ابوالحسن : (عربي) ۱- پدر حسن؛ ۲- (اَعلام) ۱) ابوالحسن علی ابن ابی‌طالب(ع): (= حضرت علی)، علی ۶- ۱) ؛ ۲) ابوالحسن علی ابن محمّد(ع): (= امام علی النقی)، ا نقی.۳- ؛ ۳) ابوالحسن علی ابن موسی(ع): (= امام رضا)، ا رضا ۳- ۱) ؛ ۴) ابوالحسن موسی ابن جعفر(ع): (= امام موسی کاظم)، ا کاظم ۲- ؛ ۵) ابوالحسن خرقانی: [قرن ۴ و ۵ هجری] صوف و عارف ایرانی، مؤلف نورالعلم. آرامگاهش در قلعه نو (خرقان) در نزدیکی شاهرود زیارتگاه است؛ ۶) ابوالحسن ابن عبدالله: آخرین فرمانروای [۱۰۸۳-۱۰۹۸ قمری] سلسله‌ي قطبشاهیان دکن؛ ۷) ابوالحسن علی ابن اخشید: از امیران [۳۴۹-۳۵۵ قمری] اخشیدیه، که پس از مرگش غلام سیاهپوست او به نام کافوراخشیدی، فرمانروای مصر شد.
