معنی اسم رفیعه

رفيعه :    (عربي) (مؤنث رفيع)، ( رفيع.

اسم رفیعه در لغت نامه دهخدا

رفیعة. [ رَ ع َ ] (ع ص ) مؤنث رفیع. (ناظم الاطباء). تأنیث رفیع. (یادداشت مؤلف ). رجوع به رفیع شود. || (اِ) قصه ای که بردارند. (آنندراج ) (منتهی الارب ). قصه ای که به حاکم تقدیم کنند. گویند: رفع فلان الی العامل رفیعة؛ یعنی فلانی عرض حالی به حاکم داد. (از اقرب الموارد). || قصه ای که برای دیگری گویند. || هر چیز که به حضور والی تبلیغ کنند. (ناظم الاطباء).
رفیعه. [ رَ ع َ / ع ِ ] (ع ص ) بلند و عالی و برین. (ناظم الاطباء). رفیعة. مؤنث رفیع. (فرهنگ فارسی معین ). بلند. (یادداشت مؤلف ).
– جبال رفیعه ؛ کوههای بلند. (ناظم الاطباء).
رفیعه. [ رَ ع َ ] (معرب، اِ) نوعی نخل در افریقا و آمریکا که الیاف آن سخت محکم است. (یادداشت مؤلف ).

اسم رفیعه در فرهنگ فارسی

رفیعه
عریضهای که بحاکم تقدیم شود
( صفت ) مونث رفیع

اسم رفیعه در اسامی پسرانه و دخترانه

رفیعه
نوع: دخترانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: rafiee) (عربی) (مؤنث رفیع )، رفیع – مؤنث رفیع، مرتفع، بلند، ارزشمند، عالی