روش های کنترل کابوس شبانه کودکان

وحشت و کابوس یکی از مهمترین عوامل بدخوابی در کوکان است به همین علت آشنایی نحوه برخورد و آموزش به کودکان و آگاهی بخشی به

وحشت و کابوس یکی از مهمترین عوامل بدخوابی در کوکان است به همین علت آشنایی نحوه برخورد و آموزش به کودکان و آگاهی بخشی به آن ها جهت برطرف کابوس های شبانه و اختلال در خواب بسیار مهم است.

سرویس سبک زندگی فردا؛ بشیر قلی زاده سرچشمه: فرزند ها در تمام سنین از کابوس ها می ترسند، ولی شما می توانید آموزش هایی رابه فرزندانتان بیاموزید تا آنها راحتر و بدون دیدن هیچ گونه کابوسی به خواب راحت بروند. احتمالا اکثر والدین با صحنه ترسیدن فرزند ها در هنگام خوابیدن رو به رو شده است اند. درست هنگامی که بهشان سر می زنند، دوست دارند پیششان بمانید و ترکشان نکنید. فرزند ها از کابوس ها و موجودهای خیالی ای که باعث ترسیدن ارزش می شوند، حرف می زنند. در این هنگام است که والدین تلاش می کنند با بغل کردن و بوسیدنشان آنها را از این حال و هوا بیرون بیاورند. ۷ مرحله جهت متوقف کردن کابوس های ترسناک کودکان

عبارات مهم : کودکان – والدین
فرزند ها از چه چیزهایی می ترسند
در اکثر مواقع ترس فرزند ها از عروسک های عجیب غریبی است که در هنگام خواب به سراغشان می آیند. فرزند ها معمولا از یک نوع عروسک و یا تصویر خاص حرف می زنند که هر شب به سراغشان می آید. ترسیدن فرزند در نیمه های شب والدین را نیز مضطرب می کند. آنان هنگامی که خوابیده اند با صدای وحشت زده فرزند خود روبرو می شوند. این شیوه از خواب پریدن، جهت پدر مادر این کودکان نیز دردسر ساز و آزار دهنده خواهد بود. در چنین شرایطی والدین فکر می کنند که منزلشان را دزد زده و یا آپارتمانشان در حال سقوط است تا این که متوجه می شوند فرزندشان به خاطر کابوسی که دیده هست، تقاضای کمک می کند.
در چنین شرایطی معمولا والدین به فرزند خود می گویند آنچه که می بینی واقعیت ندارد، ولی به محض آنکه فرزند در کنار پدر و یا مادرش خوابید، آن کابوس ها دوباره به سراغش می آیند و داستان دوباره تکرار می شود. این درست موقعی است که والدین احساس نگرانی می کنند و وحشت آن دارند که کودکشان دچار آسیب معنوی شود. چنین مشکلی می تواند تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار دهد. این مطالب به وسیله Diane Debrovner از مجله والدین استخراج شده است هست. در ادامه این مطلب نظر کارشناسان خبره در این باره را جمع آوری کرده ایم که به آنها می پردازیم.
۱. خاطرات تاریک
به یاد داشته باشید که کابوس های فرزند ها در سنین متفاوت تفاوت دارد، عموما فرزند ها در سن ۶ الی ۱۰ سالگی از دیدن کابوس در خواب زحمت می برند. معمولا کودکان پیش دبستانی با توجه به قدرت تخیل بالایی که دارند، وجود یک هیولا را زیر تختشان در هنگام خواب حس می کنند. این در حالی است که فرزند های بزرگتر از وحشت های زندگی واقعی چون ربوده شدن، شکایت دارند. دکتر جودی مندل مدیر کل مرکز خواب در بیمارستان کودکان فیلادلفیا راجع به تحقیقی که محققان هلندی انجام داده اند، می گوید:«۹۶درصد از کودکان در سنین ۷ الی ۹ سال کابوس را تجربه می کنند و در این بین ۶۸ درصد از ۴ تا ۶ ساله و ۷۶ درصد از ۱۰ تا ۱۲ سال را تشکیل می دهند. با توجه به این آمار محققان دریافته اند، که ۷۰ درصد کل کودکان رویاهای ترسناکشان در مورد چیزی است که از تلویزیون مشاهده کرده اند. اگثر کابوس ها در طول خواب REM اتفاق می افتد، و بسیاری از فرزند ها بعد از آن، دیگر از وحشت کابوس بیدار نمی شوند. با این وجود، رویاها می توانند یک کودک را به طور جزئی جنبش کرده و تحت تاثیر قرار دهد. لیکن باعث می شود که ضربان قلب کودکان اوج رفته و این امر ممکن هست، سلامت معنوی و جسمی آنها را تحت تاثیر قرار دهد.
تلاش کنید هرگونه منبع استرس را از جلوی دید فرزندتان دور کنید. این گونه موارد می تواند کابوس های آنها را زیاد کردن دهند. دیده شده است است که کودکان از تصویری که روی دیوار منزل راه اندازی شده است هست، جهت خودشان تصویر سازی می کنند و همان تصویر به صورت کابوس به خوابشان می آید. به هیچ عنوان فرزند خود را با چیزی که از آن وحشت دارد امتحان نکنید، ولی می توان راجع به آن تصویر در روز روشن و در کنار سایر اعضای خانواده، جهت فرزندتان شرح دهید. اگر کودک تان بیش از اندازه از کابوس زحمت می برد، بدون معطلی به یک روانپزشک مراجعه کنید، تا چاره ای جهت برطرف این مسئله به شما پیشنهاد دهد. این امر کاملا طبیعی هست؛ کودکی که درون اتاق خواب کابوس می بیند به هیچ وجه دوست ندارد که آنجا بخوابد. به هیچ عنوان در چنین شرایطی کودکتان را مجبور نکنید که در اتاق خودش بخوابد، لیکن فرزندتان فکر می کند که آن کابوس هر شب منتظر ورودش به اتاق خواب هست. در چنین شرایطی موقعیت و اوضاع فرزندتان را در نظر بگیرید.

