کارهایی که هنگام قورت دادن چیزی به وسیله کودک باید انجام دهید!

کارهایی که هنگام قورت دادن چیزی به وسیله کودک باید انجام دهید!

عبارات مهم : فرزند

اکتشاف محیط اطراف یکی از مهم ترین شاخصه های دنیای کودکانه است

کارهایی که هنگام قورت دادن چیزی به وسیله کودک باید انجام دهید!

هر روز در روند رشد نوزاد اتفاق تازه ای رخ می دهد. درواقع آنها هر روز مهارت جدیدی یاد می گیرند. یک روز می بینید در حال دست و پا زدن هست، روز دیگر چهار دست و پا می رود و یک روز هم می بینید که در حال کشف دنیای اطراف است.

اکتشاف محیط اطراف یکی از مهم ترین شاخصه های دنیای کودکانه است و او در این راه از هر وسیله ای استفاده می کند. گاهی او را درحالی می بینید که انگشتان دست و پای خود را در دهان فرو برده و از این طریق می خواهد زیاد بداند. احتمالا در چنین صحنه ای می دوید و دوربین خود را می آورید تا از شیرین کاری او فیلم و تصویر ثبت کنید.

ولی اگر او را در حالی ببینید که پیچ و مهره را به دهان برده، قطعا قید فیلم و تصویر را می زنید و فقط به این فکر می کنید که او را از خطر نجات دهید. کشف دنیا در درجه اول از طریق دهان و بعد از آن از طریق حواس دیگر اتفاق می افتد. در این مرحله مورد نیاز است خیلی مراقب باشید که فرزندتان دچار اتفاق ای نشود، آیا که او تفاوت بین اشیای خطرناک و بافایده را تشخیص نمی دهد و احتمالا حتی خاک را نیز به طرف دهان خود خواهد برد. در این مطلب نکاتی راجع به این خصلت نوزادان می گوییم و شما را راهنمایی می کنیم که در این مواقع چه کاری باید انجام دهید.

سن به دهان بردن اشیا
کودکان هنگامی که به سن سه تا چهار ماهگی می رسند تلاش می کنند تمام چیزهای اطراف خود را با دهان ارزش کشف کنند، از انگشتان گرفته تا هر چیزی که قادر باشند دست خود را روی آن بکشند؛ مو، خاک، مداد شمعی، اسباب بازی و غیره. عادت به دهان بردن وسایل و اشیا اغلب تا دو سالگی ادامه دارد و در بعضی موارد حتی تا بعد از آن هم طول می کشد و به نوعی بخشی از نقطه عطف رشد آنها محسوب می شود. در اکثر موارد این عادت به خودی خود از بین می رود. با این حال، بعضی فرزند ها در طول دوران رشد همچنان به این کار ادامه می دهند.

عوارض به دهان بردن اشیا
عمل به دهان بردن وسایل و اشیا، اغلب منجر به بلعیدن آن شیء نخواهد شد. بعضی فرزند ها عادت دارند چیزهایی را به دهان ببرند که قابل خوردن نیست مانند خاک، گِل، گچ، زغال، رنگ، صابون، لیوان، مو، یخ و غیره. به این اختلال خوراکی، اختلال هرزه ذلت می گویند. ولی میزان ایمنی و سلامت در این عادت واقعا چقدر است؟ ممکن است به دهان بردن چیزی منجر به خفگی، سرفه، پرسشها تنفسی و حتی بیهوشی نوزاد شود.

بچه ها ممکن است چیزهایی مانند تکه های کوچک اسباب بازی، دکمه، مهره، تیله، سکه و غیره را ببلعند. یک سوم بخش بالایی مری یکی از نقاطی است که اغلب اشیا در آن گیر می کنند. علاوه بر این خطر سوراخ شدن معده، عفونت و حتی فوت به علت بلعیدن باتری یا چیزهای تیز هم در کودکان وجود دارد. در اینجا به مواردی اشاره می کنیم که تا حد امکان نباید در دسترس نوزادتان قرار دهید تا اتفاق ای به بار نیاید.

