آیا بین نوع غذا و بیش فعالی در کودکان رابطه ای هست؟

برخی مطالعات نشان می دهند که گزینش های غذایی خاص در میان کودکان ممکن است با احتمال بالاتر مبتلا شدن به اختلال بیش فعالی – کمبود توجه (ADHD) در ارتباط باشد. همچنین، گفته شده است است آنچه یک کودک می خورد ممکن است شدت نشانه های ADHD موجود را زیاد کردن دهد که به طور معمول مشمول بر بی توجهی، بی قراری و کارها ناگهانی بدون تفکر به پیامدهای آن یا عناصری از هر کدام می شود.

آیا بین نوع غذا و بیش فعالی در کودکان رابطه ای هست؟

به عنوان مثال، پژوهشی در ماه فوریه در نشریه Pediatrics منتشر شد که به بررسی ۱۲۰ کودک و نوجوان – ۶۰ نفر به تازگی در آنها ADHD تشخیص داده شده است بود و ۶۰ نفر که گروه کنترل بودند – پرداخت. پژوهشگران دریافتند آنهایی که در سازگاری با یک رژیم غذایی مدیترانه ای خوب عمل نکردند، احتمال بیشتری داشت مبتلا به ADHD تشخیص داده شوند. یک رژیم مدیترانه ای زیاد بر مصرف میوه ها، سبزیجات، مغزهای خوراکی و ماهی های چرب تاکید دارد.

مطالعه ای دیگر که در نشریه Psychiatry Open منتشر شد به فایده های مصرف ویتامین B اشاره داشت و بیان کرد سطوح ویتامین های B در کودکان مبتلا ADHD بسیار پایین تر از همتایان عادی آنها بود. این ویتامین ها به طور معمول در غذاهایی مانند گوشت بوقلمون، تخم مرغ، اسفناج، آووکادو، ماهی تن و ماهی سالمون یافت می شوند و با تنظیم انرژی و سنتز انتقال دهنده عصبی مرتبط هستند، که در نهایت به فرد اجازه می دهد با دنیا اطراف خود تعامل داشته باشد. غلظت های پایین ویتامین های B2، B6 و B9 با تشخیص ADHD مرتبط بوده و همچنین ویتامین های B2 و B6 با شدت نشانه ها پیوند داشتند.

نظر متخصصان

کمبود مواد مغذی در برنامه ی غذایی کودک می تواند روی رشد او، به خاص در سال های اولیه زندگی یعنی زمانی که قیمت رشد اوج است و اندام ها در حال توسعه هستند

معانی این ارتباطات مواد غذایی با ADHD چیست؟ آیا وعده های غذایی که پدر و مادرها جهت فرزندان خود آماده می کنند خطر تشخیص ADHD یا شدت یافتن نشانه های آن را زیاد کردن می دهد یا شرایط آنها را اصلاح می بخشد؟ راجع به مواد غذایی که طی بارداری مصرف می شوند چطور؟

به اعتقاد دکتر کیث ایوب، استادیار پزشکی کودکان در کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک، عدم نتیجه گیری سریع مهم هست. به گفته وی، واژه “ارتباط” باید مورد توجه قرار بگیرد لیکن علت و معلول را نشان نمی دهد. ارتباطات همواره می توانند پرچم قرمز را بلند کنند، لیکن در شرایطی که مهم هستند، ولی همگی به منظور ارائه فرضیه جهت انجام پژوهش بالینی زیاد شکل گرفته اند.

دکتر ایوب نقش رژیم مدیترانه ای را نادیده نمی گیرد و بر این مساله تاکید دارد که مواد غذایی مانند ماهی چرب، سبزیجات و مغزهای خوراکی گزینش های سالمی محسوب می شوند. با این وجود، این مواد غذایی جهت همه جذابیت یکسانی ندارند و ممکن است وادار کردن یک کودک یا نوجوان مبتلا به ADHD به خوردن آنها چالش برانگیز باشد.

جیل کسل، متخصص تغذیه و رژیم غذایی در نیو کانان، کانکتیکات، با این نظر که رژیم غذایی مدیترانه ای می تواند بافایده باشد، موافق هست. هنگامی که یک کودک با سطوح پایین مواد مغذی مواجه هست، این شرایط می تواند روی رشد وی، به خاص در سال های اولیه زندگی یعنی زمانی که قیمت رشد اوج است و اندام ها در حال توسعه هستند، تاثیر منفی داشته باشد. این مساله به طور خاص در مورد رشد و توسعه مغز صادق است و کمبود آهن، از جمله کم خونی فقر آهن، ممکن است توسعه و آشنایی مغز را مختل سازد.

به گفته کسل، دوکوساهگسائنویک یا DHA، یک اسید چرب امگا-۳ که در روغن ماهی یافت می شود، اغلب با انتقال های عصبی بهینه یا چگونگی ارتباط مسیرهای مغزی با یکدیگر پیوند خورده هست.

دکتر سارا ویلمزمیر، داروساز و متخصص تغذیه، چربی سوزی و سلامت گوارش، نیز مصرف اسیدهای چرب امگا-۳ را توصیه می کند. به گفته وی روغن ماهی تن به طور معمول بسیار بافایده است لیکن به علت تراکم بالای DHA در آن اثر آرام بخشی بیشتری دارد.

آیا بین نوع غذا و بیش فعالی در کودکان رابطه ای هست؟

انتخاب های غذایی در وقت بارداری

غذاها و نوشیدنی هایی که مادر در دوران بارداری مصرف می کند ممکن است در مبتلا شدن فرزند وی به ADHD نقش داشته باشند. بنابر گزارش کلینیک مایو، مصرف الکل یا سیگار کشیدن در وقت بارداری ممکن است عوامل خطر آفرین جهت ADHD باشند.

افزون بر این، مطالعه ای تازه که در نشریه American Journal of Epidemiology منتشر شد، نشان داد که مصرف شیرین بیان و ترکیب شیرین کننده آن به نام گلیسیریزین، به وسیله یک زن باردار ممکن است خطر زیاد کردن یافته ابتلای فرزند وی به ADHD را به همراه داشته باشد. دختران و پسرانی که در این مطالعه حضور داشتند در مقایسه با کودکانی که مادران آنها مقدار کم یا هیچ گلیسیریزین مصرف کرده بودند، از شانس بالاتری جهت پرسشها ADHD برخوردار بودند.

متغیرهای غذایی

کمبود مواد مغذی در برنامه ی غذایی کودک می تواند روی رشد او، به خاص در سال های اولیه زندگی یعنی زمانی که قیمت رشد اوج است و اندام ها در حال توسعه هستند

با توجه به مطالعات صورت گرفته پرهیز از مصرف غذاهای سرشار از قند، فرآوری شده است و حاوی افزودنی های فراوان ارزش توجه را دارد. اعتیاد به مصرف مواد غذایی کم ارزش چه در وقت بارداری و چه به وسیله کودک می تواند شانس مبتلا شدن به ADHD را زیاد کردن دهد. اگرچه شواهد قاطع راجع به این که افزودنی های غذایی موجب ADHD می شوند، وجود ندارد، ولی بعضی مطالعات نشان داده اند که می توانند بیش فعالی را در میان کودکان زیاد کردن دهند.

توصیه می شود دکتر بر هر گونه تغییرات غذایی نظارت داشته باشد. یک رژیم غذایی که در آن بسیاری از مواد غذایی از بین بردن شده است اند می تواند ناسالم باشد لیکن این امکان وجود دارد فاقد ویتامین ها و مواد معدنی مهم باشد.