اسامی عربی

باقیه :    (عربي) (مؤنث باقي)، 1- عمل صالح؛ 2- آن كه يا آنچه وجود دارد، موجود؛ 3- پاينده، پايدار   اسم باقیه در فرهنگ فارسی باقیه مونث باقی , باقیات و صالحات , عمل های نیک , کارهای خوب و آثار خوب که ...

ادیبه :    (عربي) (مؤنث اديب)، ( اديب. 1- ، 2- ، 3- ، 4- و5- اسم ادیبه در لغت نامه دهخدا ادیب. [ اَ ] (ع ص ) زیرک. || نگاهدارنده ٔ حدّ هر چیز. || فرهنگ ور. بافرهنگ. (مهذب الاسماء). ...

اِخلاص :    (عربي) 1- دوستي خالص داشتن، خلوص نيت داشتن، عقيده داشتن، عقيده پاك داشتن، ارادت صادق داشتن؛ 2- (در تصوف) يك سره روي كردن و پرداختن به خداوند؛ 3- (اَعلام) سوره‌ي صد و دوازدهم از قرآن كريم داراي چهار ...

اختر :    1- (در نجوم) جرم فلكي، ستاره، كوكب، نجم؛ 2- (در گياهي) نام گل و گياهي است؛ 3- (در قديم) در باور قدما ستاره‌ي بخت و اقبال؛ 4- (در قديم) سرنوشت، بخت، طالع؛ 5- (در قديم) پرچم، عَلَم، ...

اَحلام :    (عربي) 1- جمع حلم، بردباري‌ها، وقارها؛ 2- عقل‌ها؛ 3- جمع حليم، بردباران. اسم احلام در لغت نامه دهخدا احلام.[ اِ ] (ع مص ) احلام مراءة؛ فرزندان حلیم زادن زن. احلام. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ حِلْم. بردباریها. سکون ...

اِحسانه :    (عربي ـ فارسي) (احسان + ه (پسوند نسبت))، منسوب به احسان، ( احسان.   اسم احسانه در لغت نامه دهخدا احسان. [ اِ ] (ع مص ) خوبی.نیکی. صنیع. نیکوکاری. بخشش. بِرّ. ید. دست. ازداء.انعام. افضال. نیکی کردن. نیکوئی کردن ...

اِحترام :    (عربي) 1- حرمت داشتن، محترم بودن؛ 2- حرمت، پاس، بزرگداشت؛ 3- رفتار و گفتاري كه نشان دهنده‌ي بزرگداشت و اهميت دادن به كسي يا چيزي است.   اسم احترام در لغت نامه دهخدا احترام. [ اِ ت ِ ] (ع مص ...

آتیه :   (عربي) (مؤنث آتي) 1- آينده، زمان آينده؛ 2- (به مجاز) وضع و حالت چيزي در زمان آينده به ويژه وضع و حالت خوب يا مناسب. اسم آتیه در لغت نامه دهخدا آتیه. [ ی َ ] (ع ص ) تأنیث ...

آتنا :    1- (عربي) از واژه‌هاي قرآني در سوره بقره، آل‌عمران و كهف به معناي عطا كن به ما، ببخش به ما؛ 2- (اَعلام) (در يونان باستان) آتنا رب النوع يوناني مظهر انديشه، هنرها، دانش‌ها و صنعت، دختر زئوس ...

صدرالدين :    (عربي) 1- پيشواي دين (اسلام)؛ 2- لقبي است كه به بعضي از علماي اسلام داده‌اند؛ 3- (اَعلام) 1) صدرالدین محمّد شیرازی: (ملاصدرا)،   صَدرا. 2- ؛  2) صدرالدین قونیوی: [قرن 7 هجری] صوفی مسلمان، ناپسری و شاگرد ابن ...

حاتم :    (عربي) 1- به معني حاكم، قاضي، داور؛ 2- (اَعلام) رييس قبيله و شاعر عرب [قرن7 میلادی] که به بخشش و دلاوری معروف بود و داستانهای فراوانی درباره‌ي او و خانواده‌اش به عربی و فارسی نوشته شده است. اسم ...