ضُحا : (عربي، ضحي) ۱- (در قديم) زماني پس از برآمدن آفتاب، چاشتگاه؛ ۲- آفتاب، خورشيد؛ ۳- (در اعلام) سورهي نود و سوم قرآن كريم داراي يازده آيه.
اسم ضحا در لغت نامه دهخدا
ضحا. [ ض ُ ] (اِخ ) نام جایگاهی است. زمخشری گوید: ضُحَی ّبصیغه ٔ تصغیر است و معلوم نیست که ضحا و ضحّی دو موضعاند یا یکی از دو کلمه غلط است. (معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
ضحا
نام جایگاهی است
اسم ضحا در فرهنگ فارسی عمید
ضحا
وقتی که روز نزدیک به نصف شدن می رسد؛ وقت قبل از ظهر.
اسم ضحا در اسامی پسرانه و دخترانه
ضحا
نوع: دخترانه و پسرانه
ریشه اسم: عربی
معنی: زمانی پس از برآمدن افتاب، چاشتگاه، نام سوره ای در قرآن کریم
ضحاک
نوع: پسرانه
ریشه اسم: عربی
معنی: در عربی بسیار خنده کننده، از شخصیتهای ستمگر شاهنامه، ایرانیان از گذاشتن این نام روی پسران پرهیز می کنند