اسم دختر ف

فهيمه :    (عربي) (مؤنث فهيم)،   فهيم.     اسم فهیمه در لغت نامه دهخدا فهیم. [ ف َ ] (ع ص ) نیک دریابنده. دراک. تیزفهم. زودفهم. (یادداشت مؤلف ). بافهم. دانا. (فرهنگ فارسی معین ) : به زمانی نکت و علم و ادب ...

فهميده :    (عربي ـ فارسي) (صفت فاعلي از فهميدن)، 1- داراي فهم، دانا؛ 2- (در حالت قيدي) از روي فهم، آگاهانه.     اسم فهمیده در لغت نامه دهخدا فهمیده. [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف ) دریافت شده. درک ...

فَهامه :    (عربي) (مؤنث فَهام)،   فَهام.       اسم فهامه در لغت نامه دهخدا فهام. [ ف َهَْ ها ] (ع ص ) بسیار داننده. (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). اسم فهامه در فرهنگ فارسی فهام ( صفت ) بسیار داننده . اسم فهامه در فرهنگ ...

فوژان :    فرياد، آه و بانگ بلند.     اسم فوژان در لغت نامه دهخدا فوژان. (اِ) بانگ بزرگ. فریاد عظیم. (فرهنگ فارسی معین ). فریاد و صدا و بانگ عظیم را گویند. (برهان ). اسم فوژان در فرهنگ فارسی فوژان ( اسم ) بانگ بزرگ ...

فوزيه :    (عربي) زن پيروز در هر كار و امري، رستگار و موفق.     اسم فوزیه در لغت نامه دهخدا فوزی. [ ف َ / فُو ] (ص نسبی ) فیروزمند. (آنندراج ). رجوع به فوز شود. || منسوب به فوز، که ...

فضیله :    (عربي) (= فضیلت) 1- برتری در دانش، هنر و اخلاق، فضل؛ 2- ارزش و اهمیت، شرف؛ 3- (در قدیم) در علم اخلاق، ویژگی  های ستوده  ی اخلاقی.     اسم فضیله در لغت نامه دهخدا فضیل. [ ف ُ ض َ ...

فَضيلت :    (عربي) 1- برتري در دانش، هنر و اخلاق، فضل؛ 2-ارزش و اهميت؛ 3- (در قديم) (در علم اخلاق) ويژگي‌هاي ستوده‌ي اخلاقي در مقابلِ زذيلت.     اسم فضیلت در لغت نامه دهخدا فضیلت. [ ف َ ل َ ] (ع اِمص ...

فِضه :    (عربي) 1- (در قديم) به معناي نقره و سيم؛ 2- (اَعلام) نام خادم حضرت فاطمه(س).     اسم فضه در لغت نامه دهخدا فضة. [ ف ِض ْ ض َ ] (ع اِ) سیم. ج، فضض. (منتهی الارب ). عنصر معروف ...

فصيحه :    (عربي) (مؤنث فصيح)، ، فصیح 1- ، 2- ،3-.     اسم فصیحه در لغت نامه دهخدا فصیح. [ ف َ ] (ع ص ) زبان آور. (منتهی الارب ). دارای فصاحت : رجل فصیح. (از اقرب الموارد) : وزیر پرسید ...

فريوش :    (= فريوار)،   فريوار.     اسم فریوش در لغت نامه دهخدا فری.[ ف َ ] (ص ) از اوستایی فری به معنی دوست و محبوب، در هندی باستان پریا . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). || خجسته. مبارک. با ...

فرينوش :    (فري = خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + نوش = جاويد) ويژگي آن كه داراي خجستگي و شكوهمندي جاويد و ماندگار است.     اسم فرینوش در لغت نامه دهخدا فرین. [ ف َ ] (ع اِ) ...

فريناز :   [فري = خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + ناز= کرشمه و غمزه (به مجاز) زیبا و قشنگ]  1- ويژگي آن كه داراي خجستگي و شكوهمندي زیبا و قشنگ است؛ 2- کرشمه و غمزه‌ي ...

فَرينا :    1- مهرورز، مهربان؛ 2- دلبر، ستايش؛ 3- بخشش.     اسم فرینا در لغت نامه دهخدا فرین. [ ف َ ] (ع اِ) تابه ٔ سفالین که در وی نان پزند. (منتهی الارب ). رجوع به فُرن شود. اسم فرینا در فرهنگ ...

فَري‌مهر :    (فري= خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + مهر = خورشيد)، 1- خورشيد با شكوه و خجسته، آفتاب شكوهمند و مبارك؛ 2- (به مجاز) زيبارو.     اسم فری مهر در لغت نامه دهخدا فری.[ ف َ ] ...

فَرين :    (فر= شكوه و جلال + ين (پسوند نسبت))، 1- (به مجاز) داراي شكوه و جلال؛ 2- تابه‌اي از سفال براي پختن نان.     اسم فرین در لغت نامه دهخدا فرین. [ ف َ ] (ع اِ) تابه ٔ سفالین که ...