مَهستي : (فارسي ـ عربي) (مَه = ماه + ستي = مخفف سيدتي)، ۱- ماه خانم، ماه بانو؛ ۲- (اَعلام) مهستي گنجوي [قرن۶ هجری] شاعره‌ي ايراني كه بعضي او را معاصر سلطان سنجر و بعضي معاصر سلطان محمود غزنوي دانسته‌اند، مهستی چنگ و عود را استادانه می‌نواخت و شهرتش بیشتر به خاطر رباعی هایی است که سروده. دیوانش چاپ شده است.
اسم مهستی در لغت نامه دهخدا
مهستی. [ م َ س ِ / م َ هَِ ] (اِ مرکب ) مخفف ماه ستی (ستی مخفف عربی سَیِّدَتی ). ماه خانم. ماه بانو. || از نامهای ایرانی :
داشت زالی به روستای تکاو
مهستی نام دختری و سه گاو.
سنائی.
ستی و مهستی را بر غزلها
شبی صد گنج بخشی در مثلها.
نظامی.
دختر اندر شکم پسر نشود
مهستی را که دل پسر خواهد.
سعدی.
اسم مهستی در فرهنگ فارسی
مهستی
مرکب ازمه(بزرگ)وستی به معنی خانم، بانو، بانوی بزرگ، بعضی(مه ستی، ماه ستی)گویندیعنی ماه خانم، ماه بانو، ستی مخفف سیدتی
(اسم ) نامی است از نامهای زنان : داشت زالی بروستای چکاو مهستی نام دختری و دو گاو… ( سنائی . کلیله )
مهستی گنجوی
شاعره ایرانی که بعضی او را معاصر سلطان سنجر و بعضی معاصر سلطان محمود غزنوی دانسته اند . از احوال وی چندان چیزی دانسته نیست . دیوان اشعارش مفقود و تنها قطعات پراکنده ای از آن در تذکره ها آمده است .
اسم مهستی در فرهنگ معین
مهستی
(مَ هِ یا مَ س ) (اِمر.) ۱ – ماه خانم، بانوی بزرگ . ۲ – نامی است از نام های زنان .
اسم مهستی در اسامی پسرانه و دخترانه
مهستی
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی,عربی
معنی: (تلفظ: mahasti) (فارسی ـ عربی) (مَه = ماه + ستی = مخفف سیدتی )، ماه خانم، ماه بانو، (در اعلام) مهستی گنجوی شاعره ی ایرانی که بعضی او را معاصر سلطان سنجر و بعضی معاصر سلطان محمود غزنوی دانسته اند – مه (فارسی، ماه) + سیتی (عربی، سیدتی) ماه خانم، ماه بانو