ماجرای خوردن خاک و گل
خوردن خاک معمولی و گرد و خاک در فرزند ها طبیعی هست. این مسئله باعث پرورش سیستم ایمنی و تقویت آنها می شود، ولی خطراتی هم به همراه دارد. میکروب ها و ذرات ریز موجود در خاک یا گِل می توانند به عفونت یا بیماری های انگلی بینجامند. خاک به کرم ها آلوده بوده و تخم های آنها وارد بدن نوزاد شده است و داخل معده او رشد می کنند. از طرفی عفونت های متفاوت و مسمومیت غذایی هم می تواند منجر به اسهال و یبوست شود.

بلعیدن سکه مساوی با خفگی
سکه ها یکی از مرسوم ترین اشیا جهت خوردن هستند. بلعیدن سکه می تواند منجر به بسته شدن راه تنفسی و خفگی، علائمی مانند استفراغ، سرفه، آبریزش بینی و غیره شود. هرگز پول های سکه ای خود را در دسترس کودکان قرار ندهید لیکن معمولا کامل بلیعده نمی شود و خفگی بزرگ ترین عارضه آن است.

غذای افتاده روی زمین
اکثر افراد بر این باورند که اگر غذایی تنها ۵ثانیه روی زمین افتاده باشد، می توان آن را برداشت و خورد. در تحقیقی مشخص شده است که بیش از ۹۹درصد از باکتری ها بعد از ۵ثانیه از سطح زمین به غذایی که بر زمین افتاده هست، انتقال یافته می شوند. از طرفی میزان آلودگی غذا به خاطر باکتری تا حد زیادی به کثیف بودن زمین و نوع زمینی که غذا روی آن افتاده ارتباط پیدا می کند. احتمال انتقال باکتری از سطح فرش نسبت به سطوح چوبی یا کاشی شده است به غذا خیلی کمتر هست. به خاطر داشته باشید که تنها بخش کوچکی از یک باکتری به شدت عفونت زا می تواند منجر به بیماری نوزاد شود.

بچه ها چیزهایی مانند تکه های کوچک اسباب بازی، دکمه، مهره، تیله، سکه و غیره را ببلعند

جویدن اسباب بازی ها و جواهرات فلزی
یکی از دلایلی که توصیه می شود متناسب با سن فرزند برایش اسباب بازی بخرید این است که بخش های کوچک اسباب بازی که برآمده یا بیرون زده هست، می تواند منجر به بروز آسیب های خطرناکی به نونهالان شود. اسباب بازی های توپُر هم می توانند زیستگاه باکتری ها باشند. جویدن اسباب بازی های پلاستیکی فرزند ها را در معرض مواد شیمیایی سمی قرار می دهد که می تواند روی هورمون ها تاثیر گذاشته و در روند رشد مغزی او اختلال ایجاد کند. اسباب بازی های فلزی و جواهرات کم بها اغلب آلوده به مواد سمی مانند کادمیم و سرب هستند.

این فلزات از طریق دهان کودک و مکیدن، راه خود را به درون بدن او می یابند. تماس با فلزات غیراصلی مانند سرب یکی از نگرانی های عمده با توجه به وجود گسترده این فلز در بسیاری از محصولاتی است که استفاده می کنیم. به دهان بردن مکرر بسیاری از اشیای فلزی به وسیله فرزند ها می تواند باعث زیاد کردن غلظت سرب خون آنها شود. همان طور که می دانید سرب ماده ای سمی است و تاثیرات مخربی بر عصب ها، خون، روده، قلب و کلیه ها دارد.

