اسم دختر الف

اريكا :    1- (در گياهي) فوفل، پوفل، درختي از تيره‌ي نخل ها كه در مناطق گرم آسيا مي‌رويد، نخل هندي؛ 2- (در عربي) فُوفَل، تانبُول، كَوتَل؛ (در انگليسي و آلماني) اريكا،  Areka،Areca .

اَريسا :    (معرب يوناني) (= ايرسا)، ( ايرسا.

اَرنيكا :    1- آريايي نيكو كردار، آريايي نيكو رفتار، 2- آريايي خوب و زيبا.

اَرنَواز :    1- آن كه سُخنش رحمت مي‌آورد؛ 2- (در شاهنامه) نام خواهر جمشيد كه ضحاک او را به همسری خود درآورد؛ 3- (در اوستا) ارنوك.

ارمغان :    (تركي) تحفه‌اي كه از جايي ديگر برند، سوغات، ره آورد.

اُرکیده:    (فرانسوی) (در گیاهی) 1- گلی به شکل  های غیرعادی و رنگ  های درخشان، که یک گل  برگِ آن از دو گل  برگِ دیگرش بزرگتر است؛ 2- گیاه این گل که علفی است و انواع متعددی دارد که ممکن ...

ارغوان :    1- (در گياهي) درختي است زينتي از تيره‌ي پروانه واران با گلهايي به رنگ سرخ مايل به بنفش؛ 2- (در گياهي) گلي قرمز رنگ و چسبيده به ساقه كه پيش از ظاهر شدن برگ‌ها پديدار مي‌شود؛ 3- ...

اَرشين :    1- دوست‌ترين؛ 2- (اَعلام) نام يكي از شاهدخت‌هاي هخامنشي است كه در زمان خود به درايت و كارداني مشهور بوده است.

اَرزنده :    (صفت فاعلي از ارزيدن) 1- داراي ارزش، ارزشمند، ارزمند، شايسته و لايق؛ 2- (به مجاز) محترم، با شخصيت، مورد احترام. اسم ارزنده در لغت نامه دهخدا ارزنده. [ اَ زَ دَ / دِ ] (نف ) که ارزد. دارای ارزش ...

ادیبه :    (عربي) (مؤنث اديب)، ( اديب. 1- ، 2- ، 3- ، 4- و5- اسم ادیبه در لغت نامه دهخدا ادیب. [ اَ ] (ع ص ) زیرک. || نگاهدارنده ٔ حدّ هر چیز. || فرهنگ ور. بافرهنگ. (مهذب الاسماء). ...

اِخلاص :    (عربي) 1- دوستي خالص داشتن، خلوص نيت داشتن، عقيده داشتن، عقيده پاك داشتن، ارادت صادق داشتن؛ 2- (در تصوف) يك سره روي كردن و پرداختن به خداوند؛ 3- (اَعلام) سوره‌ي صد و دوازدهم از قرآن كريم داراي چهار ...

اختر :    1- (در نجوم) جرم فلكي، ستاره، كوكب، نجم؛ 2- (در گياهي) نام گل و گياهي است؛ 3- (در قديم) در باور قدما ستاره‌ي بخت و اقبال؛ 4- (در قديم) سرنوشت، بخت، طالع؛ 5- (در قديم) پرچم، عَلَم، ...

اَحلام :    (عربي) 1- جمع حلم، بردباري‌ها، وقارها؛ 2- عقل‌ها؛ 3- جمع حليم، بردباران. اسم احلام در لغت نامه دهخدا احلام.[ اِ ] (ع مص ) احلام مراءة؛ فرزندان حلیم زادن زن. احلام. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ حِلْم. بردباریها. سکون ...

اِحسانه :    (عربي ـ فارسي) (احسان + ه (پسوند نسبت))، منسوب به احسان، ( احسان.   اسم احسانه در لغت نامه دهخدا احسان. [ اِ ] (ع مص ) خوبی.نیکی. صنیع. نیکوکاری. بخشش. بِرّ. ید. دست. ازداء.انعام. افضال. نیکی کردن. نیکوئی کردن ...

اِحترام :    (عربي) 1- حرمت داشتن، محترم بودن؛ 2- حرمت، پاس، بزرگداشت؛ 3- رفتار و گفتاري كه نشان دهنده‌ي بزرگداشت و اهميت دادن به كسي يا چيزي است.   اسم احترام در لغت نامه دهخدا احترام. [ اِ ت ِ ] (ع مص ...