ثالثه. یک شصتم ثالثه. و رابعه تقسیم شده است بشصت خامسه. ج، روابع. || آهنگی در موسیقی چهارم. || (اصطلاح طب ). درجه ٔ رابعه. || ربع. یک چهارم : کالشمس فی رابعةالنهار؛ چون آفتاب در نیمروزان.
رابعه. [ ب ِ ع َ ] (اِخ ) دختر ثابت بن الفاکةبن ثعلبه ٔ انصاری از قبیله ٔ بنی حطمة. ابن حبیب او را در زمره ٔ کسانی که با پیغمبر بیعت کرده اند آورده است. (الاصابة قسم اول از جزء هشتم ص ۷۸).
اسم رابعه در فرهنگ فارسی
رابعه
بنت کعب قزداری بلخی شاعره مشهور قرن چهارم و معاصر سامانیان است . پدرش کعب اصلا عرب بود و در حدود بلخ امارت و مکانتی داشت .پسر کعب بنام حارث جانشین او شد . رابعه عاشق بکتاش غلام برادر خود گردید و حارث ببدگمانی رابعه را بکشت . وی در شعر پارسی و تازی هر دو ماهر بود و سخن او بلطافت و اشتمال بر معانی دل انگیز متصف است .
دختر ثابت بن الفا که بن ثعلبه انصاری از قبیله بنی حطمه . ابن حبیب او را در زمر. کسانیکه با پیغمبر بیعت کرده اند آورده است .
رابعه صورت
بصورت رابعه : رابعه صورتی زوبعه سیرتی .
اصحاب کتب رابعه
محمد بن یعقوب کلینی و محمد بن حسن طوسی بابویه قمی است که به محمد بن ثلثه معروف اند و درباره ترجمه حال نخستین به کلینی و دومی به شیخ طوسی و سومی به صدوق در همین کتاب ریحانه الادب مراجعه شود و هر سه از علمای طراز اول شیعه بوده و چهار کتاب متقن و جامع تالیف کرده و قسمت عمده اخبار خانواده عصمت را در آنها جمع آورده و ضبط کرده اند .
اسم رابعه در اسامی پسرانه و دخترانه
رابعه
نوع: دخترانه
ریشه اسم: عربی
معنی: نام دختر اسماعیل بصری از زنان عارف و بسطار مشهور در قرن دوم که از او حکایتها و سخنان زیادی نقل شده است
با سلام و احترام
خواهشمندم معنی اسم رابیعه را بییابد و به نشانی اینجانب ایمیل نمایید.
با تجدید احترام وسپاس بی پایان…