اسم دختر م

محبوبه :    (عربي) 1- نام گياهي (محبوبه‌ي شب)؛ 2- محبوب (زن)؛ 3- معشوق، معشوقه، محبوب، + ن.ك. محبوب.     اسم محبوبه در لغت نامه دهخدا محبوبة.[ م َ ب َ ] (اِخ ) نامی مدینه ٔ رسول اﷲ را. (دمشقی ). محبوبة. [ ...

محبت :    (عربي) 1- دوست داشتنِ كسي يا چيزي، مهربان بودن نسبت به كسي يا چيزي، مِهر، دوستي؛ 2- (در تصوف) شور و شوق بسيار داشتنِ سالك براي رسيدن به خداوند.     اسم محبت در لغت نامه دهخدا محبت.[ م َ ح ...

متينه :    (عربي) (مؤنث متين)، ( متين.     اسم متینه در لغت نامه دهخدا متین. [ م َ ] (ع ص ) درشت و استوار. (از منتهی الارب ). استوار. (دهار) (مهذب الاسماء). استوار و محکم. (آنندراج ) (غیاث ). محکم و ...

متينا :    (عربي) (مؤنث متين)، ( متين.     اسم متینا در لغت نامه دهخدا متین. [ م َ ] (ع ص ) درشت و استوار. (از منتهی الارب ). استوار. (دهار) (مهذب الاسماء). استوار و محکم. (آنندراج ) (غیاث ). محکم و ...

متانت :    (عربي) 1- حالت استواري و سنگيني در رفتار همراه با پرهيز از نشان دادنِ هيجان‌هاي دروني، وقار؛ 2- (در قديم) استواري، محكمي.     اسم متانت در لغت نامه دهخدا متانت. [ م َ ن َ ] (ع اِمص ) استواری ...

مبينه :    (عربي ـ فارسي) (مبين + ه (پسوند نسبت))، منسوب به مبين، ( مبين.     اسم مبینه در لغت نامه دهخدا مبین. [ م ُ ب َی ْ ی ِ] (ع ص ) بیان کننده. (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) ...

مبينا :    (عربي) (مؤنث مبين)، ( مبين.     اسم مبینا در لغت نامه دهخدا مبین. [ م ُ ب َی ْ ی ِ] (ع ص ) بیان کننده. (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) || پیدا و آشکار کننده. (ناظم الاطباء). مبین. [ ...

مباركه :    (عربي) (مؤنث مبارك)، ( مبارك.     اسم مبارکه در لغت نامه دهخدا مبارکة. [ م ُ رَ ک َ ] (ع مص ) برکت دادن خدای کسی را. (آنندراج ).برکت کردن. (تاج المصادر بیهقی ) (از ناظم الاطباء). مبارکة. [ م ...

مايسا :    نام گياهي كوچك و يك ساله كه بسيار ظريف است.     اسم مایسا در فرهنگ فارسی ماسا شهریست در ایتالیا مرکز استان [ ماسا اکارارا ] ۶۶٠٠٠ تن سکنه . سنگ مرمر آن معروف است . اسم مایسا در اسامی پسرانه و ...

مايا :    1- (اوستايي) منش نيك، بخشنده؛ 2- (اَعلام) 1) (در روم باستان) اِلهه‌ي فراواني سبزه و بهار در نزد روميان؛ 2) قوم سرخپوست بومی آمریکای مرکزی، که زبان ویژه‌ي خود را دارند و پیش از ورود سفید پوستان، ...

ماهين :    (ماه + ين (پسوند نسبت))، 1- منسوب به ماه؛ 2- (به مجاز) زيبارو.     اسم ماهین در لغت نامه دهخدا ماهین. [ هََ ] (اِخ ) تثنیه ٔ ماه یعنی ماه بصره (دینور) و ماه کوفه (نهاوند). (یادداشت به خط ...

ماه‌وش :    (= مهوش) ماه مانند، مانند ماه؛ (به مجاز) رعنا و زيبا و معشوقه، زيبا و درخشان. + ن.ك. مَهوش.     اسم ماهوش در اسامی پسرانه و دخترانه ماهوش نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: مانند ماه اسم ماهوش در لغت نامه دهخدا مهوش. [ م ...

ماهوَر :    (ماه + وَر (پسوند دارندگي))، 1- داراي ويژگي و صفت ماه؛ 2- (به مجاز) زيبارو.     اسم ماهور در لغت نامه دهخدا ماهور. (اِ) تپه های مسلسلی که در دامنه ٔکوه پدید باشد. (ناظم الاطباء). هریک از تپه های پیوسته ...

ماه‌نوش :    1- ماه جاويدان و هميشگي؛ 2- (به مجاز) زيباروي هميشه زيبا.     اسم ماه نوش در اسامی پسرانه و دخترانه ماهنوش نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: آن که چون ماه زیبا و چون عسل شیرین است اسم ماه نوش در لغت نامه دهخدا مات. ...

ماه‌نگار :    (ماه + نگار = معشوق) (به مجاز) معشوقه‌ي زيبارو.     اسم ماه نگار در لغت نامه دهخدا مات. (ص، اِ) به اصطلاح شطرنج بازان، گرفتار و مقید شدن شاه شطرنج است. ظاهراً لفظ مات در اصل صیغه ٔ ماضی بوده ...