دلایل دیرراه افتادن اطفال

آیا بعضی اطفال در راه رفتن دچار تاخیر می شوند . غالبا این عنوان باعث نگرانی والدین آن ها می شود. بهتر است

چرا بعضی اطفال در راه رفتن دچار تاخیر می شوند . غالبا این عنوان باعث نگرانی والدین آن ها می شود. بهتر است ابتدا علل مهم جهت دیر راه افتادن فرزندتان را بررسی کنید و علت را جویا شوید. در بعضی موارد ناتوانی حرکتی به وسیله دکتر متخصص تشخیص داده می شود و روند درمانی جهت کودک در پیش گرفته خواهد شد. ولی در بسیاری از موارد این عنوان طبیعی بوده و ممکن است کودکان دیر شروع به راه رفتن بکنند.

هنگامی که که کودک بتواند به تنهایی بنشیند، بایستد و چهار دست و پا حرکت کند، وقت راه رفتن او نیز شروع شده است هست، ولی زمانی که راه رفتن کودک به تأخیر می افتد، بدون شک والدین دلواپس می شوند.
کودکی که تا ۱۸ ماهگی هنوز نتوانسته است راه رفتن را شروع کند، جای نگرانی دارد ولی سریعتر از این وقت نه.

دلایل دیرراه افتادن اطفال

چه عواملی باعث می شود بعضی از کودکان دیر به راه رفتن بیفتند؟

اگر تا به امروز رشد نوزاد شما طبیعی بوده است ممکن است علت تأخیر در به راه افتادن او، این باشد که او را تشویق به این کار نکرده اید و یا اینکه وقت اینکار را جهت او فراهم نکرده اید.
عوامل محیطی و خانوادگی تأثیر زیادی در این زمینه دارند. اگر دلواپس این هستید که آیا کودک خردسال تان آیا هنوز به راه رفتن نیفتاده است بهتر است که ابتدا، آزمایشات پزشکی مورد نیاز در این زمینه را به انجام برسانید. آزمایشات عصبی نشان می دهند که کودک شما به اندازه کافی به مهارت های حرکتی دست یافته است یا نه.
ممکن است کودکی دیر به راه رفتن افتاده باشد، کودکی باشد که دیرتر نشستن و چهار دست و پا حرکت کردن را شروع کرده است تأخیر در یکی از مهارت های حرکتی با تأخیر در موارد دیگر نیز همراه هست. دکتر متخصص کودک تان ممکن است او را به یک متخصص مغز و اعصاب کودکان معرفی کند تا رشد مغزی اش مورد ارزیابی قرار گیرد

تآخیر در مهارت های حرکتی

این نوع از تأخیر معمولا ریشه خانوادگی و ژنتیکی دارد. سایر مهارت های کودک رشد کافی دارند، ولی مهارت های حرکتی اش با تأخیر در رشد همراه هست. به این اوضاع هیپوتونی خفیف گفته می شود.
گاهی اوقات تمام توانایی های یادگیری کودک با تأخیر رشد می کنند و اصلاح می یابند حتی مهارت های زبانی و ارتباطی اش که به آن هیپوتونی شدید اطلاق می شود.

وجود اختلال و ناتوانی در ماهیچه ها

از هر ۴۰۰ کودک خردسال در دینا ۱ نفر به فلج مغزی دچار است تأخیر طولانی مدت در راه افتادن کودک یکی از علائم نخستین این اوضاع است.

تحلیل عضلات

تحلیل عضلانی وضعیتی است که زیاد جنبه ژنتیکی دارد و یک بیماری پیشرونده هست. معمولا نوزادان پسر را درگیر می کند و علائم آن بین ۶-۴ سالگی کاملا بروز می کنند.
سندرم دان، سندرم ویلیام، سندرم پرادر و… از مشکلاتی هستند که باعث تأخیر در حرکت و به راه افتادن کودک می شوند.

آیا بعضی اطفال در راه رفتن دچار تاخیر می شوند . غالبا این عنوان باعث نگرانی والدین آن ها می شود. بهتر است

عوامل محیطی

ضربه به سر، انواع عفونت ها، سوء تغذیه، مسمومیت، بیماری ریکت و…. باعث کم کردن رشد مغز می شوند و این روند روی رشد حرکتی کودک نیز اثر می گذارد.

دلایل ژنتیکی

آیا در دوران بارداری با مسئله و مسئله خاصی مواجه شدید؟ آیا کودکتان سریعتر از وقت معین جهت زایمان، متولد شده؟ آیا نوزادتان به زردی دچار شده است بود؟

تمام این موارد و موارد مشابه می توانند باعث تأخیر در رشد کودک شوند.

خود شما و همسرتان کی به راه رفتن افتادید؟ آیا تا به حال این پرسش را از والدین خود پرسیده اید؟ آیا شما هم با مسئله دیر راه افتادن مواجه بودید؟

آیا در خانواده تان مسئله یا مسئله خاصی وجود دارد که آن را از طریق ژنتیک به فرزندتان انتقال داده باشید؟

مطالعه و تحقیق در این زمینه باید به شکل گسترده تری صورت بگیرد تا بتوان به نتیجه های براق تری دست یافت.

