معنی اسم نوشین

برای مشاهده با کیفیت بیشتر، روی تصویر کلیک کنید

نوشين :    ۱- (در قديم) شيرين، خوشايند، دلپذير (خواب)؛ ۲-شايسته‌ي بوسيدن، شيرين (لب)؛ ۳- دلنشين، مطبوع، ملايم (باد، نسيم)؛ ۴- گوارا، خوش گوار؛ ۵- شفابخش؛ ۶- (اَعلام) شهری در شهرستان ارومیه در استان آذربایجان غربی.

اسم نوشین در لغت نامه دهخدا

نوشین. (ص نسبی ) منسوب به نوش که به معنی شهد باشد. (غیاث اللغات ). شیرین. (غیاث اللغات ) (برهان قاطع). آلوده به نوش. از نوش. (یادداشت مؤلف ). پرنوش. پر از شهد و شیرینی :
گفتم که مرا توشه ده از دو لب نوشین
کآهنگ سفر کردم و وقت سفر آمد.
مسعودسعد.
به بهانه ٔ حدیثی بگشای لعل نوشین
به خراج هر دو عالم گهری فرست ما را.
خاقانی.
انوشه منش باد دارای دهر
ز نوشین جهان باد بسیاربهر.
نظامی.
به نوشین لب آن جام را نوش کرد
ز لب جام را حلقه در گوش کرد.
نظامی.
دگرباره نوشابه ٔ هوشمند
ز نوشین لب خویش بگشاد بند.
نظامی.
کنون که چشمه ٔ قند است لعل نوشینت
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار.
حافظ.
|| گوارا. (برهان قاطع) (آنندراج ). خوش گوار :
به جوی اندرون آب نوشین روان شد
از این عدل و انصاف نوشین روانی.
فرخی.
بگیر باده ٔ نوشین و نوش کن به صواب
به بانگ شیشم با بانگ افسر سگزی.
منوچهری.
زیرا که تا به صبح شب دوشین
بیدار داشت باده ٔ نوشینم.
ناصرخسرو.
چو دوری چند رفت از جام نوشین
گران شد هر سری از خواب دوشین.
نظامی.
لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغدل بود به امید دوا بازآمد.
حافظ.
|| مطبوع. دلنشین. دلپسند. ملایم طبع :
هزار لشکرجنگی شکست لشکر او
به خواب نوشین اندر شده به لشکرگاه.
فرخی.
چشم فتنه در خواب نوشین شد و دیده ٔ داد و عدل بیدار گشت. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص ۵). لشکر سلطان عطفه کردند و همه را بر مضاجع قتل در خواب نوشین بخوابانیدند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص ۲۹۵).
به برخورداری آمد خواب نوشین
که برناخورده بود از خواب دوشین.
نظامی.
تو مست خواب نوشین تا بامداد و من را
شبها رود که گویم هرگز سحر نباشد.
سعدی.
خواب نوشین بامداد رحیل
بازدارد پیاده را ز سبیل.
سعدی.
|| جان بخش. روح نواز :
رهائی نیابم سرانجام از این
خوشا باد نوشین ایران زمین.
فردوسی.
|| شفابخش :
دم نوشین عیسوی داری
زهر زراق مفتعل چه خوری ؟
خاقانی.
|| مخفف نیوشین. گوش کردنی. شنیدنی (؟). (از برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
نوشین. (اِخ ) مخفف نوشین روان، صورتی دیگر از انوشیروان. رجوع به انوشیروان شود :
که با شاه نوشین به سر برده ام
تو را نیز در بر بپرورده ام.
فردوسی.

اسم نوشین در فرهنگ فارسی

نوشین
نوش، گوارا، شیرین
( صفت ) ۱ – شیرین . ۲ – گوارا .
مخفف نوشین روان صورتی دیگر از انوشیروان است ٠
نوشین باده
در برهان قاطع لحن بیست و ششم از سی لحن باربد دانسته شده است اما به ترتیبی که نظامی در خسرو و شیرین آورده لحن بیست و چهارم از سی و یک لحن باربد است . نظامی گوید : چو نوشین باده را در جام بستی خمار باده دوشین شکستی
۱ – باد. شیرین و گوارا .
نوشین بار
کنایه از شیرین
نوشین دهان
شیرین دهن ٠ نوشین لب ٠ نوش لب ٠ نوشین دهن ٠
نوشین دهن
نوشین دهان
نوشین روان
( اسم ) ۱ – روان شیرین جان شیرین . ۲ – دارند. روان شیرین . توضیح اسم ( انو شروان )) را بخطا ازین کلمه دانسته اند .
نوشین روانی
انوشیروانی ٠ منسوب به انوشیروان
نوشین سرشت
از شهد و عسل سرشته ٠ به نوش سرشته ٠ بسیار شیرین ٠
نوشین گفتار
شیرین سخن
نوشین گوار
نوشین ٠ خوشگوار٠ گوارا ٠
نوشین لب
( صفت ) نوش لب : (( ساقی نوشین لب )) .
خنده نوشین
خنده شیرین خنده شکرین
خواب نوشین
خواب شیرین خواب خوش

اسم نوشین در فرهنگ معین

نوشین
(ص .) شیرین، گوارا.
نوشین روان
(رَ) (اِمر.) روان شیرین، جان شیرین .

اسم نوشین در فرهنگ فارسی عمید

نوشین
۱. شیرین، دلپسند: لب نوشین، خواب نوشین بامداد رحیل / باز دارد پیاده را ز سبیل (سعدی: ۵۲).
۲. شفابخش: دَمِ نوشین عیسوی داری / زهر زرّاق مفتعل چه خوری؟ (خاقانی: ۸۰۱).
۳. گوارا، خوش گوار: به جوی اندرون آب نوشین روان شد / از این عدل و انصاف نوشیروانی (فرخی: ۳۹۳).
نوشین باده
از الحان سی گانۀ باربد: چو نوشین باده را در پرده بستی / خمار بادۀ نوشین شکستی (نظامی۱۴: ۱۸۰).

اسم نوشین در  اسامی پسرانه و دخترانه

نوشین
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: nušin) (در قدیم) شیرین، خوشایند، دلپذیر (خواب )، شایسته ی بوسیدن، شیرین (لب )، دلنشین، مطبوع، ملایم (باد، نسیم )، گوارا، خوش گوار، شفابخش – شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار
نوشین لب
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: نوش لب، دارای لبی شیرین، شیرین لب
نوشینه
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: nušine) (نوش + اینه (پسوند نسبت) )، منسوب به نوش، منتسب به نوش، نوشین، نوشین – نوشین، شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار