معنی اسم گلدانه

گلدانه :    (گل+ دانه = بذر) ۱- بذرِ گل؛ ۲- (به مجاز) آن كه ويژگي گل شدن (زيبا، لطيف و با طراوت) را دارد.

اسم گلدانه در لغت نامه دهخدا

گلدان. [ گ ُ ] (اِ مرکب ) ظرفی که گلها را دسته بسته در آن نهند، از عالم نرگسدان. (آنندراج ). ظرف سفالین یا چینی و جز آن که در آن گلهای زمینی یا معطر کارند یا گلهای زینتی و یا معطر از شاخ بریده نهند :
خلط نسبت کند آمیزش بی نسبت را
گل پریزاد شود شیشه چو گلدان باشد.
محسن تأثیر (از آنندراج ).
چو آن گلدان پرآبی که گلها را نگه دارد
طراوتهاست از چشم تر من گلعذاران را.
محسن تأثیر (از آنندراج ).
|| در تداول، ظرف شب. کمیزدان. شاشدان.
گلدان. [ گ ُ ] (اِخ ) از جمله قرای معتبر خرم آباد است. رجوع به جغرافیای غرب ایران ص ۷۷ و ۲۹۹ شود.

اسم گلدانه در فرهنگ فارسی

گلدان
( اسم ) ۱ – ظرفی که در آن گل جا دهند . ۲ – ظرفی که در آن ادرار کنند شاشدان گمیزدان .
از جمله قرائ معتبر خرم آباد است .
گلدان فشرده
[pot bound] [کشاورزی- علوم باغبانی] وضعیت ریشه های گیاهی که به دلیل ماندن طولانی در گلدان متراکم می شود و مجموعۀ ریشه ها و خاک شکل گلدان را به خود می گیرد
آفتابه گلدان
آفتابه و لگنی کوچک

اسم گلدانه در فرهنگ معین

گلدان
( ~ .) (اِ.) ۱ – ظرفی دهان گشاد برای کاشتن و عمل آوردن گل . ۲ – چنین ظرفی با گل های داخل آن . ۳ – ظرفی برای گذاشتن شاخه های گل در آن .

اسم گلدانه در فرهنگ فارسی عمید

گلدان
۱. ظرف سفالی یا پلاستیکی دهان گشاد که در آن بوتۀ گل را می کارند.
۲. ظرفی فلزی، چینی، یا بلوری که در آن دستۀ گل می گذارند.