پسر عبری

ميكائيل : (عبري) 1- (= ميكال) به معني «كيست مثل يهوّه»؛ 2- (اَعلام) 1) نام فرشته‌ي روزي، فرشته‌ي روزي‌ها؛ 2) نام يكي از چهار مَلَك مقرب.

مُهيمِن : (معرب از عبري) 1- آگاه به حاضر و غايب؛ 2- از نام‌ها و صفات خدا.

مِهراس : (عبری) (اَعلام) 1) نام پدر الياس پيغمبر(ع)؛ 2) موبدي رومي كه قيصر او را به رياست شصت موبد به نزد انوشيروان فرستاد تا هديه‌ها نزد او برد و با او پيمان دوستي ببندد و باژو ساو را بپذيرد.

موسی : (عبري) 1- به معني از آب كشيده؛ 2- (اَعلام) 1) موسي ابن عمران(ع) پيغمبر معروف بني اسرائيل در زمان فرعون و رهبر اسیران یهودی در مصر، که آنان را به سوی فلسطین رهبری کرد، ولی پیش از رسیدن ...

ايّوب : (عبری) 1- برگشت به سوي خدا؛ 2- (اَعلام) 1) (در تورات) از پیامبران بنی اسرائیل که گفته شده است دچار بلاهای زیاد شد، ولی تحّمل کرد تا نجات یافت؛ 2) از کتابهای عهد عتیق، درباره‌ي سرگذشت ایّوب نبی.

ايليا : (عبری) 1- خداوند خدای من است؛ 2- (اَعلام) 1) (در تورات) از انبیای بنی اسرائیل [حدود 875 پیش از میلاد] که در عهد عتیق، عهد جدید و قرآن (= الياس) از او یاد شده است؛ 2) (در سُریانی) ...

اميراسماعیل : (عربي ـ عبری)، از نام  هاي مركب، ه امير و اسماعیل.

اميرابراهيم : (عربي ـ عبري)، از نام هاي مركب، ( امير و ابراهيم.

اِرميا : (عبري) (= ارمیای نبی= يرميا)، 1- يعني «يهوه به زير مي‌اندازد»؛ 2- (اَعلام) نام يكي از پيامبران بني اسرائيل [حدود 650-570 پیش از میلاد]، پسر حلقيا و دومين انبياء اعظم عهد عتيق که در زمان سلطنت یوشیا و ...

اَرحام : (عربي) (جمع رحم)، خويشان، كسان، بستگان، منسوبان به ويژه منسوبان نَسَبي. [اين واژه اگر «ارحام»/erham/ تلفظ شود به معني مهرباني كردن، مهر ورزيدن، بخشايش‌‌آوردن است].

اِبراهيم : (عبري) 1- پدر عالي؛ 2- (اَعلام) 1) سوره‌ي چهاردهم از قرآن كريم داراي پنجاه و دو آيه؛ 2) ابراهیم: از پيامبران بنی اسراییل، ملقب به خلیل الله، پدر اسحاق و اسماعیل، که گفته می شود معاصر همورابی بوده ...

آصف :   (عربي از عبري) (اَعلام) 1) آصف [ابن برخيا]، نام دبير يا وزير حضرت سليمان نبي(ع) كه در قرآن كريم ذكر آن رفته است؛ 2) (در قديم) عنوان و لقبي بوده براي وزيران.

بِنيامين : (عبري) 1- یعنی پسر دست راستِ من؛ 2- (اَعلام) آخرين پسر حضرت يعقوب (ع) و برادر تني حضرت يوسف  (ع) كه پدرش (حضرت يعقوب) وي را بنيامين ناميد. [درباره وجه تسمیه‌ي بنیامین آمده است که مادرش، راحیل همسر ...

داوودرضا : (عبری ـ عربی) از نام  های مرکب، ← داوود و رضا.

داوود : (عبری) 1- محبوب؛ 2- (اَعلام) شاه عبرانیان [حدود 1012پیش از میلاد ـ حدود 972 پیش از میلاد] كه شاعر و پيغمبر بود و در جوانی به شبانی پرداخت. به خاطر آواز خوش و نواختن بربط مورد توجه شائول ...