اسم دختر ن

نَسار :    (= نسا) 1- جایی که آفتاب کمتر به آن بتابد، سایه؛ 2- سایبانی که از چوب و خاشاک ساخته شده باشد؛ 3- (در لهجه  ی قمی، nesār) طرف سایه، (در لهجه  ی اراکی، nesār) جایی که کمتر ...

نِسا :    (عربي، نساء)؛ 1- (در قديم) زنان؛ 2- (اَعلام) 1) سوره‌ي چهارم از قرآن كريم، داراي صد‌و ‌هفتاد ‌‌‌‌‌و شش آيه؛ 2) شهر باستانی، در نزدیکی شهر کنونی عشق آباد در ترکمنستان.     اسم نسا در لغت نامه دهخدا نسا. [ ...

نَژلا :    (= نَجلا)،   نَجلا.     اسم نژلا در لغت نامه دهخدا نجل. [ ن َ ] (ع مص ) زادن. (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). زادن پدر فرزند را. (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). انداختن. (زوزنی ). ...

نُزهت‌الزمان :    موجب خوشي و شادماني اهل زمانه.     اسم نزهت‌الزمان در لغت نامه دهخدا نزهت. [ ن ُ هََ ] (ع اِمص ) نُزْهة. خوشحالی. (غیاث اللغات از خیابان ) (ناظم الاطباء).سُرور. (ناظم الاطباء). دوری از ناخوشی و غمگینی. (یادداشت مؤلف ...

نُزهت :    (عربي) 1- خوشي، شادي؛ 2- پاكي، بي‌آلايشي؛ 3-تفرج؛ 4- (در موسيقي ايراني) سازي قديمي از خانواده‌ي سازهاي زهي؛ 5- (در قديم) خوش آب و هوايي و خرّمي.     اسم نزهت در لغت نامه دهخدا نزهت. [ ن ُ هََ ] ...

نرمین :    (نرم + ین (پسوند نسبت)) 1- لطافت و لطیف بودن؛ 2- (به مجاز) مهربان، ملایمت و خوش رفتاری داشتن.     اسم نرمین در لغت نامه دهخدا نرمی. [ ن َ ] (حامص ) ملاست. (ناظم الاطباء). مقابل زبری. (یادداشت مؤلف ...

نرگس :    (از يوناني) 1- (در گياهي) گل زينتي با گلبرگ‌هاي سفيد يا زرد معطر و كاسه‌اي به رنگ سفيد يا زرد در وسط؛ 2- گياه اين گل كه علفي، پياز دار و از خانواده‌ي سوسن است، خودرو يا ...

نَرجس :    (معرب از فارسيِ نرگس) (در قديم) (در گياهي) نرگس، ( نرگس.     اسم نرجس در لغت نامه دهخدا نرجس. [ ن َ / ن ِ ج ِ ] (معرب، اِ) مأخوذ از نرگس پارسی و به معنی آن. (ناظم الاطباء). ...

نَديمه :    (عربي) زن يا دختري كه معمولاً با ملكه، شاهزاده‌ها، يا زنان بزرگ ديگر همنشين و هم صحبت هستند.     اسم ندیمه در لغت نامه دهخدا ندیمة. [ ن َ م َ ] (ع ص، اِ) حریف شراب. همنشین بزرگان. (منتهی ...

نِدا :    (عربي) صداي بلند، آواز، بانگ.     اسم ندا در لغت نامه دهخدا ندا. [ ن ِ ] (از ع، اِ) بانگ. فریاد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). آواز. (آنندراج ). اعلان. (ناظم الاطباء). نداء : می شنیدی ندای حق و جواب بازدادی چنانکه ...

نَجوا :    (عربي) سخن آهسته؛ صحبت كردن با يكديگر معمولاً با صداي آهسته به قصد اين كه كسي آن را نشنود.     اسم نجوا در لغت نامه دهخدا نجوا. [ ن َج ْ ] (ع اِ) سرگوشی. زیرگوشی. راز. (ناظم الاطباء). نجوی. ...

نَجميه :    (عربي) (نجم + ايّه /iyye/ (پسوند نسبت))، 1- منسوب به نجم؛ 2- (به مجاز) درخشان مثل ستاره.     اسم نجمیه در لغت نامه دهخدا نجمة. [ ن َ م َ ] (ع اِ) نجم، و هی اخص منه. (المنجد). کوکب. ...

نَجمه :    (عربي) (مؤنث نجم) 1- (در قديم) ستاره، اختر، نجم؛ 2- (در گياهي) نام درختي است كه در عربي به آن ابوحنيفه مي‌گويند؛ 3- (اَعلام) نجمه مادر گرامي حضرت امام رضا(ع) امام هشتم شيعيان.     اسم نجمه در لغت نامه ...

نجما :    (عربی ـ فارسی) (نجم = نام سوره  ی پنجاه و سوم از قرآن کریم، ستاره + ا (پسوند نسبت))، 1- منسوب به نجم؛ 2- (به مجاز) زیبا و درخشان مثل ستاره.     اسم نجما در لغت نامه دهخدا نجم. [ ...

نَجلا :    (عربي) (مؤنث انجل)، زن فراخ چشم، زني كه چشماني وسيع و زيبا داشته باشد.     اسم نجلا در لغت نامه دهخدا نجل. [ ن َ ] (ع مص ) زادن. (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). زادن پدر فرزند را. ...