اسم دختر م

مُرسا :    (عربي) استوار گشتن، واقع شدن و ثابت گرديدن.     اسم مرسا در لغت نامه دهخدا مرسا. [ م ُ ] (ع مص ) استوار گشتن. (تاج المصادر بیهقی ). واقع شدن و ثابت گردیدن. (از اقرب الموارد). وقوع : یسئلونک ...

مرحمت :    (عربي) لطف و مهرباني داشتن، مهرباني، لطف.     اسم مرحمت در لغت نامه دهخدا مرحمت. [ م َ ح َ م َ ] (از ع، اِمص ) لطف. رقت. مهربانی. عطوفت. مرحمة. رجوع به مرحمة شود : دلهای ایشان قرار ...

مرجانه :    (عربي، مرجانة) 1- مروارید خُرد؛ 2- یک دانه مروارید خُرد، واحد مرجان به معنی یک دانه مرجان؛ 3- (اَعلام) روستایی در شهرستان تربت حیدریه در استان خراسان رضوی.     اسم مرجانه در لغت نامه دهخدا مرجانة. [ م َ ن ...

مرجان :    (سرياني) 1- جانور بي‌مهره‌ي كوچك دريايي كه پوشش آهكي ترشح مي‌كند و نسل‌هاي جديد آن روي بقاياي نسل قديمي زندگي مي‌كنند و جزاير مرجاني را بوجود مي‌آورند؛ 2- بقاياي قرمز رنگ رسوب يافته از همين جانور كه ...

مرال :    (تركي) (= مارال)‏، ( مارال.     اسم مرال در لغت نامه دهخدا مرال. [ م َ / م ِ ] (ترکی، اِ) گاو کوهی. || غزال. آهو. (فرهنگ فارسی معین ) : بچه ٔ مرال امروز آوردند که هنوز پشتشان ...

مَديحه :    (عربي) سخني (معمولاً شعر) كه در ستايش كسي گفته‌ يا سروده مي‌شود.     اسم مدیحه در لغت نامه دهخدا مدیحت. [ م َ ح َ ] (ع اِمص ) مدیحة. مدیحه. مدح. مدیح. ستایش. رجوع به مدیحه شود : زآنکه فکر ...

مِديا :    (اَعلام) 1) نام يوناني ايات جبال يا عراق عجم كه نواحي آن عبارت بوده از قرميس يا كرمانشاهان، همدان، ري و اصفهان؛ اين نواحي سرزميني كوهستاني و پهناور بوده كه يونانيان به آن «مديا» گفته‌اند. سرزمين ماد؛ ...

مُحَيّا :    (عربي) (در قديم) چهره، صورت.     اسم محیا در لغت نامه دهخدا محیا. [ م َح ْ ] (ع اِ) مَحیی ̍. مقابل ممات. حیات : سواء محیاهم و مماتهم ساء مایحکمون.(قرآن 21/45). مقابل مرگ. زندگی. (آنندراج ). محیای و ...

مَحيا :    (عربي) حيات، زندگي.     اسم محیا در لغت نامه دهخدا محیا. [ م َح ْ ] (ع اِ) مَحیی ̍. مقابل ممات. حیات : سواء محیاهم و مماتهم ساء مایحکمون.(قرآن 21/45). مقابل مرگ. زندگی. (آنندراج ). محیای و مماتی ؛ ...

مُحَنّا :    (عربي) به حَنا خضاب كرده، مخضب به حَنا.     اسم محنا در لغت نامه دهخدا محنا. [ م ُ ح َن ْ نا ] (ع ص ) به حنا خضاب کرده. مخضب به حنا. (یادداشت مرحوم دهخدا). || کج و ...

محسنه :    (عربي) (مؤنث محسن)، 1- (در قديم) آراسته و زيبا؛ 2-زن احسان كننده، زن نيكوكار.     اسم محسنه در لغت نامه دهخدا محسنة. [ م ُ س ِ ن َ ] (ع ص ) مؤنث محسن. ج، محسنات. هر چیز نیک ...

مُحَدِثه :    (عربي) (مؤنث مُحَدِث)، 1- مُحَدِث (زن)،   مُحَدِث؛ 2- (اَعلام) يكي از القاب حضرت  زهرا(س).     اسم محدثه در لغت نامه دهخدا محدثة. [ م ُ ح َدْ دِث َ ] (ع ص ) تأنیث محدث : تحیه ٔ راسبیة محدثة ...

محجوبه :    (عربي) 1- (مؤنث محجوب)، ( محجوب، 2- داراي حجاب (زن).     اسم محجوبه در لغت نامه دهخدا محجوب. [ م َ ] (ع ص ) بازداشته شده ٔ از بیرون آمدن. (ناظم الاطباء). پوشیده. مکسوف. مستور. در پرده کرده. درحجاب. ...

محجوب :    (عربي) 1- با حجب و حيا و مؤدب؛ 2- (در قديم) در حجاب شده، پوشيده، پنهان؛ 3- (در قديم) (به مجاز) بازداشته شده، منع شده؛ 4- (در عرفان) كسي كه ميان او و حق حجابي هست و ...

محترم :    (عربي) 1- قابل احترام، عزيز و گرامي؛ 2- (در قديم) داراي حرمت و مقدس.     اسم محترم در لغت نامه دهخدا محترم. [ م ُ ت َ رَ ] (ع ص ) باحرمت. مورد تکریم. احترام شده. حرمت داشته شده. ...