معنی اسم مشکات

برای مشاهده با کیفیت بیشتر، روی تصویر کلیک کنید

مشكات :    (عربي) ۱- از واژه‌هاي قرآني؛ ۲- (در قديم) چراغدان؛ ۳- ظرف بلورين كه در آن چراغ مي‌افروختند و نور از آن به هر سو منعكس مي شد و فضاي زيادي را روشن مي‌كرد؛ ۴- (در عرفان) مراد از مشكات نفس است در مرتبه‌ي بالملكه و يا عقل بالمستفاد.

اسم مشکات در لغت نامه دهخدا

مشکات. [ م ِ ] (ع اِ) طاقی فراخ که درآن چراغ نهند و قندیل گذارند. (از غیاث ) (از آنندراج ). مأخوذ از مشکوة تازی و بمعنی آن. (ناظم الاطباء). مشکاة. آلتی که در آن چراغ و قندیل گذارند… رسم الخط صحیح این کلمه در عربی مشکاة و رسم الخط قرآنی مشکوة است ولی نویسندگان ایرانی آن را مانند حیات و زکات، «مشکات » نویسند. و رجوع به مشکاة و مشکوة شود.
مشکاة. [ م ِ] (ع اِ) سوراخ ناگذاره که چراغ نهند در وی. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). هر سوراخ غیرنافذ. و در سوره ٔنور: مثل نوره… یعنی سوراخی است که در آن چراغ است و گفته اند مشکاة لوله ای است در میان قندیل و مصباح فتیله ٔ مشتعل است. (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد). روزن که گذاره ندارد در دیوار. (ترجمان القرآن ). سوراخ ناگذاره که چراغ در وی نهند. (ناظم الاطباء).

اسم مشکات در فرهنگ فارسی

مشکات
منفذوجائی که در آن چراغ بگذارند، هرجائی که در آن یاروی آن چراغ گذاشته شود
( اسم ) آلتی که در آن چراغ و قندیل گذارند جایی که در آن چراغ نهند . توضیح رسم الخط صحیح آن در عربی مشکاه و در رسم الخط قر آنی مشکوه است ولی بشیو. نویسندگان ایرانی در فارسی مشکات درست تر است .

اسم مشکات در فرهنگ معین

مشکات
(مِ) [ ع . مشکاة ] (اِ.) جایی که در آن چراغ بگذارند.

اسم مشکات در فرهنگ فارسی عمید

مشکات
منفذ و جایی که در آن چراغ بگذارند، هر جایی که در یا روی آن چراغ گذاشته شود.

اسم مشکات در اسامی پسرانه و دخترانه

مشکات
نوع: دخترانه و پسرانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: meškāt) (عربی) از واژه های قرآنی، (در قدیم) چراغدان، ظرف بلورین که در آن چراغ می افروختند و نور از آن به هر سو منعکس می شد و فضای زیادی را روشن می کرد، (در عرفان) مراد از مشکات نفس است در مرتبه ی بالملکه و یا عقل بالمستفاد – مکان نورانی، چراغدان، طاقی بلند که چراغ را در آن گذارند