نگرانی خانواده ها جهت داشتن فرزند دوم

با توجه به زیاد کردن پرسشها اقتصادی و مالی امروزه اکثر خانواده ها به تک فرزندی روی آورده اند و جهت به دنیا آوردن فرزند

نگرانی خانواده ها جهت داشتن فرزند دوم

با توجه به زیاد کردن پرسشها اقتصادی و مالی امروزه اکثر خانواده ها به تک فرزندی روی آورده اند و جهت به دنیا آوردن فرزند دوم دغدغه های زیادی دارند . استرس ها و نگرانی های آن ها مواظبت درست و مناسب از کودکان و تامین هزینه ای معیشتی و نیازهای متفاوت آن هاست. پای صحبت های یکی از این خانواده ها نشسته ایم .

مدت هاست یک سؤال بزرگ ذهن مرا به خود مشغول کرده؛ آیا جهت آوردن فرزند دوم اقدام کنم یا نه؟

نگرانی خانواده ها جهت داشتن فرزند دوم

ده سالی از زندگی من و همسرم می گذرد و در طی این سال ها پرسشها زیادی را پشت سر گذاشته ایم. الان اوضاع خیلی هم بد نیست یعنی تقریباً خوب هست. محیط آرام است و یک کودک ۶ ساله داریم. همسرم بعد از پرسشها مالی زیاد، صاحب یک کار ثابت شده. توانسته ایم منزل دار شویم. البته خیلی هم آش دهن سوزی نیست ولی از مستاجری بهتر هست. چند ماهی است همسرم جهت ادامه تحصیل هم اقدام کرده تا اوضاع کارش بهتر شود. شغلش، خدماتی است و فرزندمان از شغل پدرش راضی نیست و خجالت می کشد. مدتی است احساس می کنم بد نیست فرزند دیگری داشته باشیم ولی هروقت این فکر پررنگ می شود، یاد پرسشها مالی مان می افتم و این که منزل ما خیلی کوچک است و از طرف دیگر تصور می کنم همسرم خیلی بی دست و پاست ولی از سوی دیگر تک فرزندی را دوست ندارم و تصور می کنم داشتن یک فرزند دیگر بهتر از تک فرزندی است… به نظر شما جهت آوردن فرزند دوم اقدام کنم؟

بچه های کوچک یکی از پرسشها دایمی زندگی ما هستند. آن ها یک سره از ما چیزی درخواست می کنند، مزاحم پروژه های مان می شوند، روی کامپیوتر یا مجله و خبرنامه ما غذا می ریزند، داد و فریاد می کنند، هنگامی که مشغول انجام کارهای مهم هستیم، حواس مان را پرت می کنند؛ شاید رمانتیک ترین لحظات زندگی مان را خراب کنند و برهم بزنند، در مکان های عمومی مایه آبروریزی ما می شوند و مانع رفتن ما به کلاس های روان شناسی و ورزش می شوند؛ مانع پیشرفت شغلی مان هستند و… کلاً فرزند های کوچک مسئله بزرگی هستند.

اما واقعیت این است که فرزندآوری و فرزندپروری درست، زوجین را به سوی خوشبختی سوق می دهد. سعادتی که زن و مرد باید کلماتی جهت بیان آن بیابند و باید به خودشان اجازه کاوش آن را بدهند. در این صورت ممکن است تصور آن ها از غریزه هر چه کانون خانواده گرمتر باشد فرزند ها با اعتماد به نفس زیاد تربیت شده، جهت والدین ارزش و اعتبار بیشتری قایل هستند و در ضمن، وقت بیشتری جهت رشد و شکوفایی دارند. شرایط مناسب عاطفی خانواده از شرایط مالی و اقتصادی آن ارزش و اهمیت بیشتری دارد.

والدینی از یک همراه گذرای “لحظات شیرین” ارتباط والدینی به معیاری جهت یک مدل درست تر از انگیزه و هویت مادرانه و پدرانه تبدیل شود.