خوردن ابزار نقاشی و اشیای رنگی
بیشتر فرزند ها عادت دارند مدادهای ارزش را گاز بزنند. بسیاری از افراد بر این باورند که هیچ نوع سربی در مدادهای به اصطلاح سربی وجود ندارد. زیاد مدادها از سرب سیاه (نوعی کربن) و خاک رس درست شده است اند. تا پیش از این، سربی که جهت لایه بیرونی مدادها استفاده می شد نوعی نگرانی جهت والدین بود، ولی با از بین بردن سرب از مواد نقاشی، این نگرانی از بین رفت.

تماس جزئی با قرار دادن یک تکه گچ یا زغال در دهان باعث آسیب به فرزند ها به خاطر مواد شیمیایی موجود در آن نمی شود. هنگامی که خوردن گچ تبدیل به عادت شود، می تواند جهت فرزند مشکلاتی مانند پرسشها روده و اختلالات هاضمه به همراه داشته باشد. گچ و زغال حاوی مواد سمی هستند. از طرفی حواس تان به محصولات هنری و نقاشی باشد که حاوی مواد معطر هستند. آنها مواد شیمیایی مختلفی دارند که در صورت هضم می توانند کشنده باشند.

دندان کشیدن به بادکنک
بچه ها حین بازی اغلب بادکنک را به دهان می برند. بعضی فرزند ها عادت دارند آن را بجوند و دندان های ارزش را روی آن بکشند. انجام مکرر این کار باعث تماس مداوم با ترکیبات خطرناکی مانند بنزن، زایلن و فتالات موجود در مواد بادکنک می شود. بنزن ماده ای است که می تواند خطر سرطان را زیاد کردن دهد. زایلن دارای تاثیرات مخرب بر عملکرد عصب های مغزی و هورمون هاست. از طرفی منجر به بروز اختلالات باروری و آسیب به DNA (ماده مهم ژنتیک) هم می شود. فتالات ها جهت دستگاه تناسلی بدن بسیار مضرند و در روند فعالیت هورمون ها اختلال ایجاد می کنند.

داروهایی که نباید خورده شوند
یکی از جمله هایی که روی تمام داروها نوشته شده است این است: «دور از دسترس اطفال نگهداری شود.» پاراستامول، شربت سرفه و آنتی بیوتیک ها بعضی از مرسوم ترین داروهایی هستند که به طور ناخودآگاه به وسیله فرزند ها خورده می شوند. بلعیدن بعضی داروها به وسیله کودک می تواند بر کبد و کلیه های او اثر بگذارد و تبعات مصیبت باری به همراه داشته باشد، در ضمن ایبوپروفن هم می تواند پرسشها تنفسی به بار آورد.

هر روز در روند رشد نوزاد اتفاق تازه ای رخ می دهد. درواقع آنها هر روز مهارت جدیدی یاد می گیرند. یک روز می بینید در حال دست و پا زدن هست، روز دیگر چهار دست و

بلعیدن سکه می تواند منجر به بسته شدن راه تنفسی و خفگی کودک شود

مراقب محصولات شیمیایی باشید
متاسفانه شدیدترین مسمومیت ها در کودکان مربوط به مواد شوینده و شیمیایی است که اغلب موارد آسیب های جبران ناپذیری به دنبال دارد. کودکان معمولا از روی کنجکاوی یا علاقه به رنگ و بسته بندی جالب مواد شوینده این محصولات را به دهان برده و می بلعند. هضم مقدار کمی از دهانشویه ها می تواند حالت تهوع به همراه داشته و به برهم خوردن اوضاع معده بینجامد. دهانشویه حاوی فلوراید و الکل بوده که اگر به میزان زیاد بلعیده شود، می تواند سمی باشد.

بلعیدن مواد شوینده مانند مایع ظرفشویی ، مواد تمیزکننده و غیره می تواند باعث سوزش لب، دهان و گلو شود. کافور هم که در اسپری های حشره کش وجود دارد حتی به میزان کم می تواند مضر باشد و به تشنج بینجامد. با اینکه بارها نسبت به بلعیدن مواد شیمیایی به وسیله کودکان هشدار داده شده است و به والدین توصیه شده است که محصولات شوینده از دسترس کودکان دور نگه داشته شود، ولی باز هم شاهد بروز مسمومیت هایی از این قبیل هستیم.

