اسم پسر ک

كوشان:    (از كوش (كوشيدن) + ان (پسوند صفت فاعلي))، 1- (= کوشا)،   كوشا؛ 2- (اَعلام) نام قوم و سرزميني.

كوشا:    [از كوش + ا (پسوند فاعلي و صفت مشبهه)]،آن كه بسيار تلاش و كوشش مي‌كند، ساعي، تلاشگر.

كوروش(کورش) :   1- به نقل از« یوستی» [از مستشرقین] کوروش از  کلمه  ی «کورو» به معنی خور یا خورشید؛ 2- به نقل از بعضی منابع از ریشه  ی بابلی به معنی چوپان؛ 3- (اَعلام) نام سه تن از شاهان ...

كوروس :    (= كوروش)، ( كوروش.

كنعان :    (عبري) 1- طبق تورات كنعان به معني «حليم و بردبار» است؛ 2- (اَعلام) 1) سرزميني در ميان رود اردن، درياي مديترانه و بحرالميت، مطابق فلسطين قديم؛ 2) نام چهارمين پسر حام.

كُميل:    (عربي) 1- كامل، تمام؛ 2- (اَعلام) کمیل ابن زیاد: [قرن اول هجری] مسلمان عرب، از اصحاب و هواداران حضرت علی(ع)، که به فرمان حجاج ابن یوسف کشته شد. دعای کمیل به او منسوب است.

كمال‌الدين :  (عربي) 1- موجب ترقي آيين و كيش؛ 2- (اَعلام)1) کمال‌الدین اسماعیل: (= کمال اصفهانی) [قرن 7 هجری] شاعر ایرانیِ از مردم اصفهان، که به خاطر نوآوریهایش به خلّاق‌المعانی معروف شد؛ 2) کمال‌الدین خجندی: [قرن 8 و9 هجری] شاعر ...

كمال :  (عربي) 1- آخرين حد چيزي، نهايت، بسياري؛ 2- سرآمد بودن در داشتن صفت‌هاي خوب، بي‌عيب و نقص بودن، كامل بودن؛ 3- خردمندي و دانايي، فرزانگي، درايت؛ كاملترين و بهترين صورت و حالت هر چيز؛ 4- (در تصوف) رسيدنِ ...

كليم الله:    (عربي)1- آن كه خدا با او سخن گفته است؛ 2- (اَعلام) لقب حضرت موسي(ع).

كسري(كسرا):    (معرب از فارسيِ خسرو)؛ (اَعلام) عنوان هر يك از پادشاهان ساساني. + ( خسرو.

كريم:    1- بخشنده، سخاوتمند؛ 2- از نام‌ها و صفات خداوند؛ 3- از صفات قرآن؛ 4- (در قديم) گران‌بها و ارزشمند و بزرگوار؛ 5- (اَعلام) کریم خان زند، شاه ایران [1165-1193 قمری] و بنیانگذار سلسله‌ي زند، که خود را وکیل‌الرعایا ...

كرامت‌الله :    (عربي) بزرگي و بخشندگي خداوند.

كرامت:    1- (در تصوف) كاري خارق‌العاده، كه به دست اوليا انجام مي‌گيرد؛ 2- داشتنِ صفات پسنديده، بزرگواري، شرافت، بخشندگي، سخاوت؛ 3- (در قديم) احترام، عزت؛ 4-بزرگداشت، هديه.

كرار:    (عربي) 1- (در قديم) حمله كننده؛ 2- (اَعلام) از القاب و صفات حضرت علي(ع).

كاويان:    كاوياني، منسوب به كاوه (شخصيت اساطيري شاهنامه)، + ك كاوه.