۲. موقعیت کودکتان را درک کنید
اگر فرزندتان کابوس های بدی داشته باشد، باید به او بگویید:«این خواب هایی که می بیند واقعی نیست و به تختخواب اش برگردد». ولی در این باره روبین رابرت رومن مشاور والدین می گوید:«دیدن کابوس جهت کودک کاملا واقعی جلوه می کند، تلاش کنید موقعیت کودکتان را درک کنید و خودتان را جای او فرض کنید. اینگونه پرسشها را فقط از دید خود نگاه نکنید. شما می توانید به کودکتان بگویید من می دانم که کابوس ها ترسناک هستند، ولی مطمئن باش که چنین چیزی در دنیای واقعی وجود ندارد».

روش های کنترل کابوس شبانه کودکان

۳. وقت خواب کودکان را تنظیم کنید
کودکانی که دیرتر به خواب می روند، زیاد احتمال دارد دچار کابوس شوند. فرزند ها به ۱۰ الی ۱۱ ساعت خواب در طول شبانه روز نیاز دارند. لوازم روشنایی در هنگام خواب مانع تولید ملاتونین همان هورمون القاء خواب می شوند. این گونه چراغ های روشنایی باید نیم ساعت قبل از خواب خاموش شوند. حمام رفتن نیز می تواند آرامش پیش از خواب را زیاد کند. توجه داشته باشید فرزند با مثانه پر به رختخواب نرود. همین امر نیز می تواند اختلالاتی جهت کودکان به همراه داشته باشد.

۴. تمرین هایی جهت آرام کردن کودک
بدن آرام و بدون تنش، وقت به خواب رفتن را کم کردن داده و میزان خوابیدن را زیاد کردن می دهد. تمرین نفس کشیدن درست، راهی است که می تواند آرامش کودکانتان را قبل از خواب تامین کنید. کنترل در نفس کشیدن و پر کردن کامل شش ها از هوا می تواند کودکان را آرام کند. هنگامی که کودک ذهن خود را روی درست نفس کشیدن می گذارد، دیگر نمی تواند به رویا پردازی بپردازد، آیا که همین رویاها در اکثر مواقع پیش زمینه کابوس های کودکان هستند. به طور مثال؛ شما می توانید به فرزندتان بگوید که نفس را از سوراخ سمت راست بینی به اوج بکشد و از سوراخ سمت چپ بینی خارج کند. چنین کاری کودک را به خودش مشغول می کند تا کمتر اسیر کابوس های عذاب آور شود. ۷ مرحله جهت متوقف کردن کابوس های شبانه کودکان