اگر باتری و آهنربا در دسترس باشد…
باتری های کوچکی که در بعضی اسباب بازی ها استفاده می شوند به آسانی قابل بلعیدن هستند. خارج شدن محتوای آنها می تواند به آسیب های جدی و حاد در مجرای غذایی مانند سوزش شدید یا سوراخ شدن مری، آسیب به رگ های خونی، خونریزی زیاد و… بینجامد. بلعیدن اشیای آهنربایی هم می تواند به بروز خطرات حادی مانند پرسشها روده مثل زخم روده یا سوراخ شدن آن منتهی شود. بلعیدن آهنربا می تواند به عفونت جداره معده منتهی شده است و به خاطر عفونت، خطرات فوت هم به همراه داشته باشد.

محصولات شب نما
این محصولات به شکل چوبی، دستبند یا قلم نوری وجود دارند. این وسایل جالب هستند و اغلب فرزند ها دوست دارند آنها را گاز بگیرند. مایع موجود در این محصولات سمی است و می تواند منجر به التهاب و احساس سوزش در دهان و حالت تهوع شود.

چرا به جای غذا خاک می خورد؟
کودک پیش از ۶ماهگی دست و انگشتانش را می مکد و از ۶ماهگی که قادر به گرفتن اشیا می شود، هر چیزی را که در دسترس او باشد در دهان می گذارد. این عنوان چندان غیرطبیعی نیست ولی چیزی که مهم است باید ببینید آیا کودک تان فقط اشیای خاصی را در دهان می گذارد یا به جای غذا میل به به خوردن غیرخوراکی هایی مثل خاک، چسب، چوب و… دارد یا نه.

گروهی از کودکان به علت کمبود بعضی مواد در بدن ارزش به سمت مواد غیرخوراکی جذب می شوند. مثل خوردن خاک جهت جبران کمبود ید یا خوردن کاغذ و دستمال کاغذی که از مشتقات چوب هست، که این امر می تواند تا حدودی طبیعی قلمداد شود و با رژیم غذایی خاص و بعضی ویتامین ها قابل درمان است.

آیا فرزندم پیکا دارد؟
پیکا نام پرنده ای است مانند زاغ که همه چیزخوار است و چون بعضی کودکان به هرزه ذلت روی می آورند، این نام را جهت این اختلال برگزیده اند. کودکان مبتلا به «پیکا» نیاز به درمان روانپزشکی دارند. مورد نیاز به ذکر است که شیوع این اختلال اوج نیست و تشخیص آن تنها به عهده دکتر هست. کودکان در سال دوم زندگی تشخیص می دهند ولی بعضی کودکان استفاده از مواد غیرخوراکی را مصرانه ادامه داده و از این عمل خود لذت می برند.

ویژگی مهم این اختلال عادت به خوردن غیرخوراکی ها مانند رنگ، کاغذ، گل، تکه های لباس و پارچه، مو و حشرات است .این اختلال در کودکان سیاهپوست زیاد از سفیدپوستان و در پسران اندکی زیاد از دختران گزارش شده است هست. محرومیت شدید، عامل فرهنگی، اختلال رابطه مادر و کودک، عقب ماندگی ذهنی و سایکوز ازجمله علل مبتلا شدن به این اختلال است.

منبع: مجله سیب سبز/ برترین ها

واژه های کلیدی: فرزند | کودکان | محصولات | کودکانه | اسباب بازی | بچه های سالم

کارهایی که هنگام قورت دادن چیزی به وسیله کودک باید انجام دهید!

کارهایی که هنگام قورت دادن چیزی به وسیله کودک باید انجام دهید!