اسامی عربی

معصومه :    (عربي) (مؤنث معصوم) 1- (در قديم) زن بي‌گناه و پاك. + ( معصوم. 1-  ؛ 2- (اَعلام) لقب حضرت فاطمه (معصومه) خواهر گرامي امام رضا(ع).       اسم معصومه در لغت نامه دهخدا معصومة. [ م َ م َ] (ع ص ...

مُعزز :    (عربي) 1- عزیز ، گرامی؛ 2- بزرگوار و ارجمند (زن).   اسم معزز در لغت نامه دهخدا معزز. [ م ُ ع َزْ زَ ] (ع ص ) توانا کرده شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ...

مُطهّر :    (عربي) 1- پاك و مقدس؛ 2- (در قديم) منزه.     اسم مطهر در لغت نامه دهخدا مطهر. [ م ُ طَهَْ هََ ] (ع ص ) پاک کرده شده. (آنندراج ). پاک و پاکیزه. (ناظم الاطباء). پاکیزه. پاک. نمازی کرده. ...

مشكات :    (عربي) 1- از واژه‌هاي قرآني؛ 2- (در قديم) چراغدان؛ 3- ظرف بلورين كه در آن چراغ مي‌افروختند و نور از آن به هر سو منعكس مي شد و فضاي زيادي را روشن مي‌كرد؛ 4- (در عرفان) مراد ...

مسعوده :    (عربي) (مؤنث مسعود) (در قديم) خجسته، مبارك، + ( مسعود. 1- و 2-     اسم مسعوده در لغت نامه دهخدا مسعود. [ م َ ] (ع ص ) ضد شقی. نیکبخت شده و نیکبخت (و آن از فعل سُعِد و ...

مَستوره :    (عربي) (مؤنث مستور) 1- (در قديم) (به مجاز) مستور، پنهان، پوشيده؛ 2- (در قديم) (به مجاز) پارسا، پاك دامن، پرهيزگار، داراي پوشش و حجاب؛ 3- (به مجاز) نجيب و پاك دامن مانند پارسايان، پرهيزكارانه.     اسم مستوره در لغت ...

مُزَيَن :    (عربي) تزيين شده، آراسته. [اين كلمه چنانچه مُزَيِن /mozayyen/ تلفظ شود به معني «آرايشگر» است].     اسم مزین در لغت نامه دهخدا مزین. [ م ُ زَی ْ ی َ ] (ع ص ) مرد پیراسته موی. (منتهی الارب ) ...

مُرَوه :    به معني مُرَوَح است كه بسيار خوشبو و معطر كننده است، خوشبوي شده، بوي عطر گرفته. [چنانچه اين كلمه به فتح اول (مَروه) تلفظ شود محلي است كه حاجيان در مراسم حج بين آن و صفا «سعي» ...

مَرضيه :    (عربي) مرضي، پسنديده.     اسم مرضیه در لغت نامه دهخدا مرضیة. [ م َ ضی ی َ ] (ع ص ) مرضیه. تأنیث مرضی. پسندیده. مورد رضایت. مطبوع. خشنود. رجوع به مرضی و رضا و رضوان شود : یاأیتها النفس ...

مُرَصع :    (عربي) 1- آنچه با جواهر تزئين شده باشد، جواهر نشان؛ 2- (در ادبيات) ويژگي شعري كه آرايه‌ي ترصيع در آن به‌كار رفته باشد؛ 3- (در خوش‌نويسي) يكي از انواع خطوط عربي.     اسم مرصع در لغت نامه دهخدا مرصع. [ ...

مُرسا :    (عربي) استوار گشتن، واقع شدن و ثابت گرديدن.     اسم مرسا در لغت نامه دهخدا مرسا. [ م ُ ] (ع مص ) استوار گشتن. (تاج المصادر بیهقی ). واقع شدن و ثابت گردیدن. (از اقرب الموارد). وقوع : یسئلونک ...

مرحمت :    (عربي) لطف و مهرباني داشتن، مهرباني، لطف.     اسم مرحمت در لغت نامه دهخدا مرحمت. [ م َ ح َ م َ ] (از ع، اِمص ) لطف. رقت. مهربانی. عطوفت. مرحمة. رجوع به مرحمة شود : دلهای ایشان قرار ...

مرجانه :    (عربي، مرجانة) 1- مروارید خُرد؛ 2- یک دانه مروارید خُرد، واحد مرجان به معنی یک دانه مرجان؛ 3- (اَعلام) روستایی در شهرستان تربت حیدریه در استان خراسان رضوی.     اسم مرجانه در لغت نامه دهخدا مرجانة. [ م َ ن ...

مَديحه :    (عربي) سخني (معمولاً شعر) كه در ستايش كسي گفته‌ يا سروده مي‌شود.     اسم مدیحه در لغت نامه دهخدا مدیحت. [ م َ ح َ ] (ع اِمص ) مدیحة. مدیحه. مدح. مدیح. ستایش. رجوع به مدیحه شود : زآنکه فکر ...

مُحَيّا :    (عربي) (در قديم) چهره، صورت.     اسم محیا در لغت نامه دهخدا محیا. [ م َح ْ ] (ع اِ) مَحیی ̍. مقابل ممات. حیات : سواء محیاهم و مماتهم ساء مایحکمون.(قرآن 21/45). مقابل مرگ. زندگی. (آنندراج ). محیای و ...