دلایل دیرراه افتادن اطفال

آیا کف پای صاف نیز می تواند باعث تأخیر در به راه افتادن کودک شود؟

تقریبا همه نوزادان به هنگام تولد کف پای صاف دارند و در طول وقت با رشد نوزاد، کف پای او شکل و حالت عادی تر می گیرد. به ندرت پیش می آید که کف پای صاف ایجاد مسئله در زمینه راه رفتن کند و معمولا تا ۳-۲ سالگی کودک از بین می رود. کف پای خیلی شدید روی زانوهای کودک اثر می گذارد. معمولا نیاز به درمان نیست مگر در موارد حاد و شدید.

مراحل راه افتادن کودک

معمولا یک کودک نوپا در ۱۰-۶ ماهگی می تواند خودش را بکشد و ایستاده شدن را تجربه کند.

۱۳-۷ ماهگی شروع به راه رفتن از میان وسایل و مبلمان می کند. در واقع کودک در این مرحله از وسایل اطرافش کمک می گیرد تا با استفاده از آنها بایستد و چند قدم راه برود.

بعد از این مرحله با کمک والدین خود کم کم شروع به راه رفتن می کنند.

آیا بعضی اطفال در راه رفتن دچار تاخیر می شوند . غالبا این عنوان باعث نگرانی والدین آن ها می شود. بهتر است

راه رفتن اولیه در کودکان نوپا نباید به صورت اضطراری و تحمیلی باشد بلکه باید خود کودک به صورت اضطراری و تحمیلی باشد بلکه باید خود کودک به صورت دلخواه و با علاقه آن را شروع کند.

در۱۴-۱۱ ماهگی، کودک راه رفتن به تنهایی را تجربه می کند و تا ۱۴ ماهگی اغلب کودکان قادر به راه رفتن خواهند بود.

اما چه وقت باید به دکتر مراجعه کرد؟

مسلما در مراجعاتی که به دکتر متخصص اطفال دارید، اوضاع جسمی کودک تان مورد بررسی قرار می گیرد، پاها، کف پاها، مهارت های حرکتی و… ولی معمولا پزشکان متخصص دلواپس فرزند شما نیستند و بسیاری از موارد را خیلی با دقت مورد بررسی قرار نمی دهند.

بنابراین اگر نوزادتان تا ۱۸ ماهگی هنوز شروع به راه رفتن نکرده هست، یا اینکه اگر کودک روی انگشتان پاهایش حرکت می کند و یا اینکه مسئله و مسئله دلواپس کننده ای در مورد پاهایش دارد، بهتر است دست روی دست نگذارید و تمام موارد موجود را با دکتر او در میان بگذارید مخصوصاً اگر اوضاع روز به روز بدتر می شود و رو به بهبودی نمی رود.

دلایل دیرراه افتادن اطفال

چگونه می توانیم به کودک خود کمک کنیم تا سریعتر به راه بیفتد؟

به خودتان و کودکتان فشار زیادی وارد نکنید. کودک شما هر وقت که آماده باشد راه می افتد، فقط نیاز به کمی تشویق و حمایت از جانب شما دارد.

وقتی که می خواهد شروع به ایستادن کند، از پشت مراقب او باشید و به او کمک کنید تا خودش را در موقعیت ایستاده نگاه دارد.

وقتی که شروع به قدم برداشتن می کند او را کمک و تشویق کنید به عنوان نمونه عروسک مورد علاقه اش را در مسیرش قرار دهید تا هر وقت خودش را به آن نزدیک تر کرد، شما عروسک را دورتر کنید.

به کودکتان یک جعبه خالی یا یک صندلی سبک بدهید تا از آن به عنوان تکیه گاه استفاده کند و با آن تعادلش را حفظ کند.

از کودک نوپای خود انتظار زیادی نداشته باشید این که هر روز به دفعات تمرین ایستادن و راه رفتن کند، جهت او زیاد و آزار دهنده است.

از واکِر مخصوص کودکان استفاده نکنید.

راه رفتن را تبدیل به تجربه ای سرگرم کننده و مفرح کنید. برایش دست بزنید او را بسیار تشویق کنید.

برای کودک خود کفش های مناسب تهیه کنید.

کفش او باید نرم و راحت باشد به آسانی خم شود و انگشت ها را اذیت نکند و از موادی تهیه شده است باشد که پاها به آسانی داخل آنها نفس بکشند.

برخی از کودکان راه رفتن را بدون تجربه چهار دست و پا حرکت کردن شروع می کنند (حدود ۷ درصد) بعضی از کودکان عقب عقب می روند.

تمام این موارد مشکلی در حرکت کودک ایجاد نخواهند کرد.

معمولا کودکان در ۱۸-۱۵ ماهگی حرکت کردن را شروع می کنند و بالاتر از ۱۸ ماهگی بهتر است تحت نظر دکتر متخصص باشند.

تی نیوز