کودکان | والدین | هماهنگی | قانون | فرزند | رفتار از کودکی تا نوجوانی
دگرگونی های کودکان بعد از ۶ سالگی
عبارات مهم : کودکان – والدین
وقتی فرزندتان کار اشتباهی می کند، آرام ولی محکم و ثابت قدم باشید
دگرگونی های کودکان بعد از ۶ سالگی
دختری هفت ساله دارم که از رفتارهای زشت دیگران سریع الگو برداری کرده و تقلید می کند.در مدرسه هم زیاد جذب فرزند هایی می شود که از خودش بزرگتر هستند و جدیدا هم خیلی لجباز و حرف گوش نکن شده است هست. لطفا یک راهکار اصلاحی به بنده بدهید.
مطالبی که بیان میکنید از شاخصه های طبیعی رشد کودکان در این سن هست. من در ادامه توضیحات مختصری بر گرفته از کتاب تغذیه، تربیت و نگهداری کودک/دکتر بنیامین اسپاک ارایه می دهم تا متوجه شوید رفتارهای فرزندتان ناهنجار نیست بلکه از شاخصه های رشدی وی است:
– کودک زیر ۶ سال به تقلید از والدین می پردازند ولی کودکان بالای ۶ سال به علت رهایی از خانواده زیاد تقلید از دوستان و یا آموزگار مورد علاقه خود می پردازند و ممکن است رفتارهای اشتباه آنان را نیز یاد بگیرند.
– بعد از ۶ سالگی نیز بدون شک والدین ارزش را دوست دارند ولی از آشکار ساختن این دوستی پرهیز می کنند.
– نسبت به دیگران سردی نشان می دهند مگر آنکه اطمینان پیدا کنند.
– می خواهند با آنان مانند افرادی مهم و با شخصیت واکنش‌ها شود.
– با وجودی که افکار درست و نادرست والدین به صورت جزیی از شخصیت کودک درآمده هست، ولی فرزند نسبت به تذکرات پدر و مادر کم حوصلگی نشان می دهد و میل دارد مسئولیت کارها را خود بر عهده گیرد.
رفتار ناپسند
قانون اول:
در واکنش‌ها با کودک باید ثابت قدم بود. یعنی اینکه شما و همسرتان باید از قبل، در مورد اینکه فرزندتان مجاز به انجام چه کارهایی است و چه کارهایی را نباید انجام دهد، هماهنگ باشید. و نیز باید بدانید، در صورتیکه فرزندتان ازحد خود تجاوز کرد چگونه با او برخورد کنید که در این مورد نیز نیاز به هماهنگی قبلی دارد. هنگامی که کودک کار خطایی انجام می دهد نباید یکی از شما کودک را دعوا کند و دیگری از او حمایت کند. همچنین نباید در مورد یک عمل کودک یک روز بی توجه باشید ولی روز دیگر بخاطر همان کار او را دعوا کنید. نتیجه آنکه روش شما باید مداوم ، مشابه، و هماهنگ باشد.
کودکان | والدین | هماهنگی | قانون | فرزند | رفتار از کودکی تا نوجوانی
کودکان دارای نظرات خاص خود هستند و می توانند جهت خود تصمیم بگیرند
قانون دوم:
وقتی فرزندتان کار اشتباهی می کند، آرام ولی محکم و ثابت قدم باشید. اگر این دو قانون را درست اجرا کنید، حد و حدود خود را درک می کند. داشتن برنامه ریزی روزانه جهت کودک باعث می شود تا شرایطی که باعث تنش شده است کم شود و کودک بفهمد که شما چه توقعاتی از او دارید. به عنوان نمونه بهتر است که وقت انجام تکالیف، ساعت خواب و دیگر مسائلی که جهت شما اهمیت دارد از قبل مشخص شود تا کودک بداند که شما چه توقعی از او دارید. البته همانگونه که فرزند ها موظف هستند که بدون سوال، برنامه مورد نظر شما را اجرا کنند، شما نیز باید هنگامی که جهت کارهای مورد علاقه کودک در نظر بگیرید. باید بدانید که کودکان دارای نظرات خاص خود هستند و می توانند جهت خود تصمیم بگیرند. این مسئله بخش مهمی از شکل گیری شخصیت کودک را مشمول بر می شود. حتی گاهی اوقات زمانی را با در نظر گرفتن نظر او و مشورت با او جهت انجام فعالیت تنظیم کنید .پس این شما هستید که پرسشها قابل بحث و غیرقابل بحث را مشخص کنید.
اجازه دهید کودکتان تبعات رفتارش را ببیند. به عنوان نمونه اگر تذکر دادید و او جهت نوشتن دیکته نیامد، دیگر با او کاری نداشته باشید و رهایش کنید تا با تکالیف ناقص به مدرسه برود و تبعات این بی توجهی را ببیند.
منبع:tebyan.net
واژه های کلیدی: کودکان | والدین | هماهنگی | قانون | فرزند | رفتار از کودکی تا نوجوانی
