اسم پسر س

سهراب : 1- دارنده‌ي آب و رنگ سرخ، سرخاب؛ 2- (اَعلام) (در شاهنامه) پسر رستم از تهمینه، که در توران زاده و بزرگ شد و در جستجوی پدر با سپاهی به ایران آمد. پدر و پسر بی آنکه یکدیگر را ...

سَهام‌الدين : (عربي) نصيب‌هاي دين، بهره‌هاي دين.

سَهام : (عربی) 1- سهم  ها، بهره  ها، نصیب  ها، قسمت  ها؛ 2- (در قدیم) تیرهای کمان.

سوشيانت : (اوستايي) 1- به معني نجات دهنده؛ 2- (اَعلام) منجی موعود در دين زرتشتي.

سورين : 1- (در ایران باستان) نیرومند، قدرتمند؛ 2- (اَعلام) 1) یکی از خاندان ساسانی؛ 2) نام سرداری در زمان شاپور دوم.

سورِنا : (= سورِن)، ) سورِن.

سورِن : (اَعلام) 1) (= سورِنا) [قرن اول پیش از میلاد] سردار ایرانی، فرمانده سپاهیان ایران در جنگ با روم، که به کشته شدن کراسوس امپراتور روم انجامید [53 پیش از میلاد]. سورن بعدها به فرمان اُرُد اول اشکانی کشته ...

سَواك : رفتار نرم، رفتار نرم و آهسته.

سَنجر : (تركي) 1- يعني مرغ شكاري؛ 2- (اَعلام) [511-552 قمری] شاه سلسله‌ي سلجوقي، که پس از چند جنگ پیروزمند بر ضد شاه غزنوی و اَتسِز خوارزمشاهی به دست غُزان اسیر شد و مدتی را در اسارت گذراند [548-551 قمری] ...

سَميع : (عربي) 1- از نام‌هاي خداوند؛ 2- (در قديم) شنوا.

سَمندر : 1- اسبي كه رنگ آن مايل به زرد باشد؛ 2- (به مجاز) اسب تندرو و نيرومند؛ 3- (در يوناني) «سالامندرا» به معني فرشته موكل آتش و پنبه كوهي و حيوان معروف است.

سُمران :  (معربِ سمرکند) سمرکند یا سمرقند، که نام شهری است در ایران قدیم و هم اکنون جزء کشور ازبکستان است.

سَليم : (عربي) 1- داراي قدرت تشخيص و داوري درست، سالم و بي‌عيب؛ 2- (در قديم) آرام و مطيع، ساده دل و خوش‌باور؛ 3- (در حالت قيدي) در حال سلامت و به دور از هر گزند و آسيب؛ 4- (اَعلام) ...

سَلمان :  (عربي) 1- سالم و مبّرا از عيب و نقص و آفت؛ 2- (اَعلام) 1) سلمان فارسی [قرن اول هجری] صحابی پیامبر اسلام(ص)، نخستین مسلمان ایرانی، که در پارسایی و پرهیزگاری او بسیار نوشته‌اند در زمان عمر والی مداین ...

سقراط : (معرب يوناني، sokrates) (اَعلام) [469-399 پیش از میلاد] فيلسوف يوناني که می کوشید با پرسشهای پیاپی از دیگران، آنان را به دستیابی به حقیقت وا دارد. افلاطون از شاگردان او، در چندین رساله کوشیده است این روش را ...