اسامی شاهنامه

وهمن : بهمن، نام ماه یازدهم از سال شمسی ،  نام فرشته نگهبان چهارپایان سودمند ، نام روز دوم از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی، نام چندتن  

تهمتن : دارنده تن نیرومند ،  لقب رستم پهلوان شاهنامه  

لُهراسب :    1- (در اوستايي) به معني صاحب اسب تندرو؛ 2- صفتی برای خورشید؛ 3- (اَعلام) (در شاهنامه) سومین شاه سلسله‌ي كياني، که کیخسرو او را به جانشینی خود برگزید. او آتشکده‌ي آذر برزین را بنیان نهاد، 120 سال پادشاهی ...

گیو :    (اَعلام) (در شاهنامه) يكي از پهلوانان داستاني ايراني پسر گودرز، داماد رستم و پدر بيژن. برای آوردن کیخسرو به توران رفت. در پایان کار کیخسرو از جمله‌ي همراهان او بود، که در برف ناپدید شدند.

تَهمورث :  (در اوستايی، taxmo urupa) (= طهمورث) 1- به معني قوي جثه و نيرومند؛ 2- (اَعلام) (در شاهنامه) شاه پيشدادی، معروف به ديوبند، که ريسندگی، بافندگی و اهلی کردن را به مردم آموخت.

تَهمتن : 1- (در قديم) تنومند، قوي جثه، نيرومند؛ 2- (اَعلام) (در شاهنامه) لقبِ رستم پهلوانِ داستانی شاهنامه.

جهان بخش :  1- (به مجاز) ويژگي آن كه جهان تحت سلطه‌ي اوست و مي‌تواند آن را به كسي ببخشد؛ 2- (اَعلام) از القاب رستم.

رويين :  1- (به مجاز) سخت و محكم؛ 2- (اَعلام) (در شاهنامه) پسر پیران ویسه که در جنگ یازده رخ به دست بیژن کشته شد.

شيرويه : (اَعلام) (در شاهنامه) 1) پهلوان ايراني، پسر بيژن، که با چند پهلوان دیگر برای آوردن گشتاسپ به حلب رفتند. 2) قباد دوم، معروف به شیرویه: شاه [628 میلادی]، که پدرش خسرو پرویز را همراه با 17 تن از ...

ايرج : 1- ياري دهنده‌ي آريايي‌ها؛ 2- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) شاهزاده‌ي ایرانی، پسر کوچک فریدون که پدرش پادشاهی ایران را به او داد. برادرانش سلم و تور بر او حسد بردند و او را کشتند پسرش منوچهر انتقام خون ...

آرش : (اوستایی) 1- درخشنده؛ 2- (اَعلام) 1) نام يكي از تيراندازان زمان منوچهر شاه كه ماجراي پرتاب تير او از داستانهاي حماسي است؛ 2) نام پسر دوم كيقباد و برادر كيكاووس، مشهور به كي‌آرش؛ 3) (در شاهنامه) جد اعلاي ...

آتبين :    (اوستايي، āthvoya) 1- به معنی از خاندانِ «آثویه»؛ 2- (در دساتیر) نفس کامل و نیکوکار و صاحب گفتار و کردار نیک و اسعدالسعدا معنی شده است (؟). 3- (اَعلام) (در شاهنامه) پدر فريدون كه صورت درست آن ...

جمشيد :    1- به معناي جم درخشان يا جم شاه؛ 2- (اَعلام) آخرین شاه پيشدادي در داستانهای ملی ایران، ملقب به جَم، که 650 سال پادشاهی کرد و در سیصد سال نخست آن هیچ بیماری و مرگ نبود. سپس ...

رُستم :  1- كشيده بالا، بزرگ تن، قوي اندام؛ 2- (در فارسی باستان، گاتها و دیگر بخش‌های اوستا) دلیر و پهلوان؛ 3-(در قديم) (به مجاز) مرد شجاع و نيرومند؛ 4- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) پهلوان داستانی ایران، فرزند زال و ...

سياوش : 1- دارنده‌ي اسب نر سياه؛ 2- (اَعلام) (در شاهنامه) شاهزاده ایرانی، پسر كيكاووس که چون به عشق نامادری خود سودابه پاسخ نداد، سودابه به او بهتان زد و او به توران زمین رفت و فرنگیس دختر افراسیاب را ...