شمس : (عربي) ۱- خورشيد؛ ۲- (اَعلام) ۱) سوره‌ي نود و يكم از قرآن كريم داراي پانزده آيه؛ ۲) شمس تبریزی: (شمس‌الدین محمّدابن علی) [حدود ۵۸۲- حدود ۶۴۵ قمری] صوفی و عارف ایرانی، که دیدارش در مولوی [۶۴۲ هجری] تأثیر شگرفی داشت و مولوی دیوان شمس را به نام او سروده است؛ ۳) شمس فخری: [قرن ۸ هجری] دایرة المعارف نویس و ادیب ایرانی، مؤلف معیار جمالی؛ ۴) شمس قیس رازی: (شمس الدین محمّدابن قیس [زنده در ۶۴۳ هجری] ، ادیب ایرانی، که از ۶۲۳ هجری در شیراز می‌زيست. مؤلف المعجم فی معاییر اشعارالعجم، درباره‌ي شعر فارسی؛ ۵) شمس مغربی (محمّد شیرین) [قرن ۷ و۸ هجری]، عارف و شاعر ایرانی از مردم تبریز، مؤلف کتابهایی در عرفان.
