شمس‌الدين: (عربي) ۱- آفتاب دين؛ ۲- (اَعلام) ۱) شمس‌الدين آلب ارغو: (= آلب ارغوان) ششمین اتابک [۶۵۶-۶۷۲ قمری] از سلسله‌ي اتابکان لر بزرگ و جانشین برادرش تکلة ابن هزار اسب؛ ۲) شمس‌الدين قراسنقر: [قرن ۷و ۸ هجری] از شاهان سلسله‌ي ممالیک مصر، که به مراغه تبعید شد و در همانجا درگذشت؛ ۳) شمس‌الدين محمّد کرت. نام دو تن از فرمانروایان آل‌کرت. اول شاه و بنیانگذار سلسله‌ي آل‌کرت [۶۴۳-۶۷۷ قمری] در شمال افغانستان، که در تبریز وفات یافت؛ دوم شاه [۷۲۹-۷۳۰ قمری] پسر و جانشین غیاث‌الدين کرت؛ ۴) شمس‌الدين میرک: (میرک بخارایی) [قرن ۸ هجری] فیلسوف و اخترشناس مسلمان، که بر برخی کتابهای علمی پیشینیان شرح نوشت، مانند شرح هدایت الحکمه‌ي اثیرالدین ابهری. شرح حکمت العین.
