معنی اسم زیلان

زيلان :    (= اَرجي، دِسيس) نام گياهي است يكساله و معطر و داراي كركهاي غده‌دار و چسبناك از تيره‌ي اسفناج.

اسم زیلان در لغت نامه دهخدا

زیل. [ زَ ] (ع مص ) دورکردن از جای. || پاره پاره کردن. || جدا گردانیدن. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جدا کردن. (دهار) (از تاج المصادر بیهقی ). || جای فراتر کردن. (تاج المصادر بیهقی ). ممتاز نمودن. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
زیل. [ زَ ی َ ] (ع اِمص ) دوری هر دو ران از یکدیگر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زیل. (ع اِ) قاشقک. از نوعی است که با حرکت دادن آن صدا از آن برمی آید. (از دزی ج ۱ ص ۶۱۹).
زیل. (ص ) تحریفی است از لفظ «زیر» که صفت صداهای نازک است. اصواتی که تعداد ارتعاش امواج آن زیاد باشد زیر نامیده میشود و ابدال «ر» به «ل »در زبان عامیانه بسیار رواج دارد مانند: دیفال = دیوار، سولاخ = سوراخ. (از فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ).

اسم زیلان در فرهنگ فارسی

زیل
تحریفی است از لفظ زیر که صفت صداهای نازک است .
زخم و زیل
جراحت فراوان زخم بسیار