اسم دختر گ

گل‌بهار :    [گل + بهار = فصل اول سال، شكوفه‌ي درختان خانواده‌ي مركبات، گياهي زينتي از خانواده‌ي كاسني، بابونه، بهارنارنج؛ (به مجاز) بخش آغازين يا دوره‌ي شادابيِ هر چيز]، 1- به معناي گلِ بهاري، گلِ گياه بابونه، بهار نارنج ...

گلبوته :    1- گل، گل و بته؛ 2- (به مجاز) محبوب و معشوق؛ 3- (به مجاز) خوب و دوست داشتني.     اسم گلبوته در لغت نامه دهخدا گلبو. [ گ ُ] (ص مرکب ) آنکه چون گل بو دهد. خوشبو : بیاد روی ...

گلبرگ :    (= برگ گل) 1- (در گياهي) هر يك از برگهاي يك گل، برگ گل؛ 2- (به مجاز) (دختر) همچون برگ گل؛ 3- (به كنايه) معشوقه‌اي كه بدنش مانند برگ گل لطيف و نازك باشد؛ 4- (در قديم) ...

گلبَر :    1- آن كه سينه و آغوشش چون گل لطيف و نازك است؛ 2- (در گياهي) گونه‌ي گل‌ها، چون گل سرخ، زرد و جز آن.     اسم گلبر در لغت نامه دهخدا گلبرگ. [ گ ُ ب َ ] (اِ مرکب ...

گل‌بخت :    (گل + بخت = سرنوشت، طالع)، (به مجاز) زيبا و لطيف و دوست داشتني.     اسم گل بخت در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ) ور (گل سرخ )، اوستا وردا ، ...

گلباران :    1- گل ريزان، گل پاشان، ريختن و پاشيدن گل؛ 2- ريختن گلِ فراوان بر سر كسي يا جايي معمولاً به قصد تمجيد و بزرگ داشت.     اسم گلباران در لغت نامه دهخدا گل باران. [ گ ُ ] (اِمص مرکب ...

گلايل(گلايول) :    (فرانسوي؛glaïeul ) 1- (در گياهي) گل زينتيِ زيبا به رنگ‌هاي مختلف كه آرايش خوشه‌اي يك طرفي با خوشه‌هاي دراز و برگ‌هاي شمشيري دارد؛ 2- گياه اين گل كه علفي، خودرو، يا زينتي است و با بنه تكثير ...

گِلاويژ :    (كردي،gilāvež) نام ستاره‌اي كه در شب‌هاي تابستان نمايان مي‌شود؛ ستاره‌ي سهيل.     اسم گلاویژ در اسامی پسرانه و دخترانه گلاویژ نوع: دخترانه ریشه اسم: کردی معنی: (تلفظ: gelāviž) (کردی، gilāvež) نام ستاره ای که در شب های تابستان نمایان می شود، ستاره ی ...

گُلان :    (گل + ان/ an ـ/ (پسوند نسبت يا نشانه‌ي جمع در فارسي))، 1- منسوب به گل؛ 2- گلها؛ 3- (به مجاز) زيبارو و لطيف.     اسم گلان در لغت نامه دهخدا گلان. [ گ ُ ] (اِ) قسمی از نان ...

گُلاله :    (= كُلاله) 1- مو و كاكل مجعد و پيچيده؛ (در عربی)، نوعي پيراهن، قميص. +   كُلاله.     اسم گلاله در لغت نامه دهخدا گلاله. [ گ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) کاکل مجعد و پیچیده.(آنندراج ). موی ...

  گل‌افشان :    (در قديم) افشاننده‌ي گل يا ريزنده‌ي گل، گل فشان.     اسم گل افشان در لغت نامه دهخدا گل افشان. [ گ ُ اَ ] (نف مرکب ) افشاننده ٔ گل. گل ریزنده. گل بسیار پراکنده کننده. پراکنده کننده ٔ گل ...

گل‌افروز :    (گل + افروز (جزء پسين) = افروزنده) (به مجاز) زيبا، لطيف و با طراوت.     اسم گل افروز در اسامی پسرانه و دخترانه گل افروز نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: مرکب از گل + افروز( افروزنده)   اسم گل افروز در لغت نامه دهخدا افروز. ...

گِلاره :    (كردي، gilāra ) 1- مردمك چشم؛ 2- حبه‌ي انگور..     اسم گلاره در لغت نامه دهخدا گلار. [ گ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیدشهر بخش جویم شهرستان لار، واقع در 54هزارگزی جنوب جویم و شمال کوه ...

گلابتون :    1- (در صنايع دستي) رشته‌هاي نازك طلا و نقره (امروزه اغلب اكليلي به رنگ طلا يا نقره) كه همراه تارهاي ابريشم در زري بافي به كار مي‌رود؛ 2- گل‌هاي برجسته از رشته‌هاي طلا و نقره كه روي ...

گلاب :    1- مايع خوشبويي كه از تقطير گل سرخ و آب حاصل مي‌شود؛ 2- (در عربي) ماءالورد.     اسم گلاب در لغت نامه دهخدا گلاب.[ گ ُ ] (اِ مرکب ) عرق گل سرخ که ماءالورد است و از برگ گل ...