چگونه هوش مالی کودک را تقویت کنیم ؟

به طور کلی هوش توانایی ذهنی است و توانایی های متنوعی همچون استدلال برنامه ریزی، حل مسئله، تفکر انتزاعی، استفاده از زبان و یادگیری را در برمی گیرد. همه ما از کلمه هوش بسیار استفاده می کنیم. بسیاری از والدین هنگامی که پرسشها فرزندان خود را بیان می کنند در انتها می گویند فرزند من خیلی باهوش است گرچه مرا اذیت می کند ولی هوش او خوب هست. آیا داشتن هوش در زندگی عامل موفقیت است با اینکه ما چیزهای دیگری هم نیاز داریم؟ توجه داشته باشید که هوش صرفا به تنهایی عامل موفقیت در زندگی نیست هوش انواع مختلفی دارد مانند هوش عاطفی هوش حرکتی هوش اجتماعی هوش شناختی هوش کلامی هوش معنوی و هوش اقتصادی.

پس هوش انواع مختلفی دارد ممکن است فردی در یک زمینه خیلی پیشرفت کند ولی در زمینه های دیگر به آن اندازه پیشرفت نکرده باشد از کودک نباید انتظار زیادی داشته باشید، به عنوان نمونه اگر در زمینه درسی خوب است نباید انتظار داشته باشید حتماً در زمینه های اجتماعی یا عاطفی به همان اندازه موفق باشند کودک باید الگوهای خوبی داشته باشند اگر می خواهید هوش عاطفی کودک زیاد شود کودک نیز باید والدین داشته باشند که نسبت به هم مهرورزی و عاطفه بیشتری داشته باشند.

اگر می خواهید هوش معنوی کودک زیاد شود، باید نسبت به پرسشها معنوی اهمیت و ارزش بیشتری قائل شوید، اگر می خواهید به هوش اقتصادی کودک تان زیاد شود، باید خودتان نسبت به پرسشها مالی برنامه ریزی کرده و پول را چرک کف دست ندانید.پس بسیاری از هوش ها اکتسابی هستند یعنی با تلاش و برنامه ریزی باید آنها را تقویت کنید.

چگونه هوش مالی کودک را تقویت کنیم ؟

در ادامه به یکی از بااهمیت ترین هوش ها یعنی هوش اقتصادی و چگونگی تقویت آن در کودک می پردازیم.

هوش اقتصادی

سیستم آموزشی ما سیستمی نیست که آمورش های مالی داده شود. آموزش و پرورش چیزهای خوبی یاد می دهد ولی

آموزش های مالی را نمی آموزد یعنی فرزند ها با پول آشنا نمی شوند ولدین به دنبال این هستند که فرزندان آنها خوب درس بخوانند تا در آینده بتوانند شرایط مالی و شغلی خوبی داشته باشند همه والدین دوست دارند فرزندانشان رشد کنند ولی نیازمند نباشند در سال ۳۰۱۳ تعریف جدیدی از نیازمند مطرح شد که نیازمند کسی است که نمی تواند خرج زندگی اش را اعم از پوشاک خوراک و مسکن در بیاورد. فرزندان ما بیش از ده سال آموزش می بینند و مدرک دیپلم ارزش را می گیرند و پایه اجتماع می گذارد آیا به نیازمندان جامعه اضافه می شوند، یا اینکه می توانند خرج مسکن، پوشاک و خوراک خود را در بیاورند؟ در خارج بسیاری از گارسون هایی که در رستوران ها فعالیت می کنند، نوجوان هستند یعنی آنها با کار کردن می خواهند خرج تحصیل خودشان را در بیاورند، ولی در کشور عزیزمان ایران هنگامی که نوجوان دیپلمش را گرفت، تازه پدرش باید کلی خرج کند تا خرج تحصیل و دانشگاهش را بپردازد. والدین همین طور درحال خرج کردن هستند به همین علت بسیاری از فرزندان مدعی شدند و پدر خودشان را دستگاه خودپرداز می بینند.