با توجه به زیاد کردن پرسشها اقتصادی و مالی امروزه اکثر خانواده ها به تک فرزندی روی آورده اند و جهت به دنیا آوردن فرزند

مراقبت درست و مناسب از کودکان نقش اساسی در احساس پدر و مادر نسبت به خود ایفا می کند. غریزه والدینی جهت مادران و پدران همه چیز نیست ولی قطعاً جهت بسیاری از والدین بخش مهمی از هویت ارزش را تشکیل می دهد.

در حقیقت، خانواده نخستین و بااهمیت ترین بافت اجتماعی را جهت رشد انسان فراهم می سازد. در جریان رشد طبیعی هر کودک یک رشته تغییرات شناختی، عاطفی و اجتماعی را شاهد هستیم. تقریباً همه کودکان در طول رشد و در جریان سازگاری با این تغییرات، دچار مشکلاتی می شوند و استرس و تعارضی را که به دنبال می آید، می تواند به پرسشها رفتاری- عاطفی و یادگیری در آن ها بینجامد. اکثر پرسشها رفتاری کودکان منعکس کننده شرایط پیچیده بین فردی اعضای خانواده به خاص والدین هست. به عبارت دیگر وجود پرسشها رفتاری کودک به منزله روابط معیوب اعضای خانواده با یکدیگر است و با روش های تربیتی نادرست والدین و تعاملات معیوب آن ها با فرزندان ارتباط دارد. این موارد نشان می دهد که جهت ورود یک عضو تازه به خانواده باید آمادگی کسب کرد، باید شرایط را سنجید و موانع و پرسشها احتمالی را بازشناسی کرد و تا حد ممکن تلاش جهت برطرف آن مسئله و توانایی مدیریت شرایط خاص را داشت. بعد بنا بر این شرایط است که هرگاه والدین تصمیم به فرزندآوری گرفتند، مورد نیاز است که جنبه های متفاوت زندگی خود را مورد ارزیابی و بررسی قرار دهند تا مشخص شود که آیا واقعاً شایستگی و صلاحیت فرزندپروری را دارند یا خیر؟

برای مثال ارزیابی قبل از تولد فرزند می تواند میزان صبر و حوصله شما را جهت پدر یا مادر شدن مشخص کند. گاهی اوقات این وظیفه به زوجین تعلق می گیرد و گاه سبک زندگی به گونه ای است که از همان ابتدا مشخص است که مسئولیت کودک عمدتاً برعهده یکی از زوجین هست. جهت مثال در خانواده هایی که محل کار پدر از محل زندگی خانوادگی بسیار دور است و در شهر دیگری است و حضور پدر در خانواده به صورت اقماری هست، طبیعی است که عمده مسئولیت فرزندان برعهده مادر خواهد بود.

برخی از افراد شرایط را می سنجند و از آن جاکه حوصله فرزندداری ندارند، کلاً از به دنیا آوردن کودک خودداری می کنند ولی بعضی دیگر علی رغم آشنایی مشکلات، باز هم علاقه مند به داشتن فرزند یا فرزندان هستند.

دفتر حمایت از کودکان میشیگان توصیه می کند که افراد به طور سیستماتیک باید منابع مالی و عاطفی خود را ارزیابی کنند و قبل از تصمیم گیری جهت داشتن یک خانواده کامل، راجع به مسئولیت های پدر و مادری بررسی کنند؛ چراکه فرزند بزرگ کردن یک همکاری همیشگی و مادام العمر است.

البته اشتباه نکنید منظور ما از بررسی منابع مالی این نیست که حتماً باید سطح درآمد از حدی بالاتر باشد تا فرزندآوری صورت گیرد بلکه زیاد منظور برنامه ریزی داشتن جهت آینده و جهت تربیت یک کودک مدنظر است.

