اسم پسر و

ولی الله : دوست خداوند، لقب علی(ع)  

وهمن : بهمن، نام ماه یازدهم از سال شمسی ،  نام فرشته نگهبان چهارپایان سودمند ، نام روز دوم از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی، نام چندتن  

ویناسب : نام دوازدهمین جد آذرباد مهراسپند  

وَهَب : (عربي) 1- (در قديم) بخشش، عطا؛ 2- (اَعلام) 1) وهب ابن عبدمناف: [قرن 6 میلادی] پدر بزرگ مادری پیامبر اسلام(ص) و از بزرگان مکّه؛ 2) وهب ابن عبدالله: [قرن اول هجری] از ياران امام حسين(ع) كه در روز ...

وهاب : (عربي) 1- (در قديم) بسيار بخشنده؛ 2- از نام‌ها و صفات خداوند.

ونداد : (پهلوي) (= وندات)، نام خاص(؟).

وليد : (عربي) 1- (در قديم) زاده، فرزند؛ 2- (اَعلام) 1) نام دو تن از خلیفه‌هاي اموی: ولید اول: خلیفه [86-96 قمری]. ولید دوم: خلیفه [125-126 قمری]؛ 2) ولیدابن عتبه: [قرن اول هجری] امیر اموی، والی مدینه در زمان امام ...

ولي‌الله : (عربي) 1- ولي خدا، دوست خدا؛ 2- (اَعلام) از القاب حضرت علي(ع).

ولي : (عربي) 1- پدر يا مادر يا كفيل خرج كودك؛ 2- (در فقه، در حقوق) آن كه بر طبق قانون اختيار تصميم گيري در مورد ديگري دارد؛ 3- (در اديان) دارنده‌ي بالاترين مقام در دين پس از پیامبر اسلام(ص)؛ ...

وَفادار : (عربي ـ فارسي) آن كه يا آنچه به تعهد، دوستي و عشق پاي بند باشد، با وفا.

وَفا : (عربي) 1- پايدار بودن در قول و قرار، تعهد دوستي يا عشق؛ 2- (در قديم) دوستي، رفاقت؛ 3- (اَعلام) ميرزا محمّد حسيني فراهاني متخلص به «وفا» از شعراي معروف اوائل قرن 13 هجري و عموي قائم مقام فراهاني.

وُستا:    (اوستايي) 1- (= اوستا) اوستا؛ 2- (در اديان) كتاب مقدس زردشتيان.     اسم وستا در لغت نامه دهخدا وستا. [ وَ ] (اِ) ستایش خالق و خلق . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). ستایش خدا. (غیاث اللغات ). ستایش و ...

وصال :    (عربي) 1- رسيدن به فرد مطلوب و هم آغوش شدن با او؛ 2- رسيدن به چيزي و به دست آوردن آن؛ 3- (در تصوف) پيوند با خداوند و رسيدن به مرتبه‌ي فناء في الله. 4- (اَعلام) وصال ...

وَسیم :    (عربی) (در قدیم) دارای نشان (زیبایی)، زیبا. اسم وسیم در لغت نامه دهخدا وسیم. [ وَ ](ع ص ) وجه وسیم ؛ روی نیکو. (مهذب الاسماء). || خوب روی. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).جمیل. خوب صورت. (غیاث اللغات ...

وسام :    (عربي) مدال، نشان افتخار، نشان شايستگي. اسم وسام در لغت نامه دهخدا وسام. [ وَ ] (ع مص ) زیبا و خوب روی گردیدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نیکوروی شدن. (تاج المصادر بیهقی ). وسام. [ وِ ...