داریا : ۱- دارنده؛ ۲- (اَعلام) ۱) (در شاهنامه) شاه ايران از سلسله‌ی کيانی، پسر بهمن و هماي، که مادرش او را در شيرخوارگی در صندوقی نهاد و به آب انداخت. او وقتی بزرگ شد سلطنت را بازگرفت و با دختر فيلقوس پادشاه روم ازدواج کرد، ولی بعداً او را نزد پدرش بازگرداند. اسکندر (ذوالقرنین) از این ازدواج زاده شد. سپس داراب با زن دیگری ازدواج کرد و او پسری آورد به نام دارا که جانشين داراب شد؛ ۲) داراب نام شهرستانی در جنوب شرقی استان فارس.
اسم داریا در لغت نامه دهخدا
داریا.
[ رَی ْ یا ] (اِخ ) قریه بزرگ مشهوری از قریه های بخش غوطه ٔ دمشق است .
نسبت به این قریه را بخلاف قیاس دارانی میگویند.
قبر ابوسلیمان دارانی در آنجاست .
(معجم البلدان ).
رجوع به دارانی شود.<
اسم داریا در فرهنگ فارسی
داریا
قریه بزرگ مشهوری از قریه های بخش غوطه دمشق
اسم داریا در اسامی پسرانه و دخترانه
داریا
نوع: پسرانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: دارا ، دارنده
داریاو
نوع: پسرانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: نام یکی از شهریاران پارس در زمان سلوکیها
