اسم دختر کردی

سايان :    (كردي) (ساي = سايه + ان (پسوند نسبت))، 1- منسوب به سايه (؟)، م سايه؛ 2- (اَعلام) نام رشته کوهی در آسیای مرکزی، بیشتر در سیبری جنوبی، شامل سایان خاوری و سایان باختری.     اسم سایان در لغت نامه ...

فوژان :    فرياد، آه و بانگ بلند.     اسم فوژان در لغت نامه دهخدا فوژان. (اِ) بانگ بزرگ. فریاد عظیم. (فرهنگ فارسی معین ). فریاد و صدا و بانگ عظیم را گویند. (برهان ). اسم فوژان در فرهنگ فارسی فوژان ( اسم ) بانگ بزرگ ...

كَژال :    (كردي) در بعضي از نامنامه‌ها زيباروي سياه چشم معنا شده است(؟).     اسم کژال در لغت نامه دهخدا کژ. [ ک َ ] (ص ) به معنی کج است که نقیض راست باشد. (برهان ) نقیض راست و کج مبدل ...

گِلاويژ :    (كردي،gilāvež) نام ستاره‌اي كه در شب‌هاي تابستان نمايان مي‌شود؛ ستاره‌ي سهيل.     اسم گلاویژ در اسامی پسرانه و دخترانه گلاویژ نوع: دخترانه ریشه اسم: کردی معنی: (تلفظ: gelāviž) (کردی، gilāvež) نام ستاره ای که در شب های تابستان نمایان می شود، ستاره ی ...

نینا :    (کردی) اینها.     اسم نینا در لغت نامه دهخدا نی. (شبه فعل ) نیست. مخفف نیست. صورتی از نیست. (یادداشت مؤلف ) : آه و دریغا که خردمند را باشد فرزند و خردمند نی ورچه ادب دارد و دانش پدر حاصل میراث به فرزند ...

نَشمیل :    (کردی) 1- زیبای دلکش و نازک اندام؛ 2- خوشگل.     اسم نشمیل در لغت نامه دهخدا نشم. [ ن َ ش َ ] (ع اِ) درختی است که از وی کمان سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از ...

وينا :    1- بينا. [از ريشه‌ي «وين»/vin/ به آرش ديدن در فرس هخامنشي «وئين» و در زند «ويتن» /vitan/ به آرش ديدن. (از فرهنگ پاشنگ)]؛ 2- (در كردي، wenā) شناخت، شناسايي.   اسم وینا در لغت نامه دهخدا وین. (اِ) به معنی ...

ويانا :    (اوستايي) فرزانگي، بخردي، دانايي.     اسم ویانا در لغت نامه دهخدا ویان. [ وِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حاجیلو از بخش کبودرآهنگ شهرستان همدان. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5). اسم ویانا در فرهنگ فارسی ویان ده دهستان حاجی لو ...

هيديكا :    (كردي) به آهستگي.     اسم هیدیکا در لغت نامه دهخدا هید. [ هََ / هَِ ] (اِ) چیزی باشد که برزگران به آن خرمن کوفته بباد دهند تا کاه از دانه جدا شود. (از برهان ) (آنندراج ). غله برافشان. ...

هورا :    1- (در سانسكريت) سورا (هورا) يك قسم شربت است كه در بند چهار آفرينگان گهنبار از آن ياد شده و توصيه شده كه آن را به نيكان بدهند؛ 2- (در كردي) هورا به معني غوغا است؛ 3- ...

هانا :    (كردي) 1- زنهار، دادخواهي؛ 2- اميد؛ 3- بينايي؛ 4- خواهش.     اسم هانا در لغت نامه دهخدا هان. (صوت ) امر به شتاب کردن، یعنی بشتاب و جلد باش. (برهان ) (ناظم الاطباء). || (ق ) براستی و در حقیقت. ...

گِلاره :    (كردي، gilāra ) 1- مردمك چشم؛ 2- حبه‌ي انگور..     اسم گلاره در لغت نامه دهخدا گلار. [ گ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیدشهر بخش جویم شهرستان لار، واقع در 54هزارگزی جنوب جویم و شمال کوه ...

کانیاو :    (کردی) 1- آب چشمه؛ 2- زمینی که با آب چشمه آبیاری شود؛ 3- گیاهی که با آب چشمه سیراب شود.     اسم کانیاو در لغت نامه دهخدا کانی. (ص نسبی ) منسوب به کان یعنی معدنی. (ناظم الاطباء). کانی. (ع ص ...

کانیا :    [كان (به مجاز) سرچشمه، منشأ + ي (پسوند نسبت) + ا (پسوند نسبت)]، 1- منسوب به کان؛ 2- ویژگیِ کسی که سرچشمه و منشأ است؛ 3- کسی که زایا و بارور است.     اسم کانیا در لغت نامه دهخدا کانی. ...

کانی :    (كان + ي (پسوند نسبت))، 1- منسوب به كان، مربوط به كان، معدني، استخراج شده از كان؛ 2- (به مجاز) داراي ارزش و قيمت.     اسم کانی در لغت نامه دهخدا کانی. (ص نسبی ) منسوب به کان یعنی معدنی. ...