صدري : (عربي ـ فارسي) (صدر + ي (پسوند نسبت))، ۱- منسوب به صدر، مربوط به صدر (سينه)، م صدر. ۱- ، ۲- ، ۳- ، ۴- و ۵- ؛ ۲- (در موسيقي ايراني) گوشه‌اي در آواز افشاري از ملحقات دستگاه شور؛ ۳- (در گياهي) نوعي برنج مرغوب كه در گيلان و مازندران به عمل مي‌آيد.
اسم صدری در لغت نامه دهخدا
صدری. [ ص َ ] (ص نسبی ) رجوع به صدر شود. || نسبتی است بصدر و آن قریه ای است از قرای بیت المقدس. (الانساب سمعانی ). || (اِ) قسمی برنج که در گیلان و مازندران زراعت می شود.
صدری. [ ص َ ] (اِخ ) از شعرای عثمانی و از اهالی اشتیب است و بدرس شیخی افندی مداومت داشت. وی به سال ۹۹۳ هَ. ق. در استانبول درگذشت. (قاموس الاعلام ترکی ). او را دیوانی است به ترکی. (کشف الظنون ).
صدری. [ ص َ ] (اِخ ) رجوع به صدر کاتب شود.
صدری. [ ص َ ] (اِخ ) وی از شعرای عثمانی است. نام او پیری و به توقادلی زاده شهرت داشت و بعهد سلطان بایزیدخان ثانی میزیست و با وزرا و اعیان معاشر و به احوال آنان احاطه ٔ کامل داشت و ادعای مهارت در رمل می کرد. (قاموس الاعلام ترکی ).
اسم صدری در فرهنگ فارسی
صدری
( صفت اسم ) قسمی برنج اعلی که در گیلان و مازندران کشت می شود . توضیح چون تخم این برنج را میرزا آقاخان صدر اعظم از هندوستان آورد و در املاک خود و در مازندران کاشت به نام او نامیده شد .
وی از شعرای عثمانی است
قلعه صدری
دهی است جزئ دهستان قمرود بخش مرکزی شهرستان قم واقع در ۷ هزار گزی شمال باختری قم – این ده در جلگه قرار گرفته و هوایی معتدل دارد .
اسم صدری در فرهنگ معین
صدری
(صَ) (اِمر.) نوع مرغوبی از برنج که در شمال کشت می شود.
اسم صدری در فرهنگ فارسی عمید
صدری
۱. مربوط به سینه.
۲. (صفت نسبی، اسم) (زیست شناسی) نوعی برنج مرغوب ایرانی.
۳. (اسم) (موسیقی) گوشه ای در آواز افشاری.
