اسم دختر

خديجه : (عربي) 1- مولودِ پيش از اتمام ماههاي بارداري، ولادت قبل از موعِد؛ 2- (اَعلام) 1) نام همسر پيامبر اسلام(ص) و مادر حضرت فاطمه(س)؛ 2) نام دختر علي ابن ابي‌طالب(ع).   اسم خدیجه در لغت نامه دهخدا خدیجة. [ خ َ ج َ ...

خجسته : (اوستايي) 1- مبارك، فرخنده؛ 2- (در موسيقي ايراني) گوشه‌اي در دستگاه نوا؛ 3- (در قديم) سعادتمند، كامروا، خوشبخت؛ 4- (در گياهي) هميشه بهار (گل). اسم خجسته در لغت نامه دهخدا خجسته. [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ...

خُتن : 1- (اعلام) شهر و واحهای در جنوب باختری منطقه خودگردان سین کیانگ اویغور، در غرب چین، که هم مشک و آهوی مشکین آن و هم زیبارویانش در ادب فارسی مشهور است؛ 2- (به مجاز) دختری که مثل زیبارویان خُتن ...

خاور : (مخففِ خاوران) هم به معني مشرق و هم به معناي مغرب است. اسم خاور در لغت نامه دهخدا خاور. [ وَ ] (اِ) به معنی باختر است که مشرق باشد . (شرفنامه ٔ منیری ) (فرهنگ جهانگیری ) (برهان قاطع) (آنندراج ...

خالِده : (عربي) (مؤنث خالد)،   خالد. 1-   اسم خالده در لغت نامه دهخدا خالده. [ ل ِ دَ / دِ ] (ع ص ) تأنیث خالِد. ج، خالِدات. خالده. [ ل ِ دَ ] (اِخ ) بنت ابی لهب. وی یکی از زنان عرب ...

خاطِره :  (عربي) يادبود، ياد، ذهن، حافظه، خاطر.   اسم خاطره در لغت نامه دهخدا خاطرة. [ طِ رَ ] (ع اِ) رجوع به خاطره شود. خاطره. [ طِ رَ / رِ ] (از ع، اِ) اموری که بر شخص گذشته باشد و آثاری ...

حَسْنا :    (عربي) 1- (= حَسناء)، زيبا، زن زيبا؛ 2- (در اعلام) نام شاعره برمكي.   اسم حسنا در لغت نامه دهخدا حسنا. [ ح ُ ] (ع ص ) مؤنث حسن. حسنی : بحق اسماء حسنا و علامتهای بزرگ او.... بیعت فرمانبریست. ...

حِسانه :    (عربي) 1- زن بسيار نيكو؛ 2- (اَعلام) از صحابيات و از دوستان نزديك حضرت خديجه كبري (س) است. اسم حسانه در لغت نامه دهخدا حسانة. [ ح ُس ْ سا ن َ ] (ع اِ) نعت مؤنث است از حسن. حسانة. ...

حُريه :    (عربي) (=حُره)، حُره. اسم حریه در لغت نامه دهخدا حریت. [ ح ُرْ ری ی َ ] (ع مص جعلی، اِمص ) آزادی. (دهار). آزادمردی. حَرار. حُرّی. آزاد شدن. آزادمرد شدن. (دهار). آزادگی : می بینم که کارهای زمانه میل ...

حریر : (عربي) 1- ابریشم؛ 2- نوعی پارچه  ی ابریشمیِ نازک؛ 3- پیله  ی ابریشم که در حرارت زیاد، کّرمِ درون آن کشته شده باشد؛ 4- (در قدیم) نوعی پارچه  ی ابریشمیِ نازک که از آن برای نوشتن نامه استفاده می  ...

حُرمت : (عربي) 1- احترام؛ 2- (در قديم) اطاعت و فروتني در برابر اوامر الهي، دوري از زشتي‌ها و به جاي آوردن حقوق كه رعايت آنها واجب دانسته شده است.   اسم حرمت در لغت نامه دهخدا حرمت. [ ح ُ م َ ] ...

حَديقه : (عربي) (در قديم) باغ.   اسم حدیقه در لغت نامه دهخدا حدیقة. [ ح َ ق َ ] (ع اِ) بستان. (دهار). بوستان. باغ. باغ که گرداگرد او دیوار باشد یا پیرامون او محاط باشد به چوب و خار. (غیاث ). بوستان ...

حديثه : (عربي) (در قديم) امروزي، جديد، نو. اسم حدیثه در لغت نامه دهخدا حدیثة. [ ح َ ث َ ] (ع ص، اِ) تأنیث حدیث. نو. جدید. تازه. || واحد حدیث. یکی حدیث. (معجم البلدان ). حدیثة. [ ح َ ث َ] (اِخ ...

حديث : (عربي) 1- سخني كه از پيامبر اسلام(ص) يا بزرگان دين نقل كنند، روايت، سخن، گفته؛ 2- (در قديم) داستان، جديد، تازه، نو؛ 3- (در قديم) (به مجاز) عشق، سودا. اسم حدیث در لغت نامه دهخدا حدیث. [ ح َ ] (ع ...

حبيبه : (عربي) (مؤنث حبيب)، دوست، يار، معشوقه. اسم حبیبه در لغت نامه دهخدا حبیبة. [ ح َ ب َ ] (ع ص، اِ) تأنیث حبیب. محبوبة. دوست (زن ). حبیبة. [ ح َ ب َ ] (اِخ ) ناحیتی در طوف بطیحة،متصل به ...