نگرانی خانواده ها جهت داشتن فرزند دوم

برای این منظور توصیه می شود که:

– منابع مالی و ملزومات مورد نیاز جهت پدر و مادر شدن را بررسی کنید. آیا ثبات مالی دارید، اوضاع شغلی تان معلوم است؟ آیا واقعاً توانایی حمایت از خودتان و فرزندتان را دارید و یا پدر و مادرتان در قید حیات هستند و یا توانایی جسمانی دارند که کمک تان کنند؟ مثلاً مردانی که زیاد تن به کار نمی دهند و در زمینه مسئولیت های زندگی یکسان خیلی حساس نیستند، جهت فرزندآوری باید تغییری جدی در سبک رفتاری خود داشته باشند و یا زنانی که شاغل هستند، باید اوضاع نگه داری کودک را در وقت مرخصی بعد از وضع حمل مشخص کنند. مثلاً آیا والدینی دارند که جهت نگه داری از فرزند از او کمک بخواهند؟ آیا قصد دارند کودک را به مهدکودک بسپارند؟ یا توانایی گرفتن پرستار کودک را دارند؟ یا حتی بعضی از زوجین کارشان به شکلی است که می تواند شیفت های کاری را طوری جابه جا کنند که بخشی از روز خودشان و بخشی دیگر را همسرشان در کنار کودک باشد.

– ملزومات عاطفی مورد نیاز جهت پدر و مادر شدن را مشخص کنید. به کمک این اطلاعات به بررسی سلامت معنوی و حالات عاطفی و هیجانی خود بپردازید. آیا آمادگی مقدم قرار دادن ملزومات و خواسته های کودک بر خواسته های خود را دارید؟ آیا علاقه دارید که زیاد از آن که مورد علاقه و علاقه و دوستی قرار گیرید، فرد دیگری را غرق دوستی خود کنید و او را با جان و دل پرورش دهید؟ توانایی مدیریت استرس، عصبانیت، بی خوابی زیاد و… را دارید؟ صبور هستید؟ مثلاً خانمی که دچار حملات اضطرابی هست، یا مردی که در کنترل خشم ضعیف هست، زن یا آقایی که دچار وسواس عملی جدی هست، یا کسی که از افسردگی جدی زحمت می برد… ابتدا باید جهت درمان این پرسشها کارها جدی کند و سپس جهت فرزندآوری اقدام داشته باشد.

– وظایف اجتماعی و فیزیکی مورد نیاز جهت فرزندآوری را دارید؟ آیا از نظر جسمانی سالم هستید؟ مثلاً خانمی که از چاقی زیاد یا کمبود وزن جدی زحمت می برد باید در این زمینه کارها مورد نیاز را داشته باشد.

با توجه به زیاد کردن پرسشها اقتصادی و مالی امروزه اکثر خانواده ها به تک فرزندی روی آورده اند و جهت به دنیا آوردن فرزند

کسی به شما نمی گوید فرزند بیاورید یا خیر بلکه اعتقاد دارم این تصمیمی است که خودتان و همسرتان باید پیرامونش خوب فکر کنید، مطالعه کنید و تصمیم نهایی را بگیرید. اگر در همه زمینه های ذکرشده، پاسخ های مناسب و قانع کننده ای دریافت کردید، آن گاه می توانید مقوله فرزندآوری را جدی تر مدنظر قرار دهید.

