سايان : (كردي) (ساي = سايه + ان (پسوند نسبت))، ۱- منسوب به سايه (؟)، م سايه؛ ۲- (اَعلام) نام رشته کوهی در آسیای مرکزی، بیشتر در سیبری جنوبی، شامل سایان خاوری و سایان باختری.
اسم سایان در لغت نامه دهخدا
سایان. (نف، ق ) در حال سودن. در حال ساییدن. رجوع به سای و ساییدن شود.
سایان. [ سای ْ یا ] (اِخ ) حاکم نشین ایالت درم بخش دی در کنار درم واقع است و ۱۱۰۰ تن جمعیت دارد. ارتفاع آن از سطح دریا ۹۹۰ گز است. ابریشم آنجا معروف است.
سایان. (اِخ ) دهی است از دهستان درجزین بخش رزن شهرستان همدان واقع در ۱۵هزارگزی جنوب رزن و ۸ هزارگزی خاوری شوسه ٔ رزن بهمدان. هوای آن سرد و دارای ۸۸۰ تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات، حبوب، صیفی و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی آنان قالی بافی و راه آن مالرو است. تابستان از راه نیز اتومبیل می توان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۵).
سایان. (اِخ ) از سلسله کوههایی است که در شمال مغولستان قرار دارد.رجوع به ایران باستان ص ۲۲۵ و تاریخ مغول ص ۴ شود.
سایان. (اِخ ) در یک فرسخی بیشتر شرقی درز است. (فارسنامه ٔ ناصری گفتار ۲ ص ۲۱۷).
سایان. (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان زنجان واقع در۶ هزارگزی خاور زنجان و کنار شوسه ٔ زنجان به قزوین.هوای آن سرد و دارای ۳۶۲ تن سکنه است. آب آنجا از قنات و چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات، انگور، سیب زمینی و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. اتومبیل نیز میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲).
اسم سایان در فرهنگ فارسی
سایان
رشته کوهی است میان مرز سیبریه ( اتحاد جماهیر شوروی ) و مغولستان که از مغرب بمشرق کشیده شده است و در مغرب بکوههای آلتایی و در مشرق بکوههای یابلنوئی می پیوندد .
در یک فرسخی بیشتر شرقی درز است
اسم سایان در اسامی پسرانه و دخترانه
سایان
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی,کردی
معنی: (تلفظ: sāyān) (کردی) (سای = سایه + ان (پسوند نسبت) )، منسوب به سایه، سایه – منسوب به سایه، رشته کوهی در آسیای مرکزی، نام روستایی در نزدیکی همدان
