خودسازی والدین لازمه تربیت فرزند

والدین در مسیر تربیت باید شاخصه های به شخصی داشته باشند. تا در این امر به موفقیت دست پیدا کنند. مقصود آن است که از همان ابتدا اخلاص داشته و نیّت کنند. فرزند را به خاطر خدا، جهت اجرای دستورهای او و این که در آینده، فردی مومن و خدمت گزار باشد بزرگ کنند؛ علاوه بر این، خصوصیات رفتاری که پدر و مادر به آن نیازمندند باید برگرفته از صفات خداوند در قرآن کریم باشد که عبارتند از:

دانایی (علیم، خبیر، بصیر)

دانایی و آگاهی و بصیرت از شاخصه های مهم والدین در مسیر تربیت محسوب می شود. مقصود از بصیرت داشتن آن است که جهت تربیت در عرصه دینی باید، معرفت و اعتقاد قلبی به پرسشها و حقایق داشت یا دارا شدن صفت «خیبر بودن» نیز می توانند هم داشتن عمیق داشته باشند وهم از نظر کمّی، دانش آن ها تفصیلی شود و جزییات را در برداشته باشد.

مهربانی (رحیم- رحمان- رئوف)

هرچه رحمت و مهربانی والدین زیاد باشد در وظیفه خود موفق تر خواهند بود. چه بسا پدر یا مادر در خلال تربیت فرزندشان

خطاهایی مشاهده می کنند که در این موارد باید علاوه بر گذشتن از اشتباهش، او رامورد لطف و رحمت خود قرار دهند.

مودّت

پدر و مادر باید صادقانه طفل خود را دوست داشته باشند و علاقه بورزند تا در نتیجه بین آن ها و فرزندشان رابطه ای صمیمانه و دوست داشتنی ایجاد شود و میزان تأثیرپذیری بالاتر رود. لذا استفاده از تشویق های به جا، نوازش، نگاه های دوستی آمیز، هدیه دادن، عمل به وعده و … در تقویت ارزش های دین در کودک. کمک موثری خواهد بود.

حکمت (حکیم)

والدین باید در موقعیت های متفاوت حکیمانه تصمیم بگیرند. حکیمانه واکنش‌ها کنند و در کنار آن، عزّت، اقتدار و دانش کافی داشته باشند.

بردباری (حلیم)

در تربیت دینی باید ضعف ها، محدودیت ها و ناتوانی های فرزند را درک کرد و در برابر آن ها صبور و بردباری بود تا بتوان به تدریج مسیر تأثیرگذاری را پیمود. اگر والدین در موقعیت های به جا و مناسب از خطای کودکی چشم پوشی نکنند بدهید معناست که هنوز صفت حلم و بردباری را در خود تقویت نکرده اند. لذا باید در شیوه نصیحت و انتقاد کردن طفل، تجدید نظر کنند و عالی ترین روش را برگزینند. علاوه بر این، با مشورت خواهی از او و مسئولیت دادن، حس اعتماد به نفسش را تقویت کنند تا به مرور وقت ضعف ها و ناتوانی های او را کم رنگ نمایند.

والدین در مسیر تربیت باید شاخصه های به شخصی داشته باشند. تا در این امر به موفقیت دست پیدا کنند. مقصود آن است که از همان ابتدا اخلاص

دقت (لطیف)

پدر و مادر باید به دقایقی امور و جزییات توجه داشته و در عین این دقت و ریزبینی با فرزندان، رفیق و مهربان باشند و با ملایمت مدارا و نرمی واکنش‌ها کنند. جهت دست یابی به این گونه دقت در عملکرد تربیت مورد نیاز هست، اطلاعات گسترده، به همراه، مطالعه و تحقیق داشته باشند.

نوآوری (اخلاق)

در تربیت قدرت تفکر و خلاقیت بالا، جایگاه خاص ای دارد، لیکن به وسیله آن ها می توان موقعیت های تازه را آفرید و عالی ترین شیوه ها را برگزید تا سریع تر به اهداف تربیتی دست یافت. با خلاقیت می توان علاوه بر آموزش اصول اخلاقی، به شکوفا سازی استعداد کودک، تقویت اراده و آموزش مطالعه او نیز پرداخت.

عزّت و اقتدار

والدین در عین برخورداری از صفات مهربانی و عطوفت و خطاپوشی، باید اقتدار، عزّت و قاطعیت داشته باشند. تا با وجود توان

انتقام و تنبیه از خطای فرزندان، کریمانه بگذرند. البته استفاده از تنبیه های به موقع و محدود نیز، در مسیر تربیت نتیجه بخش خواهد بود.

پسندیده بودن (حمید)

از جمله شرایط پدر و مادر به عنوان مربیان تربیتی ، برخورداری از صفات پسندیده پیشینه مثبت و مقبول بودن آن ها در جامعه هست، تا کودک تحت تأثیرشان قرار گیرد.

خودسازی والدین لازمه تربیت فرزند

خطا پوشی و آموزش

وقتی بنده ای گناه می کند، خداوند خطای او را می پوشاند و هنگامی که توبه می کند، او را آمرزیده با آغوش باز بنده اش را می پذیرد. والدین نیز در مسیر تربیت باید عذرخواهی کودک را به قشنگی و مهربانی بپذیرند.

والدین با منصف کردن خود به این صفات می توانند گام بلندی در مسیر تربیت دینی بردارند و فرزندانی تربیت کنند که الگوی دیگر انسان های جامعه باشند.

منبع : کتاب عطیه الهی / فاطمه سادات آقا میری

والدین در مسیر تربیت باید شاخصه های به شخصی داشته باشند. تا در این امر به موفقیت دست پیدا کنند. مقصود آن است که از همان ابتدا اخلاص