سِراجالدين : (عربي) ۱- چراغ دين؛ ۲- (اَعلام) ۱) سراجالدین ارموی: [۵۹۴-۶۸۲ قمری] متکلم مسلمان ایرانی، از مردم ارومیه، مؤلف مَطالِع الانوار، در کلام و منطق؛ ۲) سراجالدین عثمان ابن عمر: (= مختاری غزنوی) [قرن ۶ هجری] شاعر پارسیگوی دربار شاهان غزنوی، مؤلف منظومهي حماسی شهریارنامه.