به طور کلی هوش توانایی ذهنی است و توانایی های متنوعی همچون استدلال برنامه ریزی، حل مسئله، تفکر انتزاعی، استفاده از زبان و یادگیری را در برمی گیرد.

همه والدین دوست دارند پرسشها مالی را به فرزندان خود بیاموزند. به عنوان مثال: کودک به پدر و مادر خود می گوید این اسباب بازی را برایم بخر. بسیاری از پدران می گویند من پول ندارم توجه داشته باشید هیچ وقت به کودک تان نگویید من پول ندارم این قدر از خودتان انسان های ضعیفی درست نکنید که من پول ندارم نمی توانم چنین چیزی بخرم در نتیجه کودک می گوید: کاش فلانی پدر یا مادر من بود، آنها پول دارند و هرچه دلشان بخواهد می خرند. اگر پول همراهتان نیست می توانید به کودک بگویید نمی خرم یعنی به شکل قاطع بگویید نه بسیاری از والدین می گویند باید پول به دست بیاوریم تا پول دار نمی شوند ما با برنامه ریزی مالی می توانیم پول دار شویم همه شما در هر شرایطی پول به دست آورده اید ولی آن را از دست داده اید چون برنامه ریزی نداشته اید. افراد موفق کسانی هستند که اگر پولی به دست آوردند با برنامه ریزی پیش می روند، پول نه کسی را خوشبخت و نه ثروتمند می کند.

راه کارهایی جهت آموزش مالی به کودک

بهتر است والدین از پنج سالگی آموزش مالی را شروع کنند. به عنوان مثال: به کودک پنج ساله هزار تومان بدهید و بگویید برو خرید کن. کودک با پول آشنا می شود. کودک پول را به مغازه دار می دهد، او با این عمل می فهمد در قبال هر خرید باید پول بپردازد، به مرور کودک پول را می شناسد یعنی می داند با کدام پول چه چیزی را می تواند بخرد. سپس به مبالغ بالاتر تأکید بیشتری می کند یعنی اگر شما پانصد تومانی بدهید دیگر قبول نمی کند و می گوید هزار یا دو هزار تومانی بده کودک با این کار می فهمد که اگر هزار تومانی ببرم می توانم چیزهای خوبی بخرم. ولی جهت فردا چه؟ با خود فکر می کند پدر و مادر می رسانند در نتیجه این کودک در بزرگسالی نیز اگر به پرسشها مالی برخورد کند فکر می کند که کسی به او پول می رساند، جهت همین دائم مسئله بدهکاری دارد آیا که هر پولی به دستش برسد خرج می کند. متأسفانه تفکر والدین این است به کودک پول می دهند و کودک تمام پول را خرج می کند چون فکر می کند باز هم فردا والدین پول می دهند.

در سن هفت سالگی قطعا برنامه ریزی مالی باید شروع شود یعنی به کودک پول هفتگی بدهید. به کودک بگویید: این پولی که می گیری جهت یک هفته ات هست. اگر جهت آن برنامه ریزی کردی تا آخر هفته پول داری ولی اگر برنامه ریزی نکردی وسط هفته گیر می کنی. آن وقت تا آخر هفته نمی توانی چیزی برایت بخری چون پولت را سریعتر خرج کردی. در نهایت با این کار کودک در بزرگسالی می تواند برنامه ریزی مالی انجام دهد یعنی تا آخر ماه می تواند حقوق دریافتی خود را برنامه ریزی کند.

زمان قدیم همه ما جهت بعد انداز کردن قلک داشتیم و والدین مان می گفتند پولت را داخل قلک بینداز. آیا ما با آن قلک ها بعد انداز کردن را یاد گرفتیم؟ بسیاری از کودکان قلک داشتند ولی بعد انداز کردن را یاد نگرفته اند آیا که بعد انداز کردن یعنی اینکه پول در جیبت باشد ولی خرج نکنی. برنامه ریزی مالی یعنی به کودک بگویید پول داخل جیبت بگذار می خواهیم خرید برویم هنگامی که کودک تمام پول را به فروشنده می دهد و چیزی می خرد تا مغازه بعدی از چیزهای متنوع بیشتری خوشش می آید . در این شرایط او متوجه کار اشتباهش می شود چون پولش تمام شده است و نمی تواند چیزی بخرد. در نتیجه کودک می فهمد پولم را به چیزی دادم که شاید به آن نیازی نداشتم کودک این گونه یاد می گیرد. نه اینکه والدین هر چه کودک خواست برایش بخرند. والدین چون فرزندان خود را دوست دارند دائم در حال خرید جهت آنان هستند. کودکان با این خریدها یاد نمی گیرد در آینده خرج زندگی ارزش را خودشان در بیاورند.