۵. اجسام و تصویرهای ترسناک را از دید کودکان دور کنید
دیده شده است است که بعضی از والدین و یا دیگر اعضای خانواده کودک، عروسک هایی با شکل و شمایل ترسناک جهت کودکان خریداری می کنند. این گونه افراد قبل از خرید چنین وسایلی کمی تامل کنند. فرزند ها با توجه به آنچه که می بینند، تصویر سازی می کنند. ممکن است در نگاه اول یک عروسک و یا یک تصویر آنچنان ترسناک نباشد، ولی کودکان قادرند در ذهنشان از آنها موجودات ترسناکی بسازند. عالی ترین کار جهت کودکانی که کابوس می بینند، این است که از آنها پرسش شود چه چیزی را مشاهده می کنند و با توجه به نظر فرزند دقت کنند که کابوسش با کدام تصویر و یا عروسک شباهت دارد. در این صورت می توانند عامل کابوس فرزند را شناسایی کنند. در زیاد مواقع کودکان از شخصیت کارتون های که می بینند، می ترسند. شما می توانید با پیدا کردن کارتون و یا برنامه ای که باعث کابوس فرزند ها می شود، آن را از چشم کودکتان دور کنید. این کار باعث می شود تا به مرور وقت کودکتان آن کابوس را از یاد ببرد. به یاد داشته باشید که کودکان لزوما از وسایل و یا عروسک های خیلی بزرگ نمی ترسند. ممکن است تصویر و یا عروسکی کوچک که اصلا به چشم ما نمی آید، چنین حالتی را در فرزند ایجاد کند. تلاش کنید به دنبال علت کابوس باشید تا با برطرف کردن آن بتوانید معضل خواب فرزند تان را نیز برطرف کنید.
شما می توانید کودک خود را در طول روز تحت نظر داشته باشید و نگاه های او و نحوه برخوردش با عروسک هایش را در نظر بگیرید، شاید از این راه بتوانید بفهمید که کدام وسیله و یا برنامه باعث وحشت فرزند در طول شب می شود. خواندن کتاب راجع به عروسک ها می تواند ذهنیت فرزند ها را نسبت به آنها عوض کند. نگاه کردن فیلم های خشونت آمیز هم می تواند روی روحیه فرزند ها تاثیر نامطلوب بگذارد. در بعضی از موارد موزیک های ترسناکی که گاها از این گونه فیلم ها پخش می شود نیز می تواند روی فرزند ها تاثیر بگذارد، حتی اگر آنها فیلم را مشاهده نکنند.

وحشت و کابوس یکی از مهمترین عوامل بدخوابی در کوکان است به همین علت آشنایی نحوه برخورد و آموزش به کودکان و آگاهی بخشی به

۶. روی فکر کودکتان کنترل داشته باشید
کودکان به سادگی می توانند خاطرات بد خود را با خاطرات خوب جایگزین کنند. هنگامی که کودکتان کابوس می بیند تلاش کنید با واکنش‌ها که خوشش می آید، ذهنیتش را نسبت به کابوسی که دیده عوض کنید. در پاره ای از اوقات می توانید در حضور فرزندتان به زیر تخت بروید و بگویید که اینجا هیچ هیولایی نیست. این کار به آنان اطمینان خاطر می دهد که اتاق خوابش از وجود چنین موجوداتی خالی هست. تشویق کردن کودکان جهت فراموش کردن کابوس های ترسناک می تواند موثر واقع شود. شما می توانید برابر فرزندتان جوری وانمود کنید که به عنوان نمونه هیولایی که می بیند، بعد از چند دقیقه تبدل به یک تکه شکلات بزرگ می شود. فقط کافیست فرزند ها چنین تصوری را در خودشان شکل دهند. این کار به آنها کمک می کند تا هر آن چیزی را که می بیینند، برایش یک تصویر خوب طراحی کنند.

۷. کمک خارجی را در نظر بگیرید
اگر هیچکدام از استراتژی های اوج کار ساز نبود و کابوس کودکتان کماکان ادامه داشت و وحشت کودکتان جهت خوابیدن، چنان شد که زندگی شما مختل شد، بهتر است کودک خود را پیش یک روانپزشک ببرید. این کار بدان معنی نیست که کودکتان از نظر ذهنی مسئله دارد، بلکه روانپزشکان چون با کودکان زیاد این چنینی برخود داشته اند، نسبت به شما تجربه بیشتری جهت درمان چنین معظلی ارائه می دهند. شما بعد از چند جلسه مراجعه به روانپزشک می توانید تغیییرات را در کودک خود احساس کنید. نسبت به این عنوان جبهه نگیرید. همانطور که هنگامی که دندانتان درد می گیرد، شما به دندانپزشک مراجعه می کنید، بعد هنگامی که روحیه شما و یا فرزندتان دچار مسئله شد، باید به یک روانپزشک مراجعه کنید. دکتر برمن می گوید:«گاهی اوقات تنها یک راه حل جهت کابوس های بزرگ وجود دارد؛ فقط کافیست به خوبی ریشه یابی شود».
منبع/سبک زندگی فردا