اسم دختر الف

آراسته :    (پهلوی، ārāstak) (صفت مفعولي از آراستن)1- آرايش شده و زينت و زيور داده شده؛ 2- آن كه علاوه بر ظاهر مرتب داراي صفت‌هاي خوب اخلاقي نيز هست؛ 3- (در قديم) منظم، مرتب، داراي سامان، با زيور و ...

آرا :    (مخفف آراينده)، 1- آراستن؛ زيور، زينت و آرايش؛ 2- آرايش‌كننده، آراينده. [اين واژه با واژه‌ي عربي آرا (آراء) به معني رأي‌ها، نظرها و عقيده‌ها هم آوا و هم نويسه مي‌باشد].

آذين:    1- زيور، زيب، زينت، آرايش؛ 2- (در قديم) آيين، رسم و قاعده.

آذرنوش :    (اَعلام) 1) (در شاهنـامه) «نوش‌آذر» آمده و آن نام آتشكده‌اي است در بلخ كه زرتشت در آنجا به دست يك توراني كشته شد؛ 2) نام آتشكده‌ي دوم از جمله‌ي هفت آتشكده‌ي فارسيان.

آذردخت:    1- دختر آذر، دختر آتشين؛ 2- (به مجاز) دختر سرخ‌گون؛ 3- (به مجاز) زيبارو.

آذرخش:    1- صاعقه، برق؛ 2- نام نهمين روز از ماه آذر. [آذرگشسب را هم گاه آذرخش گفته‌اند]. [این واژه تصحیفِ «آذرجشن» است و آذرجشن، جشنی در روز آذر (نهم) از ماه آذر بوده که در این روز به زیارت ...

ايناس:  (عربي) (در قديم) انس، مؤانست، انس دادن، خو گرفتن، انس يافتن، دمسازي.

ايمانه:    (عربي ـ فارسي) (ايمان + ه (پسوند نسبت))، منسوب به ايمان، م ايمان.

ايما:    (عربي) 1- چيزي را با حركتِ دست يا چشم و ابرو نشان دادن، اشاره؛ 2- بيان موضوعي به طور رمز يا خلاصه.

ايلناز :    (ترکی ـ فارسی) (ایل + ناز = افتخار، نوازش، زیبا)، 1- افتخار ایل؛ 2- مورد نوازش ایل؛ 3- نازنین ایل.

ايلا:    (عربي) 1- ايلا و ايله در قاموس كتاب مقدس به معني درختان آمده؛ 2- (اَعلام) نام شهري در ساحل شرقي خليج بحر قلزم.

ايرن :    گونه‌اي ديگر از واژه‌ي ايران، گ ايران.

ايرانه :    (ايران + ه (پسوند نسبت))، منسوب به ايران، مربوط به ايران، ايراني، منتسب به ايران‌ زمين.

ايران‌دخت :    (ايران + دخت = دختر)، دختر ايران، دختر ايراني، دختر آريايي.

ايران :    1- نجد (فلات) ايران، كشور (مملكت) ايران؛ 2- آزادگان.