اسامی اصیل ایرانی

گيتي :    1- جهان، دنيا، كره‌ي زمين؛ 2- (در نجوم) كيهان.     اسم گیتی در لغت نامه دهخدا گیتی. (اِ) جهان. کره ٔ زمین. عالم سفلی. (از برهان قاطع) (از بهار عجم ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). کره ٔ خاکی. ...

گيتا :    جهان، آفرينش برابر با گيتي از واژه‌ي اوستايي «گئيتا /gaeta» برابر با گيتي، جهان، جهان آفرينش.     اسم گیتا در لغت نامه دهخدا گیت. (هندی، اِ) به زبان هندی نوعی از سرود است مثل دهرپد. (از بهار عجم ) (ناظم ...

گوهرناز :    [گوهر = (به مجاز) نهاد و سرشت، هر شخص يا چيز والا و نفيس+ ناز = كرشمه، غمزه، قشنگ، زيبا] 1- ويژگي شخصي كه در نهاد و سرشت او ناز و غمزه هست؛ 2- شخص (زن) ارزشمند، ...

گلنوش :    1- (در قديم) (در موسيقي ايراني) از الحان قديم ايراني؛ 2- گلِ نوش، گل؛ 3- (به مجاز) داراي زيبايي هميشگي.     اسم گلنوش در فرهنگ فارسی گلنوش از آهنگهای قدیم موسیقی ایرانی اسم گلنوش در اسامی پسرانه و دخترانه گلنوش نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: ...

گل‌نسا :    [گل = (در قديم) (به مجاز) صورت زيبا + نسا = زنان]، 1- زيباروي زنان؛ 2- (به مجاز) بسيار زيبارو.     اسم گل نسا در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ) ور ...

مينودخت :    (مينو = بهشت + دخت = دختر)، 1- دختر بهشتي؛ 2-(به مجاز) حوروش و زيبارو.     اسم مینودخت در لغت نامه دهخدا مینو. (اِ) آسمان. (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ) (انجمن آرا). عالم علوی. (آنندراج ) (غیاث ) ...

مينو :    1- (در اديان) بهشت، فردوس؛ 2- (در پهلوي) اين واژه مينوك و صورت اوستايي آن مَئينيَوَ به معني روان، خرد و روح آمده است.       اسم مینو در لغت نامه دهخدا مینو. (اِ) آسمان. (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ...

میگل :    (می = شراب + گل)، 1- (به مجاز) زیبا و مست کننده؛ 2- (اعلام) نام جایی در استان فارس.     اسم میگل در لغت نامه دهخدا می. (پیشوندفعلی ) مزید مقدم. پیش جزء فعل. پیشوندی که بر سر صیغه های ...

ميشا :    1- (درگياهي) هميشه بهار، هميشه جوان و هميشك جوان، نوعي از رياحين كه هميشه سبز مي‌باشد؛ 2- در زبان عربي به آن «حي العالم » مي‌گويند؛ 3- (در پهلوي) (= مشيه) آدمِ نخستين.     اسم میشا در لغت نامه ...

مهين‌دخت :    1- (مِهين + دخت = دختر)، دختر بزرگ و بلند قدر؛ 2-(مَهين+ دخت = دختر)، دختر ماه‌گونه، 3- (به مجاز) زيبارو.     اسم مهین دخت در لغت نامه دهخدا مهین. [ م ُ ] (ع ص ) (از «هَ و ...

مهين :    1- بزرگترين (از نظر سال)؛ 2- (در قديم) بزرگتر، بزرگترين (از نظر مقام و رتبه و ارزش). [اين نام چنانچه به فتح اول (مَهين) mahin تلفظ شود مركب از (مَه = ماه + ين (پسوند نسبت)) مي‌باشد ...

مَهيسا :    (مَهي+ سا (پسوند شباهت)) (= مهسا)، ش  مَهسا.     اسم مهیسا در فرهنگ فارسی مهسا [nebulosus] [علوم جَوّ] ابری به شکل پردۀ مه آلوده که عمدتاً همراه با ابرهای پرساپوشنی و پوشنی می آید   اسم مهیسا در اسامی پسرانه و دخترانه مهسا نوع: دخترانه ریشه ...

مه‌ياس :    (مَه = ماه + یاس)، 1- ماهی که چون گل یاس است؛ 2- یاسی که چون ماه است؛ 3- (به مجاز) زیباروی و با طراوت.   اسم مه یاس در اسامی پسرانه و دخترانه مه یاس نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: زیبارو، ...

مِه‌نيا :    آن كه نياكان و اجدادش از بزرگان و سروران است، بزرگ زاده.     اسم مه نیا در اسامی پسرانه و دخترانه مهنیا نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: نوع:دخترانه ریشه اسم:فارسی معنی:آنکه اجداد و پدرانش از بزرگان و نیکان است، از نسل بزرگان، ...

مَهناز :    (= ماه ناز)، ) ماه ناز.     اسم مهناز در لغت نامه دهخدا مهنا. [ م ُ هََ ن ْ نا ] (ع ص ) مهناء. گوارا. گوارا گردیده. گوارا شده. باعافیت. خوشگوار. گوارنده. (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 96). ...