اسم دختر ط

طَيبه :    (عربي) (مؤنث طيب)، ي طيب.     اسم طیبه در لغت نامه دهخدا طیبت. [ ب َ ] (ع اِمص ) مزاح. خوش طبعی. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). خوش منشی. خوش مزگی. بازی. شوخی : طیبتی شاعرانه کردم من تا نبندی دل ...

طَهورا :    (عربي) 1- از واژه‌هاي قرآني (و انزلنا من السماء ماء طهورا) به معني پاك كننده، تطهير كننده؛ 2- (به مجاز) پاك و پاكيزه.     اسم طهورا در لغت نامه دهخدا طهور. [ طَ ] (ع مص ) طهارت کردن. (منتهی ...

طوعه :    (عربي) 1- اطاعت، فرمانبري؛ 2- (اَعلام) نام زني كه مسلم ابن عقيل به خانه او پناه برد.     اسم طوعه در لغت نامه دهخدا طوعة. [ طُ وَ ع َ ] (ع ص ) مرد فرمانبر هر کس. || (اِمص ...

طوبي :    (معرب از عبري) 1- خير، شادي، سعادت، بهشت؛ 2- درختي در بهشت؛ 3- (مؤنث اطيب) به معني پاكيزه‌تر، پاكيزه، نيكو؛ 4- طوبي به صورت شبه جمله (در عربي) (در قديم) به معني خوشا (برگرفته از قرآن كريم). اسم ...

طنین :    (عربي) 1- انعكاس صوت، پژواك؛ 2- حالتي از صدا كه داراي تأثير و نفوذ باشد؛ 3- خوش آهنگي. اسم طنین در لغت نامه دهخدا طنین. [ طَ ] (ع اِ) آواز مگس. (منتهی الارب ). بانگ مگس. (منتخب اللغات ...

طَناز :    (عربي) 1- ويژگي زن يا دختري كه ظاهري زيبا و حركات و رفتاري دلنشين و همراه با ناز و عشوه دارد؛ 2-(به مجاز) بسيار زيبا، دلنشين و فريبنده؛ 3- (در قديم) آن كه به كنايه و از ...

طَليعه :    (عربي) (به مجاز)، طلايه. ( طلايه. اسم طلیعه در لغت نامه دهخدا طلیعة. [ طَ ع َ ] (ع اِ) پاره ای از جیش که برای آوردن خبر دشمن و نگاهداری لشکر گماشته شوند. پیش قراول. مقدمةالجیش. طلایه. (مهذب ...

طُلوع :    (عربي) 1- دميدن و برآمدنِ خورشيد و مانند آن؛ 2- (به مجاز) ابتداي روز؛ 3- (به مجاز) آغاز پيدايش چيزي؛ 4-(در نجوم) پيدايي و آشكار شدن ستاره هنگامي كه تحت‌الشعاع خورشيد نباشد، مقابلِ غروب. اسم طلوع در لغت ...

طَلعت :    (عربي) (در قديم) چهره، روي. اسم طلعت در لغت نامه دهخدا طلعت. [ طَ ع َ ] (ع اِ) طلعة. دیدار. یقال : حیااﷲ طلعته ؛ ای ابقا رؤیته او وجهه. (منتهی الارب ). روی. (مهذب الاسماء) (منتخب اللغات ...

طَلايه :    (عربي) (به مجاز) نشانه يا جلوه‌ي نخستين از هر چيز كه پيش از ديگر نشانه‌ها نمايان شود. اسم طلایه در لغت نامه دهخدا طلایه. [ طَ ی َ / ی ِ ] (از ع ،اِ) جاسوس لشکر که پیش ...

طَلا :    (عربي) 1- زر، فلزي زرد رنگ و قيمتي؛ 2- (در گفتگو) (به مجاز) هر شيئي يا هر شخص بسيار ارزشمند؛ 3- (به مجاز) آب طلا. اسم طلا در لغت نامه دهخدا طلا. [ طَ ] (ع اِ) آب دهان ...

طَریفه :    (عربي) (مؤنث طریف) (در قدیم) نو، تازه). اسم طریفه در لغت نامه دهخدا طریفة. [ طَ ف َ ] (ع ص ) گیاه نصی که سپید یا انبوه و تمام گوالیده کرده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). نبات ...

طَراوت :    (عربي) 1- تر و تازگي؛ 2-(در قديم) (به مجاز) سامان و رونق. اسم طراوت در لغت نامه دهخدا طراوت. [ طَ وَ ] (ع مص ) طراء، طراءَة،طراوة؛ تر و تازه شدن. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِمص ...

طاهره :    (عربي) 1- (مؤنث طاهر)، زن پاك از پليدي و عيوب. + ( طاهر. 1- ، 2- و3- ؛ 2-(اَعلام) لقب حضرت فاطمه(س). اسم طاهره در لغت نامه دهخدا طاهره. [ هَِ رَ ] (اِخ ) زرین تاج. عنوانی است ...

طاووس :    (معرب از آرامي) 1- پرنده‌اي از خانواده‌ي كبك كه پرهاي رنگارنگ و زيبا دارد؛ 2- (در نجوم) يكي از صورت‌هاي فلكي در نيم‌كره‌ي جنوبي آسمان، میان صورتهای اُکتان، تلسکوپ و هندی. اسم طاووس در لغت نامه دهخدا طاووس. [ ...