اسم دختر

حَبه : (عربي) 1- دانه‌ي بعضي از ميوه‌ها و گياهان؛ 2- (به مجاز) پول بسيار اندك. اسم حبه در لغت نامه دهخدا حبة. [ ح َب ْ ب َ ] (ع اِ) دانه. (دهار). حب. دان. چینه. || یک دانه. (ترجمان جرجانی ...

حانيه : (عربي) مهربان، دلسوز. اسم حانیه در لغت نامه دهخدا حانیة. [ ی َ ] (ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از حنو. مهربان. || زنی که شوی نکند از مهربانی که با فرزند دارد. (منتهی الارب ). || گوسپند که خم ...

حاتمه : (عربي) (مؤنث حاتم)، حاتم. اسم حاتمه در لغت نامه دهخدا حاتم. [ ت ِ ] (ع ص ) کلاغ سیاه. زاغ سیاه. || زاغ سرخ پاو سرخ منقار که آن را غراب البین گویند. (منتهی الارب ). و آن زاغی سرخ ...

چهره : چهر، روي، صورت. اسم چهره در لغت نامه دهخدا چهره. [ چ ِ رَ / رِ ] (اِ) صورت و روی آدمی باشد. (برهان ). روی. (آنندراج ). صورت و روی آدمی راگویند. (از انجمن آرا). رخ. روی. صورت. سیما. (ناظم ...

چنور : (کردی) گیاهی خوشبو شبیه به شوید، که در بعضی از مناطق کردستان میروید. اسم چنور در اسامی پسرانه و دخترانه چنور نوع: دخترانه و پسرانه ریشه اسم: فارسی معنی: گیاهی خوشبو

چمن‌ناز : (به مجاز) زيبارويي كه داراي ناز و عشوه و كرشمه است. اسم چمن ناز در لغت نامه دهخدا چمن. [ چ َ م َ ] (اِ) راه باشد میان بوستان و باغ. (فرهنگ اسدی چ اقبال ص 361). راه راست بود ...

چمن : (در قديم) 1- زمين سبز و خرم، باغ و بوستان مرغزار؛ 2- (در گياهي) نام گياهي از تيره‌ي غلات. اسم چمن در لغت نامه دهخدا چمن. [ چ َ م َ ] (اِ) راه باشد میان بوستان و باغ. (فرهنگ اسدی ...

چكامه : شعر به ويژه قصيده. اسم چکامه در لغت نامه دهخدا چکامه. [ چ َ م َ / م ِ] (اِ) قصیده را گویند وآن مطلعی است با ابیات متوازنه ٔ متشارکه در قافیه وردیف زیاده برهفده بیت، مبتنی بر هفت شرط ...

جهان : 1- كيهان، عالم، گيتي، دنيا؛ 2- (به مجاز) 1) فرهنگ؛ 2) حيطه؛ 3) نمادي براي بزرگي و عظمت؛ 4) مردم دنيا و زندگي. اسم جهان در لغت نامه دهخدا جهان. [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی. ...

جواهر : 1- هر يك از سنگهاي گران‌بها مانند ياقوت و زمرد؛ 2-(به مجاز) آن كه وجودش بسيار عزيز و ارزشمند يا دوست داشتني است.   اسم جواهر در لغت نامه دهخدا جواهر. [ ج َ هَِ ] (ع اِ) ج ِ جوهر. ...

جوانه : 1- تازه، نو؛ 2- (به مجاز) جوان اسم جوانه در لغت نامه دهخدا جوانة. [ ج َوْ وا ن َ ] (ع اِ) سرین و دبر. (منتهی الارب ). اِسْت. (ذیل اقرب الموارد از قاموس ). جوانه. [ ج َ ن َ ...

جَنت : (عربي) بهشت، فردوس اسم جنت در لغت نامه دهخدا جنت. [ ج َن ْ ن َ ] (ع اِ) بستان. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بستانی را گویند که درختان آن زمین را پوشیده باشد چه در هر لفظ عربی که جیم ...

جِنان : (عربي) 1- بهشت؛ 2- باغ‌ها؛ 3- (اَعلام) نام يكي از زنان شاعره عرب از عباسيان. اسم جنان در لغت نامه دهخدا جنان. [ ج َ ] (ع اِ) جامه. (منتهی الارب ). ثوب. (اقرب الموارد). || شب. || جنان لیل ...

جَميله : (عربي) 1- (مؤنث جميل)، جميل؛ 2- (اَعلام) جمیله بانوی آواز خوان و موسیقیدان عرب از مردم مدینه [حدود سال 142 هجری]. اسم جمیله در لغت نامه دهخدا جمیلة. [ ج َ ل َ ] (ع ص ) مؤنث جمیل : اخلاق ...

جُمانه : عربي) 1- يك دانه مرواريد، يك دانه لؤلؤ؛ 2- (اَعلام) نام دختر ابوطالب و خواهر حضرت علي(ع). اسم جمانه در لغت نامه دهخدا جمانة. [ ج َ ن َ ] (ع اِ) یکی جمان. (منتهی الارب ). دانه ای است ...