معنی اسم ناهیده

ناهیده :    ۱- (در نجوم) زهره؛ دومين سياره‌ي منظومه‌ي شمسي به نسبت فاصله از خورشيد كه از درخشنده‌ترين اجرام آسماني است، ونوس، [زهره در نزد قدما نماد خنياگري و نوازندگي است]؛ ۲- آناهيتا يا ناهيد (در اوستا) ايزد آب است و در اوستا به صورت دوشيزه‌ي بسيار زيبا، بلند بالا و خوش پيكر توصيف شده است؛ ۳- (اَعلام) نام ديگر كتايون همسر گشتاسب كه دختر قيصر روم بود و مادر اسفنديار و پشوتن.

اسم ناهیده در لغت نامه دهخدا

ناهید. (اِخ ) زهره. (فرهنگ اسدی ) (منتهی الارب ). ستاره ٔ زهره را گویند و مکان او فلک سیم است و اقلیم پنجم بدو تعلق دارد. (برهان قاطع) (آنندراج ). نام ستاره ٔ سوم از هفت سیاره است که نام دیگرش زهره است. (فرهنگ نظام ). زهره. (انجمن آرا). ستاره ٔ زهره که وپارای نیز گویند. (ناظم الاطباء). ستاره ٔ زهره که بر فلک سوم تابدو آن را مطربه ٔ فلک گویند. (غیاث اللغات ). زاور. آناهیتا. بیدخت. پریدخت. آنائیتیسن. ونوس :
بلند کیوان با اورمزد و با بهرام
ز ماه برتر خورشید و تیر با ناهید.
بوشکور.
به دم ّ لشکرش ناهید و هرمز
ز پیش لشکرش بهرام و کیوان.
دقیقی.
ناهید چون عقاب ترا دید روز صید
گفتا درست هاروت از بند شد رها.
دقیقی.
که شیرژیان است هنگام رزم
به ناهید ماند همی روز بزم.
فردوسی.
بر او کرده پیدا نشان سپهر
ز کیوان و بهرام و ناهید و مهر.
فردوسی.
خداوند کیوان و گردان سپهر
فروزنده ٔ ماه و ناهید و مهر.
فردوسی.
شده ناهید رخشانش پرستار
چو روز روشنش گشته شب تار.
شمسی (یوسف و زلیخا).
تا چو خورشید نباشد ناهید
چون دوپیکر نبود نجم پرن.
فخری.
نخستین فلک ماه را منزل است
دگر تیر را باز ناهید راست.
ناصرخسرو.
سماع ناهید آخر ز مردمان که شنید
که خواند او را اخترشناس خنیاگر.
مسعودسعد (دیوان ص ۳۴۸).
ناهید رودساز به امید بزم تو
دارد به دست جام عصیر اندر آسمان.
سوزنی.
از کحل شب چو دیده ٔ ناهید شب گمار
روشن شود چو اختر صبح منورم.
انوری.
تیز کیوان به سبلت برجیس
… بهرام در… ناهید.
انوری.
بدان خدای که خورشید آسمان را داد
جوار سکْنه ٔ بهرام و حجره ٔ ناهید.
انوری.
کوکب ناهید باد بر در تو پرده دار
چشمه ٔ خورشید باد بر سر تو سایبان.
خاقانی.
ناهید دست بر سر از این غم رباب وار
نوحه کنان نَشیدسرای اندرآمده.
خاقانی.
حامله ست اقبال مادرزاد او
قابله ش ناهید عشرت زای باد.
خاقانی.
یزک داری ز لشکرگاه خورشید
عنان افکند بر برجیس و ناهید.
نظامی.
جمشیدحشمت ناهیدبزم. (حبیب السیر). آفتاب رحمت قمرسریر کیوان منزلت مشتری ضمیر ناهیدبهجت. (حبیب السیر ج ۳ ص ۱).
ز شوق وصل آن تابنده خورشید
به بزم چرخ، رقصان گشت ناهید.
وحشی.
از ره من دور شو کز بیم من بهرام چرخ
میخرد صدره به جوشن معجز ناهید را.
شهاب تبریزی.
به یاد بزم تو ناهید را به کف بربط
به کین خصم تو بهرام را به بر جوشن.
شهاب تبریزی.
ناهید. (ص ) کنایه از دختر رسیده باشد. (برهان قاطع). ناهیده. (آنندراج ). دختر نارپستان. (ناظم الاطباء). به این معنی صحیح «ناهده » است، ولی در بعض اعلام امکنه (مانند پل دختر) لفظ «دختر» آمده که محققان آن را به معنی ناهید (فرشته، ایزد) گرفته اند. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || باغ مشجر و مثمر. (ناظم الاطباء).
ناهید. (اِخ ) نام دختر قیصر روم. (ولف ) :
پس آن دختر نامور قیصرا
که ناهید بد نام آن دخترا.
دقیقی.
نگاری که ناهید خوانی ورا
بر اورنگ زرین نشانی ورا.
فردوسی.
ناهید. (اِخ ) نام مادر اسکندر ذوالقرنین است. (برهان قاطع) (آنندراج ) (از انجمن آرا). مادر اسکندر مقدونیائی. (ناظم الاطباء).
ناهید. (اِخ ) رجوع به آدم بن ابی الیاس شود.
ناهید. (اِخ ) نام ایستگاه شماره ٔ هفت راه آهن جنوب است.

اسم ناهیده در فرهنگ فارسی

ناهید
نام یکی از ایزدان زرتشتی که یشت پنجم یعنی آبان یشت به نام اوست . اناهیتا یا ناهید ایزد آب است و در اوستا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا بلند بالا و خوش پیکر توصیف شده است.
ستاره زهره که آنرامطربه فلک وخنیاگرفلک هم گفته، شده درایران قدیم ایزد آبهابوده است
نام ایستگاه شماره هفت راه آهن جنوب است
[نجوم] ← زُهره
طراز ناهید
ده جزئ دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان ساوه خاور ساوه سر دو راهی ماشین رو ساوه – قم – تهران .
طیریز ناهید
از دهات ساوه است

اسم ناهیده در فرهنگ معین

ناهید
(اِ.) ۱ – سیارة زهره . ۲ – دختر نار پستان .

اسم ناهیده در فرهنگ فارسی عمید

ناهید
۱. (نجوم) = زهره
۲. در ایران قدیم، ایزد بانوی آب ها بوده.

اسم ناهیده در اسامی پسرانه و دخترانه

ناهید
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: nāhid) (در نجوم) زهره، دومین سیاره ی منظومه ی شمسی به نسبت فاصله از خورشید که از درخشنده ترین اجرام آسمانی است، ونوس، ]زهره در نزد قدما نماد خنیاگری و نوازندگی است[، آناهیتا یا ناهید (در اوستا) ایزد آب است و در اوستا به صورت دوشیزه ی بسیار زیبا، بلند بالا و خوش پیکر توصیف شده است، (در اعلام) نام دیگر کتایون همسر گشتاسب که دختر قیصر روم بود و مادر اسفندیار و پشوتن – زهره، آناهیتا، از شخصیتهای شاهنامه، نام دیگر کتایون همسر گشتاسپ پادشاه کیانی