معنی اسم رایحه

رايحه :    (عربي) بوي خوش، بو.

اسم رایحه در لغت نامه دهخدا

رایحة. [ ی ِ ح َ ] (ع ص، اِ) رایحه. رائحة. اسم فاعل از ریشه ٔ «روح ». مؤنث رائح. زن شادمانی کننده. (ناظم الاطباء). || زنی که درشبانگاه آید. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). ج، روائح.(المنجد). || زنی که در شبانگاه کار کند.(ناظم الاطباء). رجوع به رایح و رائح و رایحة شود.
– ابل رایحة، شتران در شبانگاه آینده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
– امراءة رایحة ؛ زنی که در افعال شبیه پدر باشد. ج، روایح. (ناظم الاطباء).
|| (مص ) در شبانگاه بازگردیدن شتران (و بر وزن فاعله مصدری جز رایحة و عافیة و کاذبة نیامده است ). (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). راحت الابل رایحةً؛ شبانگاه بازگردید شتر. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِ) ما لَه ُ سارحة و لا رایحة؛ یعنی چیزی ندارد. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). یعنی از چهارپایان چیزی ندارد. (از اقرب الموارد). || باران شبانگاه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ). || ابر شبانگاهی. (دهار). || خون.(از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). فی وجهه رایحة؛ ای دم. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || نسیمی که استنشاق شده باشد. ج، روائح. (فرهنگ نظام ). || بوی، خوش یا ناخوش. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). بوی خوش. (دهار) (مهذب الاسماء). عطر. ج، روائح. (ناظم الاطباء). ج، روائح، رائحات. (اقرب الموارد) : زنبور… به رائحه ٔ معطر…آن (نیلوفر)… مشعوف گردید. (کلیله و دمنه ).
هردم هزار عطسه ٔ مشکین زد از تری
مغز جهان ز رایحه ٔ عنبر سخاش.
خاقانی.
بشکن دلم که رایحه ٔ درد بشنوی
کس از برون شیشه نبوید گلاب را.
نوعی خبوشانی.

اسم رایحه در فرهنگ فارسی

رایحه
نسیم یابویی که بمشام برسد، بو، بوی، رایحه
۱ – ( اسم ) مونث رایح بو دهنده . ۲ – ( اسم ) بوی ( مطلقا) . ۳ – بوی خوش : [[ رایحه خوش بمشامم میرسد ]] . جمع روایح ( روائح ) .
یا رایحه. رائحه . اسم فاعل از ریش. (( روح )) . زن شادمانی کننده .
رایحه درمانی
[aromatherapy] [پزشکی] شاخه ای از طب گیاهی که در آن از برخی روغن های گیاهی، به صورت استنشاقی یا همراه با ورزمان، به صورت موضعی (حمام یا کمپرس)، استفاده می شود
بد رایحه
گنده و منتن و بدبو .
خوب رایحه
خوشبوی معطر

اسم رایحه در فرهنگ معین

رایحه
(یِ حِ) [ ع . رایحة ] (اِ.) بوی، بوی خوش .

اسم رایحه در فرهنگ فارسی عمید

رایحه
نسیم یا بویی که به مشام می رسد، بو، بوی، بوی بد یا بوی خوش.

اسم رایحه در اسامی پسرانه و دخترانه

رایحه
نوع: دخترانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: rāyehe) (عربی) بوی خوش، بو – بوی خوش