– آیا روابط شما با همسرتان خوب است؟ محیط خانوادگی تان آن قدر آرام است که شرایط مناسب جهت تربیت فرزند را داشته باشید؟ جهت مثال در یاداشت شما مشخص است که به اندازه کافی جهت موقعیت و تلاش های همسرتان ارزش و اهمیت قایل نیستید. حتی این نحوه فکر شما بر روی افکار فرزند تان هم تأثیر گذاشته و کودک تان نیز از اوضاع شغلی پدرش احساس خجالت می کند. این نحوه تفکر نسبت به همسرتان باید اصلاح شود؛ خصوصاً که پدر و جایگاه او در خانواده تأثیر به سزایی در تکوین اعتماد به نفس فرزندان خانواده دارد. این شما هستید که به همسرتان، شغلش و تلاش هایش ارزش می دهید. اگر فرزندتان از شغل پدرش راضی نیست، این امر می تواند ناشی از نارضایتی ها و بعضی رفتارهای خودتان باشد. در منزل و در صحبت هایتان طوری واکنش‌ها کنید که فرزندتان به پدرش افتخار کند و به کار و تلاش او جهت کسب روزی حلال ارزش داده و همواره به خاطر زحماتی که می کشد از او تقدیر کنید.

هر چه کانون خانواده گرمتر باشد فرزند ها با اعتماد به نفس زیاد تربیت شده، جهت والدین ارزش و اعتبار بیشتری قایل هستند و در ضمن، وقت بیشتری جهت رشد و شکوفایی دارند. شرایط مناسب عاطفی خانواده از شرایط مالی و اقتصادی آن ارزش و اهمیت بیشتری دارد. لذا اگر خواهان تربیت فرزندانی موفق هستید، در گام اول باید رابطه تان با همسرتان را مورد اصلاحات جدی قرار دهید و هرگز در مورد همسرتان با تحقیر صحبت نکنید.

اشتباه نکنید! با فرزندآوری پرسشها ارتباطی شما با همسرتان اصلاح نمی شود بلکه اول باید رابطه را اصلاح کنید و سپس جهت حضور مهمان تازه آماد شوید. فرزندآوری تجربه ای پراسترس هست؛ لذا راجع به جنبه های متفاوت پدر و مادر شدن که می تواند ختم به تعارض شما و همسرتان شود، کامل بررسی کنید و راه حل های احتمالی را در نظر داشته باشید.

نگرانی خانواده ها جهت داشتن فرزند دوم

– ساعات مختص خودتان و برنامه کاری تان را ارزیابی کنید. فرزندان کمی که بزرگ می شوند، به توجه مستمر و دایمی شما نیاز دارند. آیا حاضرید به خاطر فرزندتان از خیلی علایق و لذات خود چشم پوشی کنید؟ فرزندآوری یک تصمیم کاملاً شخصی است که زن و مرد باید اطراف آن با هم صحبت کنند و اقدام داشته باشند. با همسرتان صحبت کنید، شرایط را بررسی کنید و با توجه به شرایطی که زندگی تان دارد در این رابطه تصمیم گیری کنید. شرایط مالی جهت خیلی از مردم سخت است ولی به هر حال کسی که قصد فرزندآوری دارد، با برنامه ریزی بیشتر، تلاش جهت کسب معاش زیاد و… می تواند در این راستا تصمیم بگیرد.

کسی به شما نمی گوید فرزند بیاورید یا خیر بلکه اعتقاد دارم این تصمیمی است که خودتان و همسرتان باید پیرامونش خوب فکر کنید، مطالعه کنید و تصمیم نهایی را بگیرید. اگر در همه زمینه های ذکرشده، پاسخ های مناسب و قانع کننده ای دریافت کردید، آن گاه می توانید مقوله فرزندآوری را جدی تر مدنظر قرار دهید.

مهرخانه

واژه های کلیدی: تربیت فرزندان | شرایط مالی | تک فرزندی | خانواده | کودکان | والدین | فرزندان | فرزند | زندگی | والدین

اسم های پسرانه بر اساس حروف الفبا

اسم های دخترانه بر اساس حروف الفبا

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود فایل های زبان اصلی شیمی تحلیلی
  • خرید کتاب فیزیکی از آمازون
  • افست کتاب زبان اصلی
  • چاپ افست کتاب
  • خرید کتاب از گوگل پلی
  • مجله نیوانگلند
  • خرید pdf کتاب خارجی