اسم پسر م

منوشچهر : منوچهر  

مهراس : از شخصیتهای شاهنامه، نام موبدی رومی و نماینده قیصر روم در دربار انوشیروان پادشاه ساسانی  

مهزاد : زاده ماه، زیبا  

میکائیل : معرب از عبری به معنای کیست که شبیه خدا باشد؟ - یکی از فرشتگان مقرب خداوند که معروف است روزی زمینیان را می رساند میلاد: صورت دیگری از مهرداد، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از دلیران ایرانی زمان ...

مهام : کارهای دشوار و بزرگ ، با اهمیتها  

مهند : تکه ای از ماه ، اندکی از ماه،به فتح میم و ه و سکون نون و دال ، نامی خراسانی  

ماهر :    (عربي) آن كه در انجام كار و فن هنري استاد باشد و آن را بخوبي انجام دهد، حاذق، چيره دست.

ماردین :    1- نام يكي از شهرهاي كردستان تركيه است كه در دامنه‌ي جنوبي قراجه داغ واقع است؛ 2- (اَعلام) جزيره مشرف بر دُنيسرودارا.

ماهان :    (اَعلام) 1) نام پسر كيخسرو، پسر اردشير، پسر قباد؛ 2) نام يكي از شهرهاي استان كرمان؛ 3) نام دشت بزرگي در مغربِ تبريز.

مختار : (عربي) 1- آن كه در انجام دادن يا انجام ندادنِ كاري آزاد است، صاحب اختيار در مقابل مجبور؛ 2- (در قديم) انتخاب شده، برگزيده شده؛ 3- (در قديم) گزيده، ممتاز، عالي؛ 4- (اَعلام) مختار ابن ابی عبید ثقفی: ...

ميلاد : (عربي) 1- زمان تولد؛ 2- (در قديم) تولد؛ 3- (اَعلام) (در شاهنامه) پدر گرگين و از پهلوانان ايران باستان.

ميكائيل : (عبري) 1- (= ميكال) به معني «كيست مثل يهوّه»؛ 2- (اَعلام) 1) نام فرشته‌ي روزي، فرشته‌ي روزي‌ها؛ 2) نام يكي از چهار مَلَك مقرب.

ميعاد : (عربي) 1- محل قرار ملاقات، وعده‌گاه؛ 2- زمان قرار ملاقات، زمان وعده؛ 3- وعده، قرار.

ميران : (مير = امير + ان (پسوند نسبت))، منسوب به امير، اميرانه، شاهانه، + ( امير.

ميثم : (عربي) 1- پاي و سپل شتر كه محكم به زمين كوبيده شود؛ 2- (اَعلام) ميثم ابن يحيي تمار (= میثم تمار): [قرن اول هجری] از موالي (غلامان) بني اسد و از اجله (بزرگان) اصحاب اميرالمؤمنين علي(ع)، که بوسیله‌ي ...