والدین بهتر است مبلغی را جهت هفتگی کودک تعیین کرده و با توجه به وسع دریافتی خانواده باشد به عنوان مثال: به کودک بگویید: این دو هزار تومان جهت سه روز توست الان فکر کن باید چه کار کنی؟ بعضی از کودکان بلد نیستند یعنی هنگامی که پول را گرفت همه مبلغ را خوراکی می خرند و پول ارزش تمام می شوند در اینجا توجه داشته باشید به کودک نگویید تو حق نداری تمام پولت را خرج کنی. شما این تذکرات را انجام می دهید ولی او گوش نمی دهد. به کودک این اختیار را بدهید تا کارهایش را خودش انجام دهد هنگامی که کودک همه پولش را خوراکی خرید فردا قطعا چیزی دیگری می خواهد در این حالت شما بگویید من پولت را دادم حالا می توانی تا هفته بعد صبر کنی هفتگی ات را بگیری تا بتوانی چیزهای دیگری بخری یا بعد انداز کنی. کودک در این اوضاع گریه کرده و ناراحت می شود ولی یاد می گیرد تا در رابطه با پول برنامه ریزی کند.

چگونه هوش مالی کودک را تقویت کنیم ؟

بگذارید کودک پولش را گم کند بسیاری از والدین می گویند پولت را بده من نگه دارم کودک با توضیحات شما چیزی یاد نمی گیرد ما مواقعی که پول را گم کردیم حرص خوردیم و یاد گرفتیم و با خود گفتیم: ای کاش برنامه ریزی مالی داشتم و پولم را جای درستی می گذاشتم هنگامی که جهت خرید بیرون می روید به کودک پول بدهید و بگویید: برو خوراکی بخر ولی جهت من و پدرت هم بخر. به کودک یاد ندهید فقط جهت خودش چیزی بخرد نوجوانانی که اینقدر مدعی می شوند یکی از دلایلش این است که از بچگی والدین پول داده اند و گفتن برو فلان چیز را فقط جهت خودت بخر.

به کودک یاد بدهید هنگامی که پولی را به دست آوردی این پول را جهت کسانی که دوستشان داری خرج کن. بعد به کودک بگویید برو خوراکی بخر و جهت ما سه نفر هم بخر. بعضی از کودکان دوست ندارند پول را داخل جیب ارزش بگذارند. توجه داشته باشید اینقدر به او تذکر ندهید که حتما باید داخل جیبت بگذاری. بگذارید پولش را گم کند تا در همان سنین پایین یاد بگیرد. کودک داخل مغازه ها را نگاه می کند که ناگهان پول از دستش می افتد. البته شما هم از پشت سر او پول را بردارید، کودک بستنی را می بیند دستش را نگاه می کند و می بیند پولش را گم کرده هست. کودک در این حالت گریه می کند. کودک با این نوع گریه ها یاد می گیرد هنگامی که کودک گریه می کند، بستنی را برایش نخرید. بنابراین با توجه به اوضاع کنونی و بحران های اقتصادی، یکی از بااهمیت ترین هوش ها در زندگی هوش اقتصادی است که باید درهمان سنین کودکی تقویت شود.

منبع : ماهنامه کودک

به طور کلی هوش توانایی ذهنی است و توانایی های متنوعی همچون استدلال برنامه ریزی، حل مسئله، تفکر انتزاعی، استفاده از زبان و یادگیری را در برمی گیرد.