معنی اسم فِضه

فِضه :    (عربي) ۱- (در قديم) به معناي نقره و سيم؛ ۲- (اَعلام) نام خادم حضرت فاطمه(س).

اسم فضه در لغت نامه دهخدا

فضة. [ ف ِض ْ ض َ ] (ع اِ) سیم. ج، فضض. (منتهی الارب ). عنصر معروف سپیدی است که نزدیکترین فلزات به طلاست و از آن انواع سکه و زیورها و ظروف سازند. (از اقرب الموارد). رجوع به نقره شود. || زمین سنگلاخ سوخته ٔ بلند. (منتهی الارب ). ج، فضض، فضاض. (از اقرب الموارد). || حقوقی بود که در زمان صفویه در بنادر خلیج فارس از کشتیها گرفته می شد. (یادداشت مؤلف ).
فضة. [ ف َض ْ ض َ ] (ع اِ) زمین سنگلاخ سوخته ٔ بلند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فضة. [ ف ِض ْ ض َ ] (اِخ ) در افسانه ها، نام خادمه ٔ حضرت فاطمه (س ) دختر پیامبر اسلام (ص ) است.
– امثال :
امروز کار خانه با فضه است ؛ در مورد کسی گویند که گاهگاه کاری غیر از وظیفه ٔ خود را به عهده گیرد. مأخوذ از این روایت است که حضرت فاطمه (س ) یک روز کارهای خانه را خود به عهده می گرفت و یک روز به عهده ٔ فضه می گذاشت. (از یادداشتهای مؤلف ).

اسم فضه در فرهنگ فارسی

فضه
سیم، نقره
( اسم ) نقره سیم .
زمین سنگلاخ سوخته بلند

اسم فضه در فرهنگ معین

فضه
(فِ ضِّ) [ ع . فضة ] (اِ.) نقره، سیم .

اسم فضه در فرهنگ فارسی عمید

فضه
سیم، نقره.

اسم فضه در اسامی پسرانه و دخترانه

فضه
نوع: دخترانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: fezze) (عربی) (در قدیم) به معنای نقره و سیم، (در اعلام) نام خادم حضرت فاطمه (س) – نقره سیم