اسم پسر ش

شهیاد : مرکب از شه ( شاد) + یاد(  خاطره)  

شیرزیل : از شخصیتهای شاهنامه، نام پهلوانی ایرانی در زمان خسرو پرویز پادشاه ساسانی  

شهیر : معروف ، نام آور ، نامدار  

شادمان :    1- شاد، خوشحال و مسرور؛ 2- (در حالت قيدي) با شادي و خوشحالي، شادمانه.

شيرويه : (اَعلام) (در شاهنامه) 1) پهلوان ايراني، پسر بيژن، که با چند پهلوان دیگر برای آوردن گشتاسپ به حلب رفتند. 2) قباد دوم، معروف به شیرویه: شاه [628 میلادی]، که پدرش خسرو پرویز را همراه با 17 تن از ...

شيرو : (شير+ او/uـ/ = (پسوند نسبت))، 1- منسوب به شير؛ 2- (به مجاز) دلير و شجاع؛ 3- (اَعلام) (در شاهنامه) 1) پسر گشتاسب، كه همراه برادرانش، در جنگ با ارجاسپ تورانی کشته شد. 2) پهلوان تورانی، که در جنگ ...

شيرزاد : 1- زاده شير؛ 2- (به مجاز) دلير و شجاع؛ 3- (در گياهي) (شيرزاد) نام گياهي كه برروي تنه درختان مي‌رويد؛ 4- (اَعلام) شیرزاد: شاه غزنوی [قرن5 و6 هجری]، که پس از مدت کوتاهی به دست برادرش ارسلان کشته ...

شيردل : (به مجاز) دلير، شجاع.

شيدالله : (فارسي ـ عربي) خورشيد خدا، نور خدا.

شِيث : (اَعلام) پسر سوم حضرت آدم(ع) به روایت تورات. مي‌گويند او مخترع حروف هجائيه بوده است.

شهيار : [شه = شاه +یار (در قدیم) همدم، همنشین، مونس، نظیر، همتا + یار] 1- روی هم به معنی همدم، همنشین و مونس شاه؛ 2- نظیر و همتای شاه؛ 3- (به مجاز) بلند مرتبه.

شهنور : [شه= شاه؛ (در تصوف) خداوند، الله + نور] روی هم به معنی نور شاه و به تعبیری نور خدا.

شهنام : 1- بزرگ نام و دارنده‌ي نامِ شاهانه؛ 2- (به مجاز) نيكنام، نكونام.

شهمیر :   (شه = شاه + میر = امیر)، 1- مخفف شاه امیر؛ 2- مقلوب شده  ی امیرشاه؛ 3- (اعلام) 1) شهمیرزاد نام شهری در شهرستان سمنان؛ 2) شهمیرسرا و علی آباد شهمیر نام روستاهایی در شهرستان  های رشت ...

شهسوار : (= شاه سوار)، 1- ماهر در سواركاري؛ 2- (در قديم) (به مجاز) شخص بسيار برجسته و ممتاز؛ شواليه.