اسم دختر ن

نهال :    1- (در كشاورزي) درخت يا درختچه‌ي نورس كه تازه نشانده شده است؛ 2- (به مجاز) كودك نورُسته.     اسم نهال در لغت نامه دهخدا   نهال. [ ن ِ / ن َ ] (اِ) درخت نونشانده. (لغت فرس اسدی ص 312). ...

نویده :    (نويد + ه (پسوند نسبت))، منسوب به نويد، ( نويد.     اسم نویده در لغت نامه دهخدا نوید. [ ن ُ ] (اِ) خبر خوش. (رشیدی ) (جهانگیری ) (برهان قاطع) (غیاث اللغات ) (انجمن آرا) (آنندراج ). مژده. (اوبهی ...

نونا :    1- (در سمناني) نان؛ 2- (در كلداني) برج حوت [برابر با اسفند]؛ 3- (اَعلام) نام مادر ابراهيم پيامبر(ع).     اسم نونا در لغت نامه دهخدا نونا. (اِ) در زبان کلدانی برج حوت را نونا گویند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به ...

نوگل :    1- گلی که تازه شکفته شده است؛ 2- (به مجاز) نوجوان، به ویژه دختر نوجوان.     اسم نوگل در اسامی پسرانه و دخترانه نوگل نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: گلی که تازه شکفته شده است، دختر جوان   اسم نوگل در لغت نامه دهخدا گل. ...

نوشين :    1- (در قديم) شيرين، خوشايند، دلپذير (خواب)؛ 2-شايسته‌ي بوسيدن، شيرين (لب)؛ 3- دلنشين، مطبوع، ملايم (باد، نسيم)؛ 4- گوارا، خوش گوار؛ 5- شفابخش؛ 6- (اَعلام) شهری در شهرستان ارومیه در استان آذربایجان غربی.     اسم نوشین در لغت نامه ...

نوشه :    (= نوشه) 1- (در وصف شاعرانه) جاوید، بی مرگ؛ 2-شاد، خوشحال، خرّم؛ گوارا. + ن.ک. انوشه.     اسم نوشه در لغت نامه دهخدا نوشت. [ ن َ وَ ] (مص مرخم، اِمص ) مصدر مرخم است از نَوَشتن به معنی ...

نوشا :    (نوش+ ا (پسوند با معني فاعلي))، 1- نيوشا، شنوا، شنونده؛ 2- (به مجاز) يادگيرنده و آموزنده؛ 3- شيرين، زندگي.     اسم نوشا در لغت نامه دهخدا نوشا. (نف ) نوشنده. (آنندراج ). آشامنده (؟). (ناظم الاطباء). نوشا. (اِخ ) دهی است ...

نوش‌آفرين :    (نوش+ آفرين = آفريننده)، 1- آفريننده خوشي و لذت، آفريننده‌ي شيريني؛ 2- (به مجاز) نيكبخت و سعادتمند؛ 3- (اَعلام) نام قهرمان زن كتاب «نوش‌آفرين و گوهرتاج».     اسم نوش آفرین در فرهنگ فارسی نوش آفرین نام قهرمان زن کتاب [ نوش ...

نوژين :    (نوژ = نوز = نوعي كاج + ين (پسوند نسبت))، 1- منسوب به نوژ، مربوط به نوژ؛ 2- (به مجاز) زيبا، سرسبز و با طراوت.     اسم نوژین در لغت نامه دهخدا نوژان. (اِ) رود با بانگ و سهم. (لغت ...

نوژان :    1- فرياد، صدا و بانگ بلند؛ 2- رود (رودخانه‌ي) با بانك و سهم؛ 3- غرّان (رود و سيل)؛ 4- نام رودخانه‌اي.     اسم نوژان در لغت نامه دهخدا نوژان. (اِ) رود با بانگ و سهم. (لغت فرس اسدی ).رودخانه ای ...

نوريه :    (عربي) (نور + ايه/-iyye/ (پسوند نسبت))، 1- منسوب به نور؛ 2- روشن و درخشان؛ 3- (به مجاز) زيبارو.     اسم نوریه در لغت نامه دهخدا نوریة. [ ری ی َ ] (اِخ ) پیروان ابوالحسین یا ابوالحسن نوری، از مشایخ ...

نورصبا :    (عربي) [نور + صبا = نسيم ملايم و خنك كه از شمال مي‌وزد؛ (به مجاز) پيام رسان ميان عاشق و معشوق] 1- روي هم (به مجاز) نوري كه از صبا متصاعد مي‌شود، جلوه‌ي صبا؛ 2- (به مجاز) ...

نورُسته :    1- تازه روييده؛ 2- (به مجاز) جوان، تازه بالغ شده.     اسم نورسته در لغت نامه دهخدا نورسته. [ ن َ / نُو رُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) تازه روییده. نهال. (ناظم الاطباء). نورس. ...

نورانگيز:    (عربي ـ فارسي) (نور + انگيز = جزء پسين به معني انگيزنده) 1- نورانگيزنده؛ 2- (به مجاز) زيبا و تابان.     اسم نورانگیز در لغت نامه دهخدا نور. (ع اِ) روشنائی. (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 102) (مهذب الاسماء) (آنندراج ). ...

نوران :    (عربي ـ فارسي) (نور + ان (پسوند نسبت))، 1- منسوب به نور؛ 2- روشن، درخشان؛ 3- (به مجاز) زيباروي.     اسم نوران در لغت نامه دهخدا نوران. (اِخ ) دهی است از دهستان ایردموسی از بخش مرکزی شهرستان اردبیل، در ...