كمال : (عربي) ۱- آخرين حد چيزي، نهايت، بسياري؛ ۲- سرآمد بودن در داشتن صفت‌هاي خوب، بي‌عيب و نقص بودن، كامل بودن؛ ۳- خردمندي و دانايي، فرزانگي، درايت؛ كاملترين و بهترين صورت و حالت هر چيز؛ ۴- (در تصوف) رسيدنِ سالك به مقام محو؛ ۵- (در فلسفه) صورت و حد طبيعي هر چيز؛ ۶- (اَعلام) ۱) کمال اصفهانی: (= کمال‌الدین اسماعیل)؛ ۲) کمال خجندی (=کمال‌الدین خجندی)، خ کمال‌الدین. ۲- ۱